Η «Αγωνιστική Συσπείρωσε» αύξησε, στο συνέδριο της ΓΣΕΒΕΕ, ψήφους και ποσοστό, παρά τις αντίξοες συνθήκες από την επίσπευση των εκλογών
Σε δεύτερη δύναμη αναδείχτηκε η «Αγωνιστική Συσπείρωση» (υποστηρίζεται από τη ΔΗΚΕΒΕ) στις αρχαιρεσίες για την εκλογή νέου διοικητικού συμβουλίου της Γενικής Συνομοσπονδίας Επαγγελματιών Βιοτεχνών Εμπόρων (ΓΣΕΒΕΕ), που πραγματοποιήθηκαν την περασμένη Κυριακή. Το αγωνιστικό ψηφοδέλτιο έλαβε 60 ψήφους (από 50 το 2005), ποσοστό 22,4% (από 20,75% το 2005), και κατέκτησε 11 έδρες στο νέο ΔΣ, χάνοντας την 12η έδρα για μόλις μία ψήφο!
Το συγκεκριμένο αποτέλεσμα έχει ιδιαίτερη σημασία, καθώς επιτεύχθηκε μέσα στις δύσκολες συνθήκες που προέκυψαν από την επιλογή της πλειοψηφίας του απερχόμενου ΔΣ να διεξαχθεί το εκλογοαπολογιστικό συνέδριο 7 μήνες πριν λήξει η θητεία του. Ηταν μια επιλογή που βασίστηκε στο φόβο των παρατάξεων της πλειοψηφίας για ακόμη μεγαλύτερη ανατροπή των συσχετισμών δυνάμεων εάν το συνέδριο γινόταν με τους νέους αντιπροσώπους που θα προέκυπταν από τις εκλογές σε μεγάλες ομοσπονδίες - μέλη της ΓΣΕΒΕΕ (υδραυλικοί, ηλεκτρολόγοι, ΟΒΣΑ, Θεσσαλονίκης), οι οποίες θα διεξαχθούν τους επόμενους μήνες.
Η «Αγωνιστική Συσπείρωση» απευθύνθηκε στο συνέδριο, διεκδικώντας την ενίσχυσή της και τη συμμετοχή στη δημιουργία και ανάπτυξη ενός αγωνιστικού συνδικαλιστικού κινήματος, «που θα παίρνει υπόψη τις σύγχρονες πραγματικές ανάγκες των ΕΒΕ και θα προσπαθεί να τις ικανοποιήσει έξω απ' τα πλαίσια της σημερινής ασφυκτικής ευρωενωσιακής πολιτικής, ανεξάρτητα από το ποιος την υλοποιεί», όπως τόνιζε χαρακτηριστικά και στην εκλογική της διακήρυξη. Στο συνέδριο, καταψήφισε τον απολογισμό και τον προγραμματισμό δράσης του απερχόμενου ΔΣ και άσκησε έντονη κριτική στα πεπραγμένα του. Βασικά σημεία της ήταν ο συμβιβασμός της πλειοψηφίας της διοίκησης με ευθύνη των παρατάξεων ΠΑΣΚΕΒΕ, ΔΑΚΜΜΕ και ΑΣΚΕΒΕ, που την οδήγησαν στο ρόλο «του αξιόπιστου κοινωνικού εταίρου με την κυβέρνηση και τον ΣΕΒ», αλλά και του «συκοφάντη και υπονομευτή των αγώνων». Στη βάση αυτή, η πλειοψηφία έβαλε «πλάτη» για να περάσει η φιλομονοπωλιακή πολιτική της κυβέρνησης.