Ευημερούσα η εικόνα της Γερμανίας σύμφωνα πάντα με τα οικονομικά στοιχεία, εντούτοις ένα στα επτά παιδιά ζουν σε οικογένεια που στηρίζεται από το κοινωνικό επίδομα... Αυτό είναι και το συμπέρασμα της πρόσφατης Εκθεσης του 2007 για το παιδί, που συνέταξε η γερμανική Οργάνωση Αρωγής του Παιδιού.

Μπορεί η γερμανική πολιτεία να έχει να επιδείξει μεγάλη δραστηριότητα σε σχέση με την καταπολέμηση της παιδικής φτώχειας, αλλά, όπως υποστηρίζει ο πρόεδρος της γερμανικής Οργάνωσης Αρωγής του Παιδιού, Τόμας Κρίγκερ, οι ενέργειες έχουν διακοσμητικό χαρακτήρα. Επίδομα παιδιού, επίδομα γονέων, αύξηση των ευκαιριών απασχόλησης του παιδιού σε προσχολική ηλικία, όλα ωραία και καλά, αλλά εκείνο που χρειάζεται η χώρα είναι ουσιαστικότερα μέτρα για τη μακρόπνοη αντιμετώπιση της φτώχειας. Γιατί η κατάσταση είναι δραματική, τονίζει ο Κρίγκερ.

Σύμφωνα με την έκθεση, υπολογίζεται σε πάνω από 1,5 εκατομμύριο ο αριθμός των ανήλικων που εξαρτώνται από το κοινωνικό επίδομα. Πρόκειται για σχεδόν διπλάσιο αριθμό από το 2005, όταν αποφασίστηκε η συγχώνευση των ταμείων ανεργίας και κοινωνικού επιδόματος. Κι αυτό παρά το ότι κάθε χρόνο μειώνεται ο αριθμός των γεννήσεων. Η φτώχεια στα παιδιά είναι ένα φαινόμενο με αυξανόμενες διαστάσεις, επισημαίνει ο Γίργκεν Μπόρχερτ, δικαστής και από τους συγγραφείς της έκθεσης. Παράλληλα, επισημαίνει ότι οι ευκαιρίες για την εκπαίδευση δεν επαρκούν και οι αριθμοί σπάνε κόκαλα. Υπάρχουν 6 εκατομμύρια παιδιά κάτω 7 χρονών με γονείς που δηλώνουν ετήσιο εισόδημα γύρω στα 15.300 ευρώ. Το 1965 ένα στα 75 παιδιά ζούσε από το κοινωνικό επίδομα. Το 2006 το αντίστοιχο ποσοστό είναι ένα στα έξι. Η γερμανική Οργάνωση Αρωγής του Παιδιού ζητά μεταρρύθμιση στο σύστημα φορολόγησης του οικογενειακού εισοδήματος και θεωρεί ότι ιδιαίτερα το επίδομα παιδιού θα πρέπει να αποτελέσει εργαλείο εξασφάλισης των βασικών αναγκών των ανηλίκων. Ενα άλλο αίτημα αφορά στην αύξηση του ποσού που δίδεται για τους παιδικούς σταθμούς.