Το καλοκαίρι δεν έχει μόνο ζέστες και σκάνδαλα, έχει και ενδιαφέρουσες επαναλήψεις στους κινηματογράφους. Εχει ακόμα και ταινίες, που θα έπρεπε να είχατε δει το χειμώνα και για διάφορους λόγους τις χάσατε. Θυμίζουμε μερικές χωρίς καμία αξιολογική σειρά. Εσείς, όπως πάντα, θα αποφασίσετε.

Επαναλήψεις:

• «Μια Γυναίκα στους Αμμόλοφους», του θαυμάσιου Γιαπωνέζου δημιουργού Χιρόσι Τεσιγκαχάρα. Ποιητικό και αισθητικό μικρό αριστούργημα.
• «Η Αλίκη στις Πόλεις», του Βιμ Βέντερς (στις καλές του). Ταξίδι στον κόσμο και ταξίδι στο εσωτερικό των ηρώων της.
• «Η Εξαφάνιση», του Αλαν Τζέι Πακούλα. Εξαιρετική σκηνοθεσία, θαυμάσιες ερμηνείες, προπαντός της Τζέιν Φόντα (Οσκαρ). Ερωτας και αστυνομική πλοκή.
• «Zabriskie Point», του Μικελάντζελο Αντονιόνι. Διαλεκτική απόδειξη γιατί πρέπει ο καπιταλισμός να τιναχτεί στον αέρα!
• «Το Γράμμα μιας Αγνωστης», του Μαξ Οφίλς με τον Λουί Ζορντάν και την Τζόαν Φιντέν. Ενα πανέμορφο ερωτικό μελόδραμα (1948).
• «Οι Φυγάδες του Μιζούρι», του Αρθουρ Πεν. Εξαιρετικό γουέστερν με θαυμάσιες ερμηνείες (Μάρλον Μπράντο - Τζακ Νίκολσον).

Οι καινούριες:

• «Η Λεμονιά», του Ισραηλινού Εράν Ρικλίς. Μια αρκετά τίμια ματιά για τα πολιτικά αδιέξοδα στην Παλαιστίνη.

• «Ακίνητες Ζωές»

  «Το σημάδι του Κάιν», του Αγγλου Μαρκ Μάντεν. Οι βιασμοί και οι εξευτελισμοί από Εγγλέζους στρατιώτες στο Ιράκ (βασισμένη σε αληθινά γεγονότα).
• «Αγνωστος Παραλήπτης», του Κιμ Κι Ντουκ. Ενα ενδιαφέρον πολιτικό σχόλιο για την εισβολή των Αμερικάνων στην Κορέα.
• «Η Ακρη του Ουρανού», του Τούρκου Φατίχ Ακίν. Ενα κοινωνικό δράμα μέσα σε πολιτικό περιβάλλον (φόντο).
• «Ακίνητες Ζωές», του Κινέζου Ζία Ζανγκ-Κι. Ενα θαυμάσιο κινηματογραφικό ποίημα, που μιλάει για τη σύγχρονη Κίνα (αλλά και την ιστορία της και τις παραδόσεις της).
• «Ενας Ελεύθερος Κόσμος», του Κεν Λόουτς. Καθαρός πολιτικός κινηματογράφος. Ρεαλιστική καταγραφή των προβλημάτων των πολιτικών και οικονομικών μεταναστών.
• «Πώς να Ξεφορτωθούμε τους Αλλους», του Δανού Ατερς Ρόνοου Κλάρλουντ. Μια «φανταστική» ματιά για τις πολιτικές εξελίξεις και τη μελλοντική αντιμετώπιση των δημοκρατικών ελευθεριών.
• «Απλά... Σ' Αγαπώ», του Φιλίπ Κλοντέλ. Η προσπάθεια μιας γυναίκας που βγαίνει από τη φυλακή να προσαρμοστεί στην κοινωνία.
• «Να Πεθαίνεις στα Τριάντα», του Ρομάν Κουπίλ. Μια αυτοβιογραφική ματιά για το Μάη του '68.
• «Ο Κυρίαρχος», του Κινέζου Πίτερ Τσαν. Ενα επικό ιστορικό δράμα για την Κίνα του 1870-1880.
• «Ο Θείος μου από την Αμερική», του Αλέν Ρενέ. Σοβαρές φιλοσοφικές ανησυχίες του Γάλλου δημιουργού για την ανθρώπινη συμπεριφορά.
• «AFR», του Δανού Μόρτεν Χαρτς Κάπλερς. «Σατανικό» ντοκιμαντέρ για την πολιτική κατάσταση στη Δανία και το ρόλο των ΜΜΕ.