Το φαινόμενο της χρήσης συμπληρωμάτων διατροφής, όπως επισημαίνουν οι ειδικοί και έχει φανεί από τη μέχρι τώρα έρευνα του «Ρ», έχει εξελιχθεί σε μάστιγα. Πλέον αποτελεί πρόβλημα δημόσιας υγείας. Αλλωστε, είναι γνωστό ότι πέρα απ' όσους ασχολούνται με τον αθλητισμό υψηλών επιδόσεων και κάνουν χρήση των συγκεκριμένων σκευασμάτων, ο κύκλος των χρηστών τους έχει ανοίξει πολύ. Με βάση, μάλιστα, όπως αποκαλύπτουν οι ειδικοί και δείχνουν τα παραδείγματα του παρελθόντος πολλά εξ αυτών μπορεί να είναι επικίνδυνα αφού ενδέχεται να κρύβουν ουσίες που χαρακτηρίζονται αναβολικές, αντιλαμβάνεται κάποιος το μέγεθος του προβλήματος. Μάλιστα το γεγονός ότι τα συγκεκριμένα προϊόντα κυκλοφορούν ελεύθερα σε γυμναστήρια, στην αγορά, στο διαδίκτυο, αφού δεν υπάρχει κάποιο συγκεκριμένο πλαίσιο που να αφορά τη διακίνησή τους, τότε τα πράγματα γίνονται πολύ χειρότερα.

Το μεγαλύτερο μέρος της κατανάλωσης των εν λόγω προϊόντων αφορά κυρίως τη νεολαία, αφού αυτό το κομμάτι σαφώς επηρεάζεται περισσότερο από τα πρότυπα που του προβάλλονται.

Ποια είναι όμως η αιτία για όλα αυτά; Μιλώντας στον «Ρ» ο πρώην διεθνής ποδοσφαιριστής και νυν προπονητής, Σάββας Κωφίδης, ήταν κατηγορηματικός για το πού βρίσκεται η άκρη του νήματος;

«Το πρόβλημα της χρήσης συμπληρωμάτων διατροφής από τους αθλητές υψηλών επιδόσεων και κυρίως από τους νέους που αθλούνται είναι βαθύτερο και συνδέεται με μια σειρά άλλων προβλημάτων που υπάρχουν στην κοινωνία. Οπως για παράδειγμα τα προβλήματα που υπάρχουν στον τρόπο που λειτουργεί το σχολείο σήμερα. Η γενικότερη παιδεία που παρέχεται ή τα πρότυπα που δημιουργούνται. Και αρχίζουν να επηρεάζουν, να συμβάλουν καθοριστικά στη διαμόρφωση χαρακτήρα από την παιδική ηλικία. Εγκλωβίζονται εξ αρχής από την παιδική τους ηλικία σε ένα σύστημα εκμετάλλευσης. Το ίδιο το σύστημα εκπαίδευσης τους στερεί την ενημέρωση και δεν τους δίνει τη γνώση για το πώς θα πρέπει να σταθούν απέναντι σε τέτοιου είδους φαινόμενα. Εχουμε να κάνουμε με ένα σύστημα που πουλάει την παιδεία, πουλάει τη γνώση, πουλάει τις ανάγκες, άρα πουλάει και τα χάπια. Ενα σύστημα που αδυνατεί να εξασφαλίσει το μέλλον στα παιδιά και τα ρίχνει στην αρένα κερδίζοντας από την προσπάθεια που θα κάνουν για να βρουν τη λύση».

Γιατί όμως σήμερα κάποιος που αθλείται να καταφεύγει στις λύσεις των συμπληρωμάτων, όταν οι ειδικοί τονίζουν ότι μια ισορροπημένη διατροφή δεν αντικαθίσταται με οποιοδήποτε σκεύασμα; Σύμφωνα με τον Σάββα Κωφίδη, η απάντηση στο ερώτημα δεν είναι ξεκομμένη από το τι επιβάλλουν οι λογικές και οι αξίες που υπάρχουν στο καπιταλιστικό σύστημα.

«Το καπιταλιστικό σύστημα είναι αυτό που καλλιεργεί και συντηρεί τη ματαιοδοξία, όπως τη λέω εγώ, και όχι φιλοδοξία όπως επιμένουν κάποιοι να την ονομάζουν. Αυτή βρίσκει έκφραση και στον τομέα του αθλητισμού.Το σύστημα δίνει κάποια κίνητρα για να δημιουργηθεί ο ψευτοανταγωνισμός, με αποτέλεσμα οι αθλητές να ψάχνουν οποιοδήποτε τρόπο για να αναρριχηθούν να φθάσουν στην επιτυχία.

Ακόμα και αυτούς τους τρόπους που μπορεί να είναι επικίνδυνοι για την ίδια τους την υγεία, όπως η χρήση επικίνδυνων συμπληρωμάτων διατροφής ή αναβολικών. Πλέον έχουμε φθάσει σε ένα σημείο που δεν ανταγωνίζονται οι αθλητές αλλά τα φάρμακα. Μια επιτυχία δε θεωρείται αποτέλεσμα άσκησης και προπόνησης ενός αθλητή, αλλά του τι φάρμακα παίρνει. Υπάρχει ένας χορός εκατομμυρίων και η βιτρίνα του είναι οι αθλητές οι οποίοι καταναλώνουν τα φάρμακα και επί της ουσίας με τις επιδόσεις τους τα διαφημίζουν».

-- Ποιες όμως είναι οι ευθύνες του κράτους;

«Οι ευθύνες του κράτους για όλα αυτά τα ζητήματα είναι μεγάλες. Οταν έχεις να κάνεις με ένα κράτος που σήμερα συνδέεται άμεσα με το κεφάλαιο και τα κέρδη του, είναι λογικό να μην κάνει πολλά όταν για παράδειγμα σε ένα θέμα κρύβονται τεράστια κέρδη για τις πολυεθνικές του χώρου. Το σίγουρο είναι ότι όσες επιτροπές και να φτιαχτούν, όσα μέτρα και να παρθούν, δεν υπάρχει περίπτωση το πρόβλημα να χτυπηθεί στην ουσία του».

Τι θα πρέπει να κάνει σήμερα ένας αθλητής για να ξεφύγει απ' όλα αυτά; Να αλλάξει νοοτροπία, επισημαίνει ο Σάββας Κωφίδης, να επαναπροσδιορίσει ιεραρχήσεις και αξίες: «Ο αθλητής θα πρέπει να καταλάβει μόνος του και να αναθεωρήσει αυτά που κάποιοι του παρουσιάζουν σαν αξίες. Να καταλάβει ότι εάν κάνει ένα άλμα στα 3μ δεν έχει περισσότερη αξία από ένα γιατρό που σώζει μια ζωή. Να ξεφύγει από τον κόσμο των ψευδαισθήσεων που τον κάνει να κυνηγάει τη δόξα και το χρήμα».