Χιλιάδες και χιλιάδες. Την πρώτη μέρα έξω από τα σχολεία τους, σε πλατείες και δρόμους στις γειτονιές τους. Τη δεύτερη μέρα σε ογκώδη, γεμάτα παλμό και κυρίως περιφρουρημένα συλλαλητήρια. Χτες, τρίτη μέρα, στις απεργιακές συγκεντρώσεις των ταξικών δυνάμεων, του ΠΑΜΕ. Και συνεχίζουν.

Χιλιάδες και χιλιάδες μαθητές. Χιλιάδες μαζί τους και οι φοιτητές και σπουδαστές. Οργανωμένος, συνειδητός ξεσηκωμός. Γιατί ένας δεκαπεντάχρονος μαθητής δολοφονήθηκε από τις δυνάμεις καταστολής. Γιατί η καταστολή είναι συστατικό στοιχείο της πολιτικής που πολεμάει διαρκώς τους εργαζόμενους και τη νεολαία. Ενάντια σ' αυτήν την πολιτική κινητοποιούνταν και τον προηγούμενο μήνα και τον προηγούμενο χρόνο και θα συνεχίσουν. Ενάντια σ' αυτήν την πολιτική διαδήλωσαν την οργή τους. Γι' αυτό και χτες συγκεντρώθηκαν και πορεύτηκαν με τις ταξικές δυνάμεις των εργαζομένων. Γιατί η οργή τους που ξεχειλίζει για το χαμένο συμμαθητή τους, είναι η οργή για τον άνεργο γονιό τους, είναι η οργή για το σχολείο που δεν τους μορφώνει, είναι οργή για το μέλλον της αβεβαιότητας και της εκμετάλλευσης που ανοίγεται μπροστά τους. Και λένε το δικό τους «ΟΧΙ». Ξανά.

Διεκδικούν τη ζωή που τους κλέβουν. Διεκδικούν τα δικαιώματά τους στη μόρφωση, στη δουλειά, στη ζωή. Δε διαδηλώνουν μόνο για να καταγγείλουν τη δολοφονία του συμμαθητή τους. Διαδηλώνουν για όλα όσα τους ανήκουν. Γι' αυτό συμπορεύτηκαν χτες με τους εργάτες, γι' αυτό συνεχίζουν σήμερα και αύριο. Γιατί σωστά επισημαίνουν ότι η οικονομική κρίση θα κάνει τη ζωή τους ακόμα πιο δύσκολη. Θα κάνει την καταστολή ακόμα πιο μεγάλη.

Η καταστολή είναι ένα από τα όπλα του κράτους απέναντι στο οργανωμένο μαζικό λαϊκό και νεολαιίστικο κίνημα. Τέτοιο όπλο απέναντι στο κίνημα γίνονται και οι κουκουλοφόροι. Και για πάνω από τρεις μέρες, η τρομολαγνεία στα κανάλια και τον τύπο πάει σύννεφο... Οι χιλιάδες των μαθητών εξαφανίζονται από τα δελτία και βαφτίζονται «μαθητικές αντιδράσεις» ο πετροπόλεμος και οι εμπρησμοί.

Οι μαθητές όμως δεν τρομοκρατούνται. Κάθε μέρα είναι και πιο πολλοί στους δρόμους. Κάθε μέρα με μεγαλύτερη ορμή βγάζουν στην επιφάνεια τα δίκια τους. Κι έτσι αποστομώνουν όλους όσοι θέλουν να τους ταυτίσουν με τους προβοκάτορες. Αποστομώνουν όσους έσπευσαν να μιλήσουν για την «αυθόρμητη εξέγερση» που ξεκίνησε τάχα από τα SMS και το Facebook. Γιατί οι μαθητές έχουν εμπειρία, ξέρουν να οργανώνουν τον αγώνα τους. Εχουν τα δεκαπενταμελή τους, έχουν τα συντονιστικά τους, κάνουν γενικές συνελεύσεις, αποφασίζουν συλλογικά, διαδηλώνουν περιφρουρημένα.