Η επίσκεψη του ΓΓ του ΟΗΕ, Μπαν Κι Μουν, στην Αθήνα, εκτός αυτής καθεαυτής της σημασίας της, έδωσε αφορμή για ποικίλους συνειρμούς, σχόλια και υποθέσεις. Αυτό που επιβεβαιώθηκε περίτρανα είναι ότι πρόκειται για ένα αυθεντικό φερέφωνο του ιμπεριαλισμού. Αυτό φάνηκε από την ομιλία του στην ελληνική Βουλή, όπου εξύμνησε τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις όπου Γης και ευχαρίστησε τις ελληνικές κυβερνήσεις για τη συμβολή τους, αναφερόμενος ακόμα και σε αυτό το όνειδος για το λαό μας, της συμμετοχής στον πόλεμο της Κορέας (από όπου κατάγεται).

Απέμεινε το γράμμα του Καταστατικού Χάρτη του ΟΗΕ για να θυμίζει ξεχασμένες αρχές που διατυπώθηκαν μετά τη συντριβή του ναζιστικού - φασιστικού άξονα, που στοίχισε εκατομμύρια νεκρούς, με πρώτη σε αναλογία πληθυσμού την Ελλάδα και πρώτη σε απόλυτο αριθμό, με είκοσι εκατομμύρια νεκρούς, τη Σοβιετική Ενωση. Τώρα τα αγάλματα των ηρώων ελευθερωτών γκρεμίζονται σε πρώην Σοβιετικές και Λαϊκές Δημοκρατίες από μίσθαρνα όργανα προδοτικών κυβερνήσεων. Στη θέση τους ανεγείρονται αγάλματα ναζιστών, προδοτών, οργάνων του Γ' Ράιχ. Ολος αυτός ο διεθνής εσμός δείχνει να μην ενοχλεί και να γίνεται αποδεκτός από τον ποδηγετημένο ΟΗΕ κι από την υπαρκτή Ευρωπαϊκή Ενωση του κεφαλαίου και του μιλιταρισμού.

Ο ΓΓ του ΟΗΕ στην ομιλία του στο ελληνικό Κοινοβούλιο ενέπλεξε τα ζητήματα «Σκόπια» και «Ελληνοτουρκικά - Κύπρος» με την παρουσία ελληνικών πολεμικών πλοίων στη Σομαλία, την εμπλοκή της ελληνικής εμπορικής ναυτιλίας σε ζητήματα μεταφοράς και το ρόλο των εξαθλιωμένων κι εξανδραποδισμένων μεταναστευτικών πληθυσμών στην οικονομία των ανεπτυγμένων καπιταλιστικών κρατών. Η αλληλοεμπλοκή όλων αυτών στην άκρως ευαίσθητη περιοχή Βαλκάνια, Μέση Ανατολή, Βόρεια Αφρική, Μεσόγειος δημιουργεί άκρως ενδιαφέροντα ερωτήματα. Η πολιτική του πολιτικοστρατιωτικού συμπλέγματος εξουσίας της Τουρκίας με ή άνευ μαντίλας είναι δεδομένη. Το ίδιο και η γελοία πολιτική εθνικιστικών κι αλυτρωτικών συνδρόμων της ηγεσίας του σκοπιανού προτεκτοράτου. Σχεδόν ταυτόχρονα με την επίσκεψη του ΓΓ του ΟΗΕ στην Αθήνα ήλθαν κι οι επιστολές της Αγκυρας και των Σκοπίων προς τον Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας και τον πρωθυπουργό γεμάτες με αφηρημένες προθέσεις «καλής γειτονίας» κι «επίλυσης διαφορών» χωρίς να τις προσδιορίζουν. Η χρησιμοποίηση των «καλών θελήσεων και διαλόγων» για εθνικιστικούς, σοβινιστικούς κι ιμπεριαλιστικούς σκοπούς είναι μια παλιά πληγή στις διεθνείς σχέσεις. Ιδιαίτερα όταν παροτρύνονται και καθοδηγούνται προς εξυπηρέτηση ισχυρών συμφερόντων.