Την κατοχύρωση στο Δημόσιο της έκτασης 32.148 στρεμμάτων στη θέση Θερμησία Ερμιονίδας, την οποία διεκδικεί η Μητρόπολη Υδρας, ζητούν με Ερώτηση που κατέθεσαν προς τους υπουργούς Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, Οικονομίας και Οικονομικών, Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων, ΠΕΧΩΔΕ και Δικαιοσύνης, οι βουλευτές του ΚΚΕ Αχ. Κανταρτζής, Αντ. Σκυλλάκος, Δ. Μανωλάκου, Ν. Καραθανασόπουλος, Γ. Πρωτούλης.

Στο κείμενο της Ερώτησης, επισημαίνονται - μεταξύ άλλων - τα εξής:

«Ο Ιερός Ναός Υδρας "Η Κοίμηση της Θεοτόκου", της Μητρόπολης Υδρας, Σπετσών, Αιγίνης, Ερμιονίδος και Τροιζηνίας, Μητροπολίτης της οποίας είναι ο Εφραίμ, ισχυρίζεται ότι έχει στην ιδιοκτησία του έκταση 32.148 στρεμμάτων στη θέση Θερμησία Ερμιονίδας, η οποία ορίζεται από κορυφογραμμές βουνών, οροπέδια και εκτείνεται μέχρι τη θάλασσα. Η έκταση αυτή διασχίζεται από ποτάμια και ρέματα, περιλαμβάνει καλλιεργούμενες εκτάσεις, περιβόλια, ελαιώνες, βουνά, δάση και δασώδεις εκτάσεις, δημόσιους δρόμους - όπως η επαρχιακή οδός Ερμιονίδας - Γαλατά, αποβάθρες, ακόμη και τον αιγιαλό.

Ο Ναός, όπως διατείνεται στην υπ' αριθ. 78/4-4-2006 Πράξη - Δήλωση Συναινέσεως (κατ' 7 Ν.3800/1957) του Συμβολαιογράφου Υδρας Παναγιώτη Μουρούκα (την οποία σας επισυνάπτουμε), έχει ιδιοκτησία της τεράστιας αυτής έκτασης με βάση γαιοκτητικούς Οθωμανικούς Τίτλους (ταπία) και "Αυτοκρατορικά έγγραφα" Σουλτάνων, που ανάγονται στο έτος 1743!!

Η παραπάνω Πράξη δεν έχει καμία σχέση, ούτε πληροί τις προϋποθέσεις του άρθρου 7 του Ν. 3800/1975. Περαιτέρω, ο Ναός στο παραπάνω συμβολαιογραφικό έγγραφο δεν επικαλείται ούτε έναν τίτλο κυριότητας που να έχει συνταχθεί στα πλαίσια του Ελληνικού Κράτους, μετά τη σύστασή του, παρά μόνο οθωμανικούς γαιοκτητικούς τίτλους, των οποίων η εγκυρότητα, η νομική ισχύς και οι έννομες συνέπειές τους ελέγχονται ως ανύπαρκτες. Τα παραπάνω, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι η περιγραφή της έκτασης στο παραπάνω συμβόλαιο είναι επιεικώς απαράδεκτη και ανεπαρκής - πέραν του γεγονότος ότι συμπεριλαμβάνει ακόμη και πράγματα εκτός συναλλαγής - ενισχύουν την πεποίθηση ότι το παραπάνω συμβολαιογραφικό έγγραφο είναι νομικώς εντελώς διάτρητο και καταρτίστηκε αποκλειστικά για λόγους σκοπιμότητας, ώστε ο Ναός να αποκτήσει έναν συμβολαιογραφικό τίτλο και να τον επικαλείται ως τίτλο κυριότητάς τους στην παραπάνω έκταση».

Οπως συνεχίζει η Ερώτηση, «με Διακήρυξη Εκμίσθωσης Ακινήτων του Ι. Ναού Κοιμήσεως Θεοτόκου της Ι. Μητρόπολης Υδρας, Σπετσών, Αιγίνης, Ερμιονίδος και Τροιζηνίας με ανοικτή "πλειοδοτική δημοπρασία επενδύσεως διά συνδυασμού μακροχρονίου μισθώσεως", που ορίσθηκε για τις 6-4-2008, ο πιο πάνω Ναός - με την έγκριση βέβαια της άνω Μητρόπολης, η οποία προφανώς είναι εκείνη που κινεί την όλη διαδικασία - εκδήλωσε την πρόθεση να δημοπρατήσει τμήμα της πιο πάνω έκτασης 23.000 στρεμμάτων, στην οποία συμπεριλαμβάνονται δασώδεις εκτάσεις, βουνά και λίμνη. Στην ίδια πιο πάνω Διακήρυξη προς δημοπράτηση περιλαμβάνεται και πρόβλεψη πωλήσεως επιπλέον έκτασης παραθαλάσσιου "φιλέτου" 109 στρεμμάτων (η οποία κατά την απόλυτη κρίση του Ναού μπορεί να αυξηθεί μέχρι 1.000 στρέμματα), νοτίως της επαρχιακής οδού Ερμιονίδας - Γαλατά εκτεινόμενη μέχρι τη θάλασσα. Σύμφωνα με τη διακήρυξη, ο μελλοντικός αγοραστής θα αναλάβει και τη διαμόρφωση του λιμένα που περιλαμβάνεται στην παραπάνω έκταση και θα έχει δικαίωμα ανοικοδόμησης στην πωλούμενη έκταση.

Τιμή εκκίνησης για τη μίσθωση της πιο πάνω έκτασης, ορίστηκε με την πιο πάνω διακήρυξη εκμίσθωσης, για το πρώτο μισθωτικό έτος, το ποσό των 3,5 ευρώ ανά στρέμμα και συνολικά το ποσό των 80.500.

Σύμφωνα με δημοσιεύματα, την ημέρα της δημοπρασίας έγινε προσφορά 150.204 ευρώ, αλλά επειδή την επομένη εμφανίστηκε άλλη εταιρεία που προσέφερε μίσθωμα 10% περισσότερο, ακολούθησε αναπλειστηριασμός. Στο νέο αυτό πλειστηριασμό εμφανίστηκε και τρίτη προσφορά σχεδόν ενός εκατομμυρίου (999.946) ευρώ από την εταιρεία "Hydra Mare D" του εφοπλιστή Ροσόλιμου, η οποία στο παρελθόν είχε αναμειχθεί σε υπόθεση οικιστικής αξιοποίησης εκατοντάδων στρεμμάτων δασικών και αναδασωτέων εκτάσεων στο Ντράφι της Πεντέλης.

Τα παραπάνω γεγονότα συνιστούν μία ακόμη σκανδαλώδη περίπτωση καταπάτησης και εμπορευματοποίησης απέραντων δασικών εκτάσεων οι οποίες θα έπρεπε να αποτελούν λαϊκή περιουσία αντί να χρησιμοποιούνται για την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών και την οικονομική και περιβαλλοντική ανάπτυξη του τόπου, αξιοποιούνται για τη συσσώρευση κερδών για τους ιδιώτες και το κεφάλαιο».

Καταλήγοντας οι βουλευτές του ΚΚΕ ρωτούν τους αρμόδιους υπουργούς:

• Αναγνωρίζει το Ελληνικό Δημόσιο την κυριότητα του παραπάνω Ναού στην απέραντη αυτή έκταση, η οποία ανήκει προφανώς στο Δημόσιο;
• Αναγνωρίζει το Ελληνικό Δημόσιο δικαίωμα ιδιοκτησίας του πιο πάνω Ναού σε βουνά, λίμνες, δάση, δασώδεις εκτάσεις, δημόσιες οδούς ακόμη και σε πράγματα εκτός συναλλαγής, όπως ο αιγιαλός, που περιλαμβάνονται στην παραπάνω έκταση;
• Αναγνωρίζει την εγκυρότητα της παραπάνω εκμίσθωσης δημόσιων εκτάσεων, δασών, βουνών και δασικών εκτάσεων;
• Τι μέτρα πρόκειται να πάρουν ώστε να αναγνωριστεί ότι ολόκληρη η πιο πάνω έκταση είναι δημόσια, να κατοχυρωθούν τα δικαιώματα του ελληνικού δημοσίου σ' αυτή, να αποκτήσει την κατοχή της και να εξασφαλίσει τη δημόσια χρήση της;».