Αυτή η λαϊκή ρήση ταιριάζει απόλυτα στη σχέση ΥΠΠΟ και επιχορηγούμενων θιάσων. Πολλά «κεράσια» μοίρασε άλλη μια φορά στα λόγια ο υπουργός Πολιτισμού Μιχάλης Λιάπης πριν λίγο καιρό όταν συναντήθηκε με εκπροσώπους των «ιστορικών» θιάσων, όπως τους χαρακτήρισε (σ.σ. για να τους διχάσει μάλλον, παρά να τους κολακέψει... δεν είναι κατάλληλη ώρα και για άλλες συγκρούσεις). Οι υπεύθυνοι των επιχορηγούμενων θιάσων, οι περισσότεροι τουλάχιστον από αυτούς, κρατούσαν «μικρό καλάθι», ενώ κάποιοι άλλοι θέλησαν να πιστέψουν τα όσα τους υποσχέθηκε ο υπουργός. Ο χρόνος δεν άργησε να δικαιώσει αυτούς που κρατούσαν μικρό καλάθι και να διαψεύσει τους αισιόδοξους. Σε πρόσφατη μάλιστα ημερίδα του Διεθνούς Ινστιτούτου Θεάτρου για το θεσμό των επιχορηγήσεων ελευθέρου θεάτρου, όσοι παραβρέθηκαν εξέφρασαν αγωνία, θυμό και καχυποψία καθώς χρόνια τώρα σαν τους φτωχούς συγγενείς «ζητιανεύουν» θεσμοθετημένα δικαιώματά τους. Εμπαίζονται και ταλαιπωρούνται!
Ο υπουργός είχε δηλώσει τότε ότι «σκόπιμα καθυστέρησε» να συναντηθεί με τους επιχορηγούμενους θιάσους «προκειμένου να διαμορφώσει μια στρατηγική για το θέμα των επιχορηγήσεων, μια συγκεκριμένη πολιτική για το θέατρο», ως «μέρος μιας ευρύτερης στρατηγικής για τον πολιτισμό, την οποία επεξεργαζόμαστε».
Χρόνια τώρα τα ίδια ακούμε, με τις ίδιες ή διαφορετικές φράσεις από τους εκάστοτε υπουργούς. Το μόνο που έχει αλλάξει, «δωράκι» του πρώην Γ. Βουλγαράκη είναι η μετάθεση ευθυνών και ενεργειών του ΥΠΠΟ στα θέματα των επιχορηγήσεων, στο Εθνικό Κέντρο Θεάτρου - Χορού (ΕΚΕΘΕΧ), για το οποίο βέβαια δεν έχουν μορφοποιηθεί ακόμη οι λεπτομέρειες.
Για το θεσμό των επιχορηγήσεων έχουν ακουστεί κατά καιρούς πολλές απόψεις. Πρόσφατα τάχθηκε εναντίον ακόμη και ο Κώστας Χαρδαβέλλας από την εκπομπή του, μάλλον από άγνοια ή πιθανόν και από λαϊκισμό. Η παρουσίαση κάποιων επιχορηγήσεων του ΥΠΠΟ ως περίεργες και υπερβολικές τίθενται σε αντιπαράθεση με τις πενιχρές συντάξεις και με έναν τρόπο υποδεικνύεται στην κυβέρνηση να κόψει από κάπου για να δώσει κάπου αλλού, λες και αυτό είναι το πρόβλημα της έλλειψης παροχών της κυβέρνησης. Βάζουν απέναντι κοινωνικές ομάδες, ενώ όλοι θα έπρεπε να είναι απέναντι στην κυβερνητική πολιτική. Μοιάζει με όλη αυτή την επιχείρηση των ΜΜΕ την περίοδο των απεργιακών κινητοποιήσεων που έβαζαν κλάδους να επιτίθενται σε άλλους κλάδους που απεργούσαν. Ετσι κάποιοι κινητοποιούν και καλλιεργούν την αντίθεση στο θεσμό των επιχορηγήσεων για τον πολιτισμό, υπονομεύοντας έτσι την αλληλεγγύη των εργαζόμενων απέναντι στους άλλους εργαζόμενους και ενισχύοντας τα διχαστικά συναισθήματα.
«Παρά τις επιφυλάξεις που διατυπώθηκαν» - όπως είπε ο Μ. Λιάπης - «ο θεσμός έχει προσφέρει πολλά. Κρίνεται θετικός και θα πρέπει συνεχιστεί. Αλλά να συνεχιστεί εκσυγχρονιζόμενος. Ανταποκρινόμενος στις νέες ανάγκες που έχει πλέον το θέατρο - και τις ξέρετε καλύτερα εσείς από εμένα - αλλά και στις νέες απαιτήσεις που έχουν οι πολίτες από το θέατρο. Διότι νομίζω πως όλοι συμφωνούμε ότι πρόκειται για μια αμφίδρομη σχέση προσφοράς».
Μετά την «επανίδρυση του Κράτους» από τον Κώστα Καραμανλή έρχεται και ο Μιχάλης Λιάπης για την «επανίδρυση» του ΥΠΠΟ. «Οι πολίτες» - λέει - «μας ζητούν να επανιδρύσουμε το Υπουργείο Πολιτισμού. Να βάλουμε τα πράγματα σε μια νέα, ακόμη πιο αποτελεσματική βάση. Με πιο λειτουργικές δομές, τόσο στον κορμό του υπουργείου όσο και στους εποπτευόμενους φορείς. Εχοντας πάντα ως άξονες τη διαφάνεια, τη χριστή διαχείριση».
