Το σημαντικότερο γεγονός στην Ιστορία της ανθρωπότητας, αναζητά έρευνα που πραγματοποίησε το περιοδικό «Economist», η οποία προβλήθηκε και στη χώρα μας. Στις απαντήσεις που δόθηκαν, διαβάζουμε ότι ως πιο σημαντικά γεγονότα στην ανθρώπινη ιστορία θεωρήθηκαν, η γέννηση και η σταύρωση του Χριστού, η κατάληψη της Κωνσταντινούπολης από τους σταυροφόρους το 1204, η ανακάλυψη της τυπογραφίας από τον Γουτεμβέργιο, η ανακάλυψη της Αμερικής από τον Κολόμβο, η πτώση του τείχους του Βερολίνου...

Εδώ, βέβαια, δεν έχουμε να κάνουμε με απαντήσεις ειδικών, των συντακτών του περιοδικού, ή των αναγνωστών του, οι οποίοι συμμετέχουν σε ψηφοφορία μέσα από δικτυακή ιστοσελίδα, αλλά με συγκεκριμένη παρέμβαση, φορτισμένη ιδεολογικά και πολιτικά για το τι είναι Ιστορία και πώς τελικά αυτή διαμορφώνεται. Γιατί, αυτά που εμφανίζονται ως τα... μεγαλύτερα ιστορικά γεγονότα της ανθρωπότητας, δεν είναι παρά γεγονότα μεν που σημάδεψαν την ανθρώπινη εξέλιξη, αυτά όμως καθεαυτά εντάσσονται σε ευρύτερα ιστορικά πεδία. Η ανακάλυψη π.χ. της Αμερικής, δεν είναι παρά το αναγκαίο αποτέλεσμα του περάσματος της παραγωγής από τη βιοτεχνία του μεσαίωνα στη μανιφακτούρα, που σηματοδοτούσε τη διάλυση των φεουδαρχικών δομών και την ανάγκη αναζήτησης νέων αγορών.

Η αστική ιστοριογραφία ομφαλοσκοπεί, πότε εμφανίζοντας τα αποτελέσματα της ανθρώπινης εξέλιξης ως μεμονωμένα ιστορικά γεγονότα, μην αναζητώντας τις αιτιατές σχέσεις της ανάδειξής τους και πότε αποσιωπώντας τα πραγματικά μεγάλα γεγονότα που σημάδεψαν την ανθρώπινη Ιστορία. Γιατί οι μεγάλες ιστορικές καμπές της ανθρωπότητας, αυτές που απελευθέρωσαν την τεράστια δημιουργικότητα και ενεργητικότητα πληθυσμών και λαών, που μέχρι τότε ζούσαν σε συνθήκες άγνοιας, μυστικοπάθειας και μοιρολατρίας, ήταν αναμφίβολα, η μεγάλη Γαλλική Επανάσταση του 1789 και η ακόμα μεγαλύτερη Οχτωβριανή Επανάσταση του 1917, που σάλπισε την έφοδο του προλεταριάτου στους ουρανούς.

Η αστική ιστοριογραφία αποστρέφει το πρόσωπό της από την πραγματική Ιστορία και τους δημιουργούς της. Γιατί γνωρίζει ότι η επιστημονική ανάλυση της ιστορικής εξέλιξης θα αναδείξει το φθαρτό και πεπερασμένο του αστικού κόσμου. Ενός κόσμου που έχει ημερομηνία λήξης. Και για να ξορκίσουν το μοιραίο και αναπόφευκτο, στο οποίο οδηγεί η επιστημονική ερμηνεία της Ιστορίας, την παραποιούν αυθαίρετα, αναδεικνύοντας γεγονότα, όχι όμως και την ίδια την ιστορική τους εξέλιξη.