Οδοιπορικό του «Ρ» στην περιοχή. Εργοστάσια και σπίτια συνυπάρχουν. Απόλυτη αναρχία στη δόμηση. Δρόμοι που καταλήγουν σε εργοστάσια
Με τον Γρ. Πανταζή, συναντιόμαστε στη διασταύρωση της Λεωφόρου ΝΑΤΟ με τον κεντρικό δρόμο του οικισμού Νέα Ζωή, τον οποίο και ανεβαίνουμε. Δεξιά και αριστερά μας, βλέπουμε το ίδιο τοπίο: Σπίτια και πρόχειρα καταλύματα μπλεγμένα μ' εργοστάσια και αποθηκευτικούς χώρους. Μαζί με αυτά σκουπίδια και μπάζα «στολίζουν» τα πλαϊνά των δρόμων. «Στην κυριολεξία, η αναλογία είναι ένα σπίτι, ένα εργοστάσιο κι ένας αποθηκευτικός χώρος, στο ίδιο τετράγωνο», μας λέει ο Γρ. Πανταζής.
Στο βάθος, βλέπουμε την «παλιά» χωματερή, η οποία, όμως, λειτουργεί και δέχεται τόνους απορριμμάτων. «Απ' αυτό το δρόμο - που στην ουσία είναι και ο μοναδικός μαζί με άλλον ένα στη Νέα Ζωή - περνάνε σκουπιδιάρικα, φορτηγά κοντέινερ, που προμηθεύουν τις αποθήκες, και αμάξια. Το τι επικρατεί, δεν περιγράφεται», συνεχίζει ο Γρ. Πανταζής.
Προχωρώντας στο εσωτερικό του οικισμού της Νέας Ζωής, διαπιστώσαμε το εξής εκπληκτικό. Η συντριπτική πλειοψηφία των δρόμων δεν καταλήγουν πουθενά. `Η, ακόμη χειρότερα, καταλήγουν σε αδιέξοδο μπροστά σε εισόδους εργοστασίων. Είναι χαρακτηριστικό ότι στην προσπάθειά μας να ακολουθήσουμε την πορεία της πρόσφατης φωτιάς, καταλήξαμε στην πύλη ενός εργοστασίου!
Φτάνουμε στο σημείο που ξεκίνησε η φωτιά. Εκεί συναντούμε τον κυρ - Δημήτρη. Το σπίτι του είναι ακριβώς δίπλα στα καμένα. «Είναι δεύτερη χρονιά που πιάνει φωτιά. Αν υπήρχε πολεοδομικό σχέδιο, δε θα έπαιρνε τέτοια έκταση», μας λέει. Είναι αδύνατο να παρακολουθήσουμε την πορεία της φωτιάς. Το μόνο που καταφέρνουμε να εντοπίσουμε είναι το σημείο που κατασβέστηκε.
Ανεβαίνοντας προς την Αττική Οδό, βλέπουμε τους λόφους γύρω από τον οικισμό ακόμη να καπνίζουν από την πρόσφατη πυρκαγιά. Σημαντικό είναι και το πρόβλημα με την καύση καλωδίων και άλλων υλικών από τους Αθιγγάνους.
Η περιοχή γύρω από τον Ασπρόπυργο είναι σπαρμένη εργοστάσια και αποθηκευτικούς χώρους. Στο μεσοδιάστημα παρεμβάλλονται οικισμοί. Η απόλυτη αναρχία βασιλεύει στην περιοχή. «Ολες αυτές οι βιομηχανίες και οι αποθήκες είναι εγκαταστημένες στον κάμπο του Ασπρόπυργου, οικοδομημένες άναρχα. Είναι χαρακτηριστικό ότι στο μεγαλύτερο βιομηχανικό κομμάτι της Αττικής, δεν υπάρχουν δρόμοι πρόσβασης», σημειώνει ο Γρ. Πανταζής.
Σε πιθανή πυρκαγιά - όπως αυτή που πρόσφατα εκδηλώθηκε - η περιοχή είναι μια ενεργή μπαρουταποθήκη. Σκουπίδια, εργοστάσια και αποθηκευτικοί χώροι, μαζί με σπίτια, όλα αυτά ατάκτως εριμμένα, ολοκληρώνουν μια εικόνα απόλυτης παρανομίας, που επισφραγίζεται απ' το γεγονός ότι όλη η περιοχή βρίσκεται εκτός σχεδίου πόλης.
Στην περιοχή του Ασπρόπυργου από το 1986 μέχρι το 1994, όταν δήμαρχος ήταν κομμουνιστής - ο Κ. Παπαπολυχρονίου - είχε προωθηθεί η ένταξη στο σχέδιο πόλης πέντε οικισμών (Παραλία, Νεόχτιστα, Κοριτσά, Φούσα και Ρουπάκι). Προχώρησαν της Φούσας και της Παραλίας. «Εδώ και 12 χρόνια από τότε, δεν έχει γίνει, στην ουσία, τίποτα, πέρα από ένα μικρό κομμάτι στα Νεόχτιστα», μας λέει ο Γρ. Πανταζής.
Ρωτάμε τον Γρ. Πανταζή, πότε άρχισε όλη η υπερδραστηριότητα αυτή στην περιοχή. «Από το '96 και μετά, με την κατάργηση του νόμου που απαγόρευε την επέκταση βιομηχανικών μονάδων στην Αττική, άρχισε η όξυνση στο Θριάσιο, γενικά», σημειώνει.
Συνολικά, στο Θριάσιο Πεδίο είναι εγκαταστημένα:
Ολη αυτή η κατάσταση έχει δημιουργηθεί «χάρη» στην πολιτική των κυβερνήσεων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Είναι χαρακτηριστικό, μάλιστα, ότι συνεχίζουν να ευνοούν με κάθε τρόπο τις μεγάλες βιομηχανίες και επιχειρήσεις. Ετσι, με συνεχείς αποφάσεις, εγκρίνουν τα νέα σχέδια των βιομηχάνων για παραπέρα επέκταση των επιχειρήσεών τους.
Αναλυτικά: