Σαν την «καλή μητέρα», η Κομισιόν έχει άγχος για τα «παιδιά» της που πήραν το ...στραβό το δρόμο και δε γνωρίζει τι θα απογίνουν.
Καλή η προσπάθεια, δε λέμε, όμως ...δεν πειστήκαμε. Γιατί, με τον ίδιο τρόπο «ανησυχούν» και οι τράπεζες για τους πελάτες τους. Δε θέλουν να τους δουν να «φαλιρίζουν»...
Μεταξύ «φθοράς και αφθαρσίας» τους προτιμούν. Να μην έχουν χρήματα, ώστε να εξαναγκάζονται να δανείζονται, αλλά και να βγάζουν τόσα, ώστε ίσα - ίσα να αποπληρώνουν τη δόση.
Θέλουν αυτήν την θαυμάσια - γι' αυτούς - ισορροπία, όπου οι λαοί διατίθενται μόνο για απομύζηση, χωρίς να μπορούν να σκεφτούν ή να κάνουν οτιδήποτε άλλο.
Εξυπακούεται ότι αυτά αφορούν μόνο τους εργαζόμενους και τους συνταξιούχους μαζί με τους αγρότες και τους μικροεπαγγελματίες.
Γιατί τις επιχειρήσεις τις θέλουν ανθηρές και τις στηρίζει η Κομισιόν με τις πολιτικές της, ώστε να παραμένουν τέτοιες. Αλλωστε, για τα κέρδη των ΑΕ στην Ελλάδα δεν υπάρχει - ως γνωστόν - κανένα πρόβλημα.
Είτε έχουμε κρίση, είτε έχουμε ανάκαμψη, είτε κρύο, είτε ζέστη τα κέρδη τους πολλαπλασιάζονται με τους ρυθμούς αύξησης να ποικίλλουν ελαφρώς. Είναι ...«παντός καιρού».
ΕΝΤΑΞΕΙ, ΤΟ ...ΠΙΑΣΑΜΕ το υπονοούμενο από την ομιλία Αβραμόπουλου στη συζήτηση για τον προϋπολογισμό. Για «κοινές μάχες» με την κυβέρνηση ενάντια στην κρίση είπε, για «υπεύθυνη αντιπολίτευση» είπε, για συναίνεση είπε ...όλα τα καλά.
Δεν ξέρουμε πόσες ψήφους θα πάρει τελικά ο προϋπολογισμός της κυβέρνησης, είναι, όμως, σαφές ότι την πολιτική που εκφράζει θα τη στηρίξουν πολύ περισσότεροι από αυτούς που θα τον ψηφίσουν.