Οι νέες εμπνεύσεις του υπουργού για να είναι πιο λειτουργικό το σύστημα των επιδοτήσεων, σύμφωνα με όσα είπε, είναι: «Διαχωρίζουμε τις θεατρικές ομάδες σε δύο κύκλους: ο πρώτος είστε εσείς, τα ιστορικά σχήματα. Η πολυετής συνεχής παρουσία και προσφορά σας, μας οδήγησε να σας θέσουμε εκτός αρμοδιότητας της Γνωμοδοτικής Επιτροπής. Θα διαπραγματευτείτε απευθείας συμφωνίες με το ΕΚΕΘΕΧ. Συμφωνίες οι οποίες θα περιλαμβάνουν και άλλες πια παραμέτρους, όπως (π.χ. μετάβαση στην Περιφέρεια, συνεργασία με τα ΔΗΠΕΘΕ, φιλοξενία νεότερων ομάδων στα θέατρά σας όταν δεν τα χρησιμοποιείτε, μετάβαση στο εξωτερικό κλπ.). Συμφωνίες που θα είναι σε ετήσια βάση και θα επαναξιολογούνται. Επαναλαμβάνω, βάσει των αποτελεσμάτων. Το ποια θα είναι τα κριτήρια επαναξιολόγησης, θα τα συζητήσετε με το Κέντρο. Ο δεύτερος κύκλος είναι τα υπόλοιπα θεατρικά σχήματα. Αυτά υπάγονται στην αρμοδιότητα των Γνωμοδοτικών Επιτροπών - και διακρίνονται σε δύο κατηγορίες: α) Σχήματα που είναι κάτοχοι ή χρήστες θεατρικών χώρων, με σταθερή παρουσία αλλά μικρότερη διάρκεια ζωής και β) τα νεότερα σχήματα. Αυτά θα τύχουν, μάλιστα, ιδιαίτερης προσοχής, διότι από εκεί κυρίως ελπίζουμε ότι θα ξεπηδήσει η επόμενη φουρνιά δημιουργών. Ολοι νομίζω ότι συμφωνούμε πως η Πολιτεία οφείλει να βοηθά τις αρχικές προσπάθειες, προκειμένου να αναδειχτούν νέοι δημιουργοί και στη συνέχεια να καθιερωθούν με τις δικές τους δυνάμεις, σε ένα ευνοϊκό γι' αυτούς περιβάλλον δημιουργίας. Για τις μικρότερες αυτές ομάδες τόσο του θεάτρου όσο και του χορού, εξετάζουμε ήδη και άλλους τρόπους στήριξης, όπως την εξεύρεση χώρων για πρόβες. Την εξασφάλιση αεροπορικών εισιτηρίων για συμμετοχή σε φεστιβάλ του εξωτερικού».
Το ΥΠΠΟ, λοιπόν, «θα καταβάλει κάθε προσπάθεια να εξορθολογίσει» το σύστημα επιχορηγήσεων. «Παρέχοντας τα αναγκαία χρήματα. Τηρώντας από εδώ και εμπρός τους υπεσχημένους χρόνους καταβολών. Ενα είναι βέβαιο: πρέπει οι επιχορηγήσεις να καταβάλλονται στην ώρα τους. Οχι μόνον για να διευκολύνουμε το δικό σας έργο. Αλλά κυρίως γιατί είναι αναξιοπρεπές για την πολιτεία να παραβιάζει τις δικές της δεσμεύσεις».
Τα παραπάνω «ηρωικά λόγια» συνοδεύτηκαν και από τις παρακάτω υποσχέσεις: «Θέλω να σας πω ότι, για να μπει μια τάξη στο θέμα των εκταμιεύσεων, η φετινή χρονιά θα είναι μια μεταβατική περίοδος. Και αυτό διότι θέλουμε οι επιχειρούμενες αλλαγές να γίνουν ομαλά. Μέσα από διάλογο. Να αφομοιωθούν χωρίς να προκαλέσουν κραδασμούς. Στόχος είναι από την επόμενη περίοδο να υπάρχει ένα σαφές, δίκαιο και διαφανές σύστημα ενίσχυσης των τεχνών από το ΥΠΠΟ. Επίσης, θα ήθελα ακόμη να σας ενημερώσω ότι μέχρι το τέλος Φεβρουαρίου θα έχουν συσταθεί οι αρμόδιες Γνωμοδοτικές Επιτροπές Θεάτρου και Χορού».
Ποιες από όλες τις υποσχέσεις τηρήθηκαν; Καμία. Οχι μόνο ο Φλεβάρης τελείωσε, όχι μόνο ο Μάρτης, αλλά μπήκε κι ο Απρίλης και τίποτε. Ούτε γνωμοδοτικές επιτροπές, ούτε φωνή, ούτε ακρόαση. Σε λίγες μέρες πέφτει η αυλαία της φετινής περιόδου και ακόμη το ΥΠΠΟ δεν έχει δώσει τη δεύτερη δόση της περσινής επιχορήγησης. Για τις φετινές, ούτε λόγος να γίνεται. Οι υποσχέσεις πήραν παράταση. Μέχρι τέλος Απρίλη θα οριστούν λέει οι γνωμοδοτικές επιτροπές, μέχρι τέλος Ιουνίου θα αποφανθούν για την περίοδο που έληξε και από Σεπτέμβρη βλέπουμε!
«Είναι αναξιοπρεπές για την πολιτεία να παραβιάζει τις δικές της δεσμεύσεις». Συ είπας, κύριε υπουργέ!
Κυρίως φύλλο
Feeds
ΚΥΡΙΑΚΗ
