Τσιμεντένιο μεγαθήριο χιλιάδων τετραγωνικών μέτρων χτίζεται εντός του κηρυγμένου αρχαιολογικού Αλσους της Ακαδημίας Πλάτωνος, ανοίγοντας επικίνδυνους δρόμους για το μέλλον αυτού του σημαντικού ιστορικού τόπου και «όασης» πράσινου σε μια από τις πλέον υποβαθμισμένες περιοχές της πρωτεύουσας.

Με ευθύνη των κυβερνήσεων, το συγκεκριμένο οικόπεδο «βρέθηκε» εκτός κάθε απαλλοτρίωσης που γινόταν για την ανάδειξη του Αλσους από το ΥΠΕΧΩΔΕ και το ΥΠΠΟ. Αυτό τεκμηριώνεται και από τα τοπογραφικά διαγράμματα που περιλαμβάνονται στα σχετικά φύλλα της Εφημερίδας της Κυβέρνησης. Σε αυτό το οικόπεδο σήμερα χτίζει η εταιρεία «ΑΚΤΩΡ» ένα 5ώροφο κτίριο, ακριβώς στην «αυλή» του μελλοντικού Μουσείου της Πόλης των Αθηνών, δίπλα στις αποθήκες της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας και κυριολεκτικά δυο βήματα από τα αρχαιολογικά σπαράγματα και το πράσινο αυτού του σπουδαιότατου, όσο και άγνωστου στους περισσότερους, ιστορικού χώρου.

Το χειρότερο είναι ότι, όπως όλα δείχνουν, αυτή η εξέλιξη δεν είναι παρά μόνο η αρχή. Διότι στον καθορισμό της ζώνης προστασίας του Αλσους και των όρων χρήσης και δόμησης εντός αυτής το φθινόπωρο του 2004 - με κοινή υπουργική απόφαση των υπουργών ΠΕΧΩΔΕ και Πολιτισμού - η συγκεκριμένη περιοχή που χτίζει η εταιρεία, καθώς και όμορες σε αυτήν, χαρακτηρίζεται ως «Βιοτεχνικό Πάρκο», όπου ναι μεν απαγορεύονται σειρά οχλουσών δραστηριοτήτων (μάντρες αυτοκινήτων, φανοποιεία, κλπ.), αλλά επιτρέπονται άλλες επαγγελματικές χρήσεις, γραφεία, εστιατόρια μέχρι και εμπορικές εκθέσεις. Αντιστοίχως, σε άλλα σημεία της «ζώνης προστασίας» επιτρέπονται ξενοδοχεία, τράπεζες, επαγγελματικά εργαστήρια και εμπορικά καταστήματα (πλην υπεραγορών και πολυκαταστημάτων), κλπ.

Το συγκεκριμένο κτίριο ωστόσο βρίσκεται ουσιαστικά στην «καρδιά» του Αλσους και «εισβάλλει» σε αυτό, παρά το γεγονός ότι, όπως σημειώνει και σε σχετική του Ερώτηση το ΚΚΕ, η Αρχαιολογική Υπηρεσία ήταν αρνητική στην εξαίρεση του εν λόγω οικοπέδου από την απαλλοτρίωση. Αυτό που τελικά θα αντικρίζει ο επισκέπτης που πλησιάζει το Αλσος από τη λεωφόρο Αθηνών, θα είναι το 5ώροφο κτίριο, κάλυψης 4.500 τ.μ. ανά όροφο και ψηλότερο από το Μουσείο της Πόλης των Αθηνών που έχει χωροθετηθεί δίπλα.

Το οικόπεδο «διέφυγε» των προβλέψεων για απαλλοτρίωση, τόσο κατά την επέκταση των ορίων του αρχαιολογικού άλσους το 2000, όσο και κατά τον καθορισμό χρήσεων γης το 2004. Την άνοιξη του 2007, ο τότε υπουργός Πολιτισμού, Γ. Βουλγαράκης, έδωσε την τελική έγκριση για την κατασκευή του κτιρίου, θεωρώντας ότι δεν επηρεάζει αισθητικά τα αρχαία κατάλοιπα της Ιερής Οικίας. Ωστόσο, στη φωτογραφία φαίνεται ολοκάθαρα ότι το στέγαστρο που προστατεύει τις αρχαιότητες χωρίζεται μόνο από το μικρό δρομάκι της οδού Δράκοντος, η οποία μάλιστα προβλέπεται να καταργηθεί στο πλαίσιο της ενοποίησης του Αλσους. Ετσι, τόσο η Ιερή Οικία, όσο και άλλες αρχαιότητες (οι οποίες δεν αναφέρονται στην απόφαση), όπως τα λείψανα της Παλαίστρας και του Γυμνασίου, θα αποτελούν, ουσιαστικά, το ...περιβάλλον των γραφείων.

Επιπλέον, όπως συνέβη και σε άλλες περιπτώσεις, π.χ., στου Ψυρρή και στο Γκάζι, οι «στοχοπροσηλωμένες» χρήσεις γης, σε συνδυασμό με την ύπαρξη της «όασης» του Αλσους και του μελλοντικού μουσείου, θα ανεβάσουν την αξία γης στα ύψη προς όφελος των μεγαλοκατασκευαστών. Οσοι από τους μικροϊδιοκτήτες και κατοίκους της περιοχής νόμιζαν ότι θα επιστρέψουν σε αυτήν κάποια στιγμή μετά τις απαλλοτριώσεις σε ένα αναβαθμισμένο περιβάλλον ...απλώς έχασαν.