Ο Μιχ. Λιαρούτσος είναι ένας λογοτέχνης στρατευμένος και δεν το κρύβει καθόλου, άλλωστε είναι η περηφάνια του, η πίστη, η δικαίωσή του. Αποδέχεται και αξιοποιεί το ρόλο της πρωτοπορίας του!

Είναι απ' αυτούς που αναλαμβάνουν να μεταφέρουν στις γενιές που έρχονται την αληθινή ιστορία, με τους αγώνες τους και τα προσωπικά τους βιώματα. Πληθωρικό το αντιστασιακό του έργο, όπως πληθωρική ήταν και η ζωή του μέσα από τη δοκιμασία του ανηφορικού του Γολγοθά. Τραυματίστηκε δύο φορές, πιάστηκε και καταδικάστηκε απ' το έκτακτο στρατοδικείο σε θάνατο και παρέμεινε στις φυλακές για πολλά χρόνια.

Ο Μιχ. Λιαρούτσος, παίρνει όλο αυτό το συνταρακτικό υλικό και με τη μαεστρία του και την τεχνική του, με ρομαντικές πινελιές για να ελαφρύνει τη βαρύτητα και τη σκληρότητα της εποχής, περιγράφει όμορφα τοπία, λαμπερά ακρογιάλια, λιβάδια, χωράφια, ελαιώνες, πουρναρόδασα που σε προσκαλούν να τα περπατήσεις. Οι ήρωές του αληθινοί, υπαρκτοί, ανθρώπινοι, πατάνε γερά στη γη, κουβαλώντας τα βάσανά τους.

«Ολο και πιο ζεστό, όλο και πιο αποπνιχτικό τούτο το καλοκαίρι, καθώς κυλάνε οι ώρες. Ο καυτός λίβας φυσά μέρες και μέρες τώρα και το φλογισμένο του χνότο πυρακτώνει τη γη, μαραίνει τη χλόη, ρουφά τη δροσιά της, αλαλιάζει τον άνθρωπο και τα ζωντανά της».

Γενικά, τέτοια βιβλία που διευκολύνουν την επικοινωνία με την ιστορία και το παρελθόν, προσιτά και καλογραμμένα, σφυρηλατούν την ελπίδα και πλέκουν το κουκούλι του μέλλοντος για να ξεπηδήσει η πεταλούδα της Ανάστασης.