Ηχοι και χρώματα που χαρακτηρίζουν τη νέα ελληνική μουσική σκηνή, πλημμύρισαν χτες τη Νεανική Σκηνή. Το πρόγραμμα άνοιξε η «Νυχτερινή απόδραση», ένα καινούριο συγκρότημα, που ξεκίνησε πριν λίγους μήνες τα πρώτα του βήματα στη μουσική σκηνή. Οι: Φ. Λευκαδίτης (κρουστά), Α. Κοκκίνου (κιθάρα, σύνθεση, στίχοι), Θ. Καραγιάννη (πλήκτρα, φωνή), Σ. Κυριακίδου (κιθάρα, φωνή), Σ. Γκαλιάτα (τραγούδι) παρουσίασαν δικά τους τραγούδια. Πολυποίκιλες μελωδίες με παραδοσιακά, αλλά και ροκ στοιχεία. Ακόμη, μας χάρισαν διασκευές από την ποπ και ροκ ελληνόφωνη σκηνή.

Στη συνέχεια, ο Χρήστος Θηβαίος, ο Αλέκος Βασιλάτος, ο Τάσος Λώλης και ο Βασίλης Βασιλάτος, οι γνωστοί και αγαπημένοι μας «Συνήθεις ύποπτοι» «συνωμότησαν» και φέτος χαρίζοντάς μας ξεχωριστές στιγμές. Και είναι όμορφες τέτοιες στιγμές. Αναπνοές «συνένοχες» στο όνειρο, σκέψεις που μεταφράζουν την κάθε λέξη, που ταυτίζονται με τις εμπνεύσεις της μουσικής δημιουργίας, τραγούδια που μας προστατεύουν από τις «συνωμοσίες» της καθημερινότητάς μας. Κι αν υποψιάζεστε ότι όλοι γίναμε μια παρέα φίλων, είναι αλήθεια. Ανάμεσα στους πιστούς φίλους των «Υποπτων» δεν «κυκλοφορούσαν» μόνο οι νότες τους και οι «Μέρες Αδέσποτες», η «Βροχή μου», «Το κόκκινο θολό φεγγάρι», «Είμαι αυτό που κυνηγάω», κυκλοφορούσε η γλυκιά συνενοχή στην ελπίδα και το όνειρο. Αλλωστε «Οι φίλοι μου φεγγάρια/ήταν νησιά»... και η «μικρή πατρίδα/ σώμα μου κι αρχή/ ψυχή μου εσύ/ανάσα μου κι αγέρας».

Με τραγούδια της πόλης, της κίνησης, της αναζήτησης, διαδρομές μιας γενιάς που συναντιούνται στο ξέφωτο της πλατείας για να τραγουδήσουν ό,τι ζουν, έκλεισε το πρόγραμμα της Νεανικής Σκηνής. Τα «Υπόγεια Ρεύματα» μας πρόσφεραν για άλλη μια φορά δυνατές συγκινήσεις, γιατί «μας αρέσει να μη λέμε πολλά», αλλά να τραγουδάμε παρέα με τον «Μάγο που κοιτάζει την πόλη». Τροβαδούροι με ευαίσθητες μουσικές ιστορίες, τα «Υπόγεια ρεύματα» μας πρόσφεραν «Εικόνες στα σύννεφα» ξεδιπλώνοντας τραγούδια, λυρισμό, αγωνίες, που μίλησαν κατευθείαν στις καρδιές των νέων.