Επειδή πρέπει πάντα να κλείνουμε τις εκκρεμότητες, θα θυμίσουμε μερικές ταινίες που ξεχώρισαν τη χρονιά, που,σε τρεις μέρες από σήμερα,μας αφήνει ...χρόνους. Δεν είναι σίγουρο ότι θα τις βρείτε στις αίθουσες τούτες τις γιορτινές μέρες. Σημειώστε τες, πάντως, και όπου τις συναντήσετε μην τις αφήσετε να σας φύγουν και αυτή τη φορά.

• HUNGER, του Στιβ ΜακΚουίν. Μια θαυμάσια ταινία που αναφέρεται στη μεγάλη απεργία πείνας των Ιρλανδών αγωνιστών στις βρετανικές φυλακές με αίτημα να έχουν μεταχείριση πολιτικών κρατουμένων, αφού πολιτικός ήταν ο αγώνας τους.
• ΕΙΜΑΙ Η ΚΟΥΒΑ, του Μιχαήλ Καλατόζοφ. Μια ταινία σταθμός στον παγκόσμιο κινηματογράφο, ένας ύμνος στο σοσιαλιστικό ρεαλισμό και τις αξίες του, σε σκηνοθεσία Καλατόζοφ και σενάριο του ποιητή Γεφτουσένκο.

Η ταινία, μέσα από τέσσερις «προσωπικές» ιστορίες, μας αποκαλύπτει την ιστορία του Νησιού της Επανάστασης, μας αποκαλύπτει την περίοδο του Μπατίστα, την περίοδο του ξεσηκωμού, τη νίκη της Επανάστασης και, τέλος, τον αγώνα του κουβανέζικου λαού να υπερασπιστεί το νησί του και τις κατακτήσεις του.

• Η ΔΙΕΘΝΗΣ, των Σιρί Σουργιά Εντέρ & Μουχαρέμ Γκιλμέζ. Ο ήχος και τα μηνύματα της «Διεθνούς» αναστατώνουν τις συνειδήσεις του τούρκικου λαού, που στέναζε κάτω από τη χούντα του Εβρέν.

Τρυφερότητα, χιούμορ, ευαισθησία. Μια ταινία με καθαρά δική της προσωπικότητα.

• ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΟΥΣ ΤΟΙΧΟΥΣ, του Λορέντ Καντέτ. Μια θαυμάσια ταινία ντοκουμέντο για το αδιέξοδο της παιδείας στον καπιταλισμό. Μια αληθινή ταινία και με αληθινούς πρωταγωνιστές (τους μαθητές ενός πολυπολιτισμικού λυκείου ενός λαϊκού προαστίου του Παρισιού).
• ΤΟ ΣΥΜΠΛΕΓΜΑ BAADER - MEINHOF, του Ούλι Εντελ. Η μεγαλύτερη, ίσως, γερμανική κινηματογραφική παραγωγή. Μια αρκετά πιστή «αναπαράσταση» της περιόδου που γεννήθηκε και έδρασε η γνωστή ομάδα Baader - Meinhof. Μια ταινία, η οποία με τον τρόπο της δείχνει τον αναγκαστικό θάνατο του αυθόρμητου, αν, τελικά, δε μετασχηματιστεί σε οργανωμένη πολιτική δύναμη.
• ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΠΟΥ ΕΦΥΓΑΝ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΜΟΥ, του Κάο Χαμπούργκερ. Βραζιλία, το 1970. Οι γονείς συλλαμβάνονται από τη χούντα. Ο 10χρονος Μάουρο βρίσκεται στο δρόμο. Τον περιμαζεύουν οι γείτονες. Σιγά σιγά και ο ίδιος θα καταλάβει πως το παγκόσμιο κύπελλο που κέρδισε η Βραζιλία δε θα φέρει πίσω τους γονείς του. Η χώρα στην επιφάνεια μόνον είναι χαρούμενη. Η χούντα συλλαμβάνει, φυλακίζει, σκοτώνει.
• ΤΟ ΚΥΜΑ, του Ντένις Γκάνσελ. Μια εξαιρετική ταινία, η οποία, στηριζόμενη σε ένα αληθινό γεγονός, αποδεικνύει στους ...δύσπιστους πόσο εύκολο είναι, τελικά, οι αστικές δημοκρατίες να κυλήσουν, να ξανακυλήσουν σωστότερα, στο φασισμό. Οι αιτίες που βοήθησαν στην άνοδο του Χίτλερ και των φασιστών, ιδιαίτερα τούτες τις μέρες της οικονομικής κρίσης, έχουν ξαναβγεί επικίνδυνα στην επιφάνεια. Η ανασφάλεια οδηγεί τους πολίτες στην απελπισία. Η απελπισία στην αγκαλιά του πρώτου εγκληματία τσαρλατάνου, ο οποίος θα διώξει τους μετανάστες, θα κυνηγήσει τα σκάνδαλα, θα επιβάλει κοινωνική πειθαρχία!..