Οργισμένη εμφανίζεται η Ρηγίλλης τις τελευταίες ημέρες, γιατί η σημαία της αντιπολιτευτικής τακτικής της, η μάχη κατά των διαπλεκομένων, αρχίζει να αποτελεί αντικείμενο εσωκομματικής αντιπαράθεσης. Αφορμή αποτέλεσαν τα όσα είπε στη Βουλή ο Γ. Κεφαλογιάννης και η κόντρα που ακολούθησε με τον Κ. Μητσοτάκη, γεγονός που επέτρεψε στην κυβέρνηση να «δείξει» τη ΝΔ ως το κόμμα των διαπλεκομένