Αν σίγουρα δε λείπει κάτι από τον Θ. Πάγκαλο είναι η αθυρόστομη ...ευρηματικότητα, κυρίως σε ό,τι αφορά τις συνεχείς επιθέσεις του ενάντια στο ΚΚΕ. Επομένως, μπορούμε να υποθέσουμε ότι αποτελεί συνειδητή επιλογή η επαναφορά - κατά τη χτεσινή του συνέντευξη στο «Εθνος» - της θέσης του ότι το ΚΚΕ «δοκιμάζει συστηματικά τα όρια της νομιμότητας»! Τρανή ...απόδειξη, η «σκηνή που όλοι είδαμε την ημέρα επίσκεψης του Προέδρου Κλίντον, όταν τα στελέχη του ΚΚΕ έκαναν αυτή την επίθεση στους άνδρες της Αστυνομίας για να προκαλέσουν τα βίαια επεισόδια»! Δεν αρκείται, όμως, σ' αυτό και συνεχίζει αφρίζοντας: «Καταστρέφουν συστηματικά τα σχολεία, διαλύουν την κοινωνία, διότι έχουν περιέλθει σε απελπισία, είναι μια έσχατη μειοψηφία...»!

Και όταν μετά από αυτά, λογικά, ο δημοσιογράφος του παρατηρεί πως δίνει την εντύπωση ότι θα επιθυμούσε τη λήψη συγκεκριμένων μέτρων, απαντά, κουτοπόνηρα, ότι αυτός εκείνο που προτείνει είναι η εφαρμογή του νόμου.

Ο ...νόμος, ωστόσο, εφαρμόστηκε σε όλες τις περιπτώσεις που αναφέρεται ο Θ. Πάγκαλος και με το παραπάνω. Ακόμα και όταν ήταν κατασκεύασμα της χούντας (περίπτωση απαγόρευσης της πορείας κατά την επίσκεψη Κλίντον). Ακόμα και όταν παραπέμπει σε εποχές μαύρες και καταδικασμένες (αντιμετώπιση μαθητικών κινητοποιήσεων ως ιδιώνυμον αδίκημα) κλπ. Τι άλλο, επομένως, μπορεί να ζητά επ' αυτού το παχύδερμον της πολιτικής, αν όχι αυτό που υπονοεί η παρατήρηση του δημοσιογράφου; Και κάτι ακόμα: Αφού το ΚΚΕ είναι ένα απελπισμένο κόμμα, μια έσχατη μειοψηφία - όπως ισχυρίζεται - γιατί τόση ανησυχία; Μπορεί ένα τέτοιο κόμμα να τους «καταστρέφει το γενικότερο κλίμα», όπως διατείνεται σε άλλο σημείο της συνέντευξής του;