Με απύθμενη υποκρισία και εξόφθαλμο στρουθοκαμηλισμό αντιμετωπίζει και το ΠΑΣΟΚ (όπως προηγουμένως και η ΝΔ) τον ζωτικής σημασίας τομέα της Υγείας στον Αθλητισμό και στην Εκπαίδευση. Η απάντηση των αρμόδιων υπουργών, Παύλου Γερουλάνου (Πολιτισμού και Τουρισμού), Αννας Διαμαντοπούλου (Παιδείας, Διά Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων) - σε σχετική Ερώτηση βουλευτών του ΚΚΕ - είναι αποκαλυπτική.

Αμφότεροι - εντελώς ...τυχαία - επιχειρούν να κρυφτούν πίσω από το γράμμα του νόμου, γιατί ξέρουν καλά πως αν μιλήσουν για την πραγματικότητα και την ουσία θα εκτεθούν. Ετσι απλά αραδιάζουν όσα αναφέρονται στις κείμενες διατάξεις. Δεν απάντησαν όμως αν και σε ποιο βαθμό εφαρμόζονται όσα επικαλούνται και άλλες «λεπτομέρειες». Και αποφεύγουν να τοποθετηθούν επί της ουσίας γιατί γνωρίζουν τις ευθύνες που έχει και το ΠΑΣΟΚ (με την 20ετή συνεχή κατοχή της εξουσίας). Αλλά κυρίως γιατί οι στρατηγικές επιλογές του κυβερνώντος κόμματος δεν επιτρέπουν αλλαγή πορείας.

Στην Ερώτηση του ΚΚΕ με τίτλο «Ιατρική κάλυψη σε σχολεία, σχολές, αθλητικούς χώρους» - μεταξύ άλλων - επισημαινόταν η «παντελής έλλειψη δημόσιων και δωρεάν υπηρεσιών Υγείας στην Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας (ΠΦΥ) για το συστηματικό και εξειδικευμένο έλεγχο της υγείας των αθλουμένων, την παροχή πρώτων βοηθειών από εξειδικευμένο προσωπικό στη διάρκεια των αθλητικών δραστηριοτήτων».

Τονιζόταν πως «ο αναγκαίος, συστηματικός και ολοκληρωμένος ιατρικός έλεγχος που απαιτείται ειδικά για αθλητές που υποβάλλουν τον οργανισμό τους σε αυξημένη κόπωση και υπερπροσπάθεια έχει υποβιβαστεί στην υποχρεωτική έκδοση ενός απλού πιστοποιητικού υγείας με βάση το άρθρο 33 παρ. 9 του νόμου 2725/1999 (ΦΕΚ 121)». Παρατίθονταν όσα προβλέπονται, με την επισήμανση - διαπίστωση (όχι μόνο του ΚΚΕ) ότι «τις περισσότερες φορές ο ιατρικός έλεγχος που προηγείται είναι τυπικός ή και εικονικός». Και φρεσκαριζόταν η (συνειδητά) ασθενής μνήμη των υπουργών για τη μη εφαρμογή κάποιων εκ των προβλεπομένων.

Ο Π. Γερουλάνος στην απάντησή του - επικαλούμενος μάλιστα τις αρμόδιες υπηρεσίες του υπουργείου Πολιτισμού και Τουρισμού - μπήκε στον κόπο να ανατυπώσει και να γνωρίσει στους βουλευτές του ΚΚΕ αυτά που αναφέρει το σχετικό άρθρο του νόμου. Δηλαδή τις γραμμές που και οι ίδιοι είχαν συμπεριλάβει στο κείμενο της Ερώτησής τους... Εκανε τη συνταρακτική αποκάλυψη πως επίσης «προβλέπεται η ιατρική κάλυψη αθλητών στις εκάστοτε αθλητικές διοργανώσεις με ευθύνη των αντίστοιχων διοργανωτών (αθλητικές ομοσπονδίες, ενώσεις και σωματεία)».

Και, τέλος, γνωστοποίησε ότι «έχει προγραμματιστεί σχετικός διάλογος με τα συναρμόδια υπουργεία και τους εμπλεκόμενους φορείς, έτσι ώστε να εξεταστούν πιθανές αναθεωρήσεις που θα καθιστούν πληρέστερη τη σχετική ιατρική κάλυψη, βάσει της ισχύουσας νομοθεσίας». Ωστε έχει (υποτίθεται) προγραμματιστεί λοιπόν διάλογος. Και γιατί δεν υπάρχει κουβέντα για το χρονοδιάγραμμα;

Ομως, αυτό δεν είναι το μόνο που ξέχασε ο υπουργός Πολιτισμού και Τουρισμού. Επικαλείται το νόμο αλλά «ξέχασε» να τοποθετηθεί ξεκάθαρα αν αυτός εφαρμόζεται. Για να δούμε τι ακριβώς ...δε θυμήθηκε. Σύμφωνα με το άρθρο 33, παρ. 9, «οι παθήσεις και οι βλάβες που δεν επιτρέπουν τη συμμετοχή αθλητών σε προπονήσεις και αγώνες, οι απαιτούμενες ιατρικές εξετάσεις για τη θεώρηση του δελτίου υγείας, οι προϋποθέσεις, η διαδικασία και τα αρμόδια όργανα για τη θεώρηση του δελτίου, καθώς και κάθε άλλο συναφές θέμα καθορίζονται με απόφαση του υπουργού Υγείας και Πρόνοιας, που εκδίδεται ύστερα από εισήγηση του ΕΚΑΕΤ (Εθνικό Κέντρο Αθλητικών Ερευνών Τεχνολογίας)».

Από το '99 λοιπόν - σύμφωνα με το νόμο - θα έπρεπε να υπάρχει «απόφαση του υπουργού Υγείας και Πρόνοιας, που εκδίδεται ύστερα από εισήγηση του ΕΚΑΕΤ». Υπάρχει; Οχι, αλλά ο κύριος Γερουλάνος «ξέχασε» να τοποθετηθεί...

Επίσης, «ξέχασε» να λάβει θέση στην ενδεικτική απόφαση του ΙΚΑ. Λόγω των προαναφερομένων, το Ιδρυμα, στις 3/12/07, με αριθμό πρωτοκόλλου Γ32/2088, ενημερώνει πως «οι ιατροί του ιδρύματος δε χορηγούν στους ασφαλισμένους μας (1) ιατρικές βεβαιώσεις Ικανότητας και (2) ιατρικές βεβαιώσεις Υγείας που οι ασφαλισμένοι μας πρόκειται να χρησιμοποιήσουν για εξωσχολικά αθλητικά σωματεία, προγράμματα μαζικού αθλητισμού των δήμων, περιπτώσεις κόπωσης και υπερπροσπάθειας, όπως ο πρωταθλητισμός»...

Στο ίδιο μονοπάτι κινήθηκε και η υπουργός Παιδείας. Παρά την αντίθετη πρόθεσή της, ουσιαστικά αποκαλύπτει τη γύμνια της μέριμνας για την υγεία του μαθητικού πληθυσμού. Η Αννα Διαμαντοπούλου απαντά ότι «σύμφωνα με το νόμο 3194/20-11-2003, άρθρο 8, παρ. 3 "Στις σχολικές μονάδες πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης τηρείται, με την ευθύνη των διευθυντών των σχολικών αυτών μονάδων, Ατομικό Δελτίο Υγείας (ΑΔΥ) των μαθητών(...)"».

Με άλλα λόγια, η απάντησή της είναι ...εμείς κάναμε το νόμο και πετάει το μπαλάκι στους διευθυντές να κόψουν το λαιμό τους να οργανώσουν και να ελέγχουν το ΑΔΥ και στους γονείς ταυτόχρονα πετάει την ευθύνη για τις απαιτούμενες εξετάσεις των μαθητών. Μόλις φέτος, η κυβέρνηση της ΝΔ πρόσθεσε δύο ακόμα ιατρικές εξετάσεις στο ΑΔΥ για τους μαθητές που γράφτηκαν στην Α' Δημοτικού.

Καμιά μέριμνα όμως δεν υπήρξε για το πώς ο άνεργος, ο ανασφάλιστος, ο μετανάστης γονιός θα αντεπεξέλθει στο κόστος αυτών των εξετάσεων... Οι εργαζόμενοι γονείς αναγκάζονται συχνά - πυκνά γι' αυτές τις τυπικές εξετάσεις να στρέφονται στους ιδιώτες γιατρούς είτε λόγω ελλείψεων στα ασφαλιστικά ταμεία, είτε γιατί δεν μπορούν να πάρουν άδειες για να πάνε τα παιδιά τους στους γιατρούς, είτε γιατί τους κλείνουν ραντεβού μετά από μήνες, κ.ο.κ. Η ουσία είναι ότι ακόμα και γι' αυτόν τον εντελώς τυπικό (και τελικά προσχηματικό) έλεγχο της υγείας των μαθητών το μπαλάκι πέφτει στους γονείς και στους εκπαιδευτικούς.

Πέρα από το ΑΔΥ, η υπουργός Παιδείας κάνει μια μικρή αναφορά στα προγράμματα Αγωγής Υγείας που εφαρμόζονται σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης. Τα προγράμματα, δηλαδή, που δεν είναι τίποτε άλλο από «βήμα» σε διάφορες εταιρείες και ΜΚΟ που ασχολούνται με την «υγεία» να διαφημίζουν την πραμάτεια τους σε μαθητές. Ετσι, π.χ., εταιρείες που βγάζουν οδοντόκρεμες κάνουν διαλέξεις στους μαθητές για τη στοματική υγιεινή και ΜΚΟ που ασχολούνται με την ευαισθητοποίηση του κοινού για κάποια ασθένεια εμφυσούν στους μαθητές την αντίληψη ότι είναι ευθύνη «όλων μας να... δούμε κατάματα το πρόβλημα» κι όχι ευθύνη του κράτους να οργανώσει ένα σύστημα αποκλειστικά δημόσιας και δωρεάν Υγείας για όλο το λαό και τα παιδιά του και να οργανώσει την επιστημονική έρευνα στον τομέα της Υγείας με βάση τις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες.

Το θέμα, βέβαια, δεν είναι μόνο η θεσμοθέτηση οδηγιών αλλά και η εφαρμογή τους. Ακόμη και αν καθοριστούν οδηγίες αυστηρές και ιδιαίτερα προωθημένες, στις σημερινές συνθήκες, η υγεία και η ασφάλεια της πλειοψηφίας όσων αθλούνται θα εξακολουθούν να κινδυνεύουν. Σε αυτές τις συνθήκες το οικονομικό βάρος για την πρόληψη και την προστασία τους θα το επωμίζονται οι σύλλογοι και οι οικογένειες των αθλητών, όπως γίνεται ακόμη και για την έκδοση του δελτίου υγείας.

Η προστασία όμως της υγείας όλου του λαού, άρα και των αθλουμένων, πρέπει να είναι ευθύνη του κράτους και όχι ατομική. Δεν μπορεί να ανατίθεται σε ιδιώτες, Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις, δήμους, ασφαλιστικά ταμεία, άλλους φορείς. Η πρόληψη στα θέματα υγείας και ασφάλειας όσων αθλούνται επιβάλλεται να καλυφθεί με επάρκεια και αποτελεσματικότητα με τη δημιουργία ενός αποκλειστικά δημόσιου και δωρεάν, ενιαίου και καθολικού συστήματος Υγείας και Πρόνοιας, με ανεπτυγμένη την ΠΦΥ. Με πυρήνα το δημόσιο Κέντρο Υγείας μπορούν να λειτουργήσουν υπηρεσίες με εξειδικευμένο προσωπικό (αθλητίατρος, φυσικοθεραπευτής, τεχνικός ασφαλείας, κ.ά.) και τα αντίστοιχα υποστηρικτικά εργαστήρια, για τη συστηματική - περιοδική προληπτική παρακολούθηση της υγείας.