Ο Ισπανός πρωθυπουργός ως προεδρεύων στη σύνοδο που επιχειρεί να συγκαλύψει το χαρακτήρα της ΕΕ ως ιμπεριαλιστικού οργανισμού

Με το μάτι στραμμένο στην κατάκτηση νέων αγορών ολοκληρώθηκε χτες η 6η Σύνοδος Κορυφής Ευρωπαϊκής Ενωσης και χωρών της Λατινικής Αμερικής και της Καραϊβικής στην ισπανική πρωτεύουσα. Φυσικά, το όλο θέμα παρουσιάζεται με το προκάλυμμα της ...ανησυχίας της ΕΕ για τη φτώχεια στην περιοχή, την καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων αλλά και τις κλιματικές αλλαγές, ωστόσο στην ουσία πρόκειται για έναν ανταγωνισμό ανάμεσα στην ΕΕ και στις ΗΠΑ για την εκμετάλλευση αυτών των αγορών.

Οπως έγινε γνωστό, η ΕΕ και έξι χώρες της Κεντρικής Αμερικής (Κόστα Ρίκα, Ελ Σαλβαδόρ, Γουατεμάλα, Ονδούρα, Νικαράγουα και Παναμάς) κατέληξαν - μετά από τρία χρόνια διαπραγματεύσεων - σε μια πρώτη συμφωνία ελεύθερου εμπορίου. Με τη συγκεκριμένη συμφωνία ωστόσο διατηρούνται κάποιες ποσοστώσεις και δασμοί για προϊόντα, όπως το ευρωπαϊκό γάλα σε σκόνη και το τυρί, καθώς και οι μπανάνες της Κεντρικής Αμερικής.

Επιπλέον εκκλήσεις για έναν λεγόμενο «πολυπολικό κόσμο» ακούστηκαν κατά τη διάρκεια της Συνόδου, καλλιεργώντας ουσιαστικά αυταπάτες πως θα μπορούσε να υπάρξει κάτι τέτοιο σε μια στιγμή που κυριαρχεί το ιμπεριαλιστικό δίκαιο. Ο Ισπανός πρωθυπουργός, Χοσέ Λουίς Ροντρίγκεθ Θαπατέρο, η χώρα του οποίου προεδρεύει το εξάμηνο αυτό της ΕΕ, έκανε έκκληση στους ηγέτες για «προσπάθειες ενότητας» υποστηρίζοντας πως «η δυνατότητα για οικονομική ανάπτυξη βρίσκεται στην ειλικρίνεια και τη φιλελευθεροποίηση» και όχι στις «κλειστές πόρτες».

Ο πρόεδρος της ΕΕ, Χέρμαν Βαν Ρόμπεϊ, υποστήριξε πως οι δύο περιοχές «είναι φυσικοί συνεργάτες και σύμμαχοι» τονίζοντας παράλληλα πως οι εμπορικές ανταλλαγές «υπερδιπλασιάστηκαν από το 1990» και πως η ΕΕ είναι ο πρώτος επενδυτής στη Λατινική Αμερική και ο δεύτερος εμπορικός εταίρος της μετά τις ΗΠΑ.

Σημειώνεται πως τη Δευτέρα η ΕΕ συμφώνησε να επαναληφθούν οι συνομιλίες με τις χώρες της «Mercosur» (Βραζιλία, Αργεντινή, Ουρουγουάη και Παραγουάη) παρόλο που είχαν αντιταχθεί η Γαλλία και κάποιες άλλες χώρες φοβούμενες ότι οι εισαγωγές αγροτικών προϊόντων από τη Λατινική Αμερική θα έχουν αρνητικές επιπτώσεις.

Ιδιαίτερη εντύπωση προκάλεσε το γεγονός ότι ορισμένοι ηγέτες κρατών της Λατινικής Αμερικής απαίτησαν από την Ευρωπαϊκή Ενωση να συμπεριλάβει μια αναφορά στην επιβολή κυρώσεων που επιβάλλουν οι ΗΠΑ κατά της Κούβας, όπως γίνεται με το Νόμο Χελμς -Μπάρτον, κάτι που οι Ευρωπαίοι ηγέτες φυσικά και αρνήθηκαν.

Μιλώντας στη σύνοδο ο Κουβανός υπουργός Εξωτερικών, Μπρούνο Ροντρίγκες Παρίγια, κατήγγειλε το δόγμα του ΝΑΤΟ και την επιθετικότητα των ΗΠΑ στη Λατινική Αμερική και την Καραϊβική με τις βάσεις, τη στήριξή τους στο πραξικόπημα στην Ονδούρα και το γεγονός ότι η αποικιοκρατία πριν και η καπιταλιστική εκμετάλλευση σήμερα έχουν μετατρέψει την ΕΕ σε πιστωτές και την περιοχή της Λατινικής Αμερικής σε μόνιμους οφειλέτες, παρόλο που ήδη έχουν πληρώσει πολλαπλά τα όποια χρέη. Ταυτόχρονα, καταδίκασε τη «διπλή ηθική» που εφαρμόζει η ΕΕ.

Αλλα θέματα που τέθηκαν από τους Λατινοαμερικανούς ηγέτες ήταν η πρόταση να συμπεριληφθεί στην κοινή διακήρυξη παράγραφος που να αναφέρεται στις αρχές του Διεθνούς Δικαίου, αλλά και η άρνηση της ΕΕ να υιοθετήσει ειδικές διατάξεις για την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των μεταναστών.

Αυλαία τέλους και για την «4η Σύνοδο των Λαών» που πραγματοποιήθηκε στον αντίποδα της Συνόδου της ΕΕ και της Λατινικής Αμερικής με κεντρικό θέμα «Ενώνοντας εναλλακτικές»...

Στο πλαίσιο της αντισυνόδου, πραγματοποιήθηκαν αρκετά τραπέζια συζητήσεων με θέματα που ποικίλλουν, από την αντίθεση στην παρουσία των αμερικανικών βάσεων στη Λατινική Αμερική, όπου καταγγέλθηκε και ο ρόλος της ΕΕ για τη συνεργία της στις επιθετικές πολιτικές και στρατιωτικές ενέργειες των ΗΠΑ μέσω και του ΝΑΤΟ και άλλων «ευαγών ιδρυμάτων και οργανισμών», τις επιπτώσεις της δράσης των πολυεθνικών και του ρόλου της ΕΕ στην καταστροφή του περιβάλλοντος, μέχρι τα κοινωνικά και εργασιακά δικαιώματα των εργαζομένων.

Παράλληλα, έγιναν εκδηλώσεις αλληλεγγύης προς την Κούβα, όπου καταδικάστηκε ο φονικός αποκλεισμός και απαιτήθηκε η άμεση απελευθέρωση των πέντε Κουβανών αγωνιστών. Τέλος, σύμφωνα με το «Τελεσούρ», οι περίπου 400 οργανώσεις που έλαβαν μέρος στις εργασίες της Συνόδου των Λαών απαίτησαν την κρίση να πληρώσουν αυτοί που ευθύνονται, δηλαδή το κεφάλαιο, οι πολυεθνικές και οι χρηματοπιστωτικοί οργανισμοί, ενώ επίσης προτάθηκε η σύσταση επιτροπής για την Κολομβία με σκοπό την προώθηση της ειρηνευτικής συνεργασίας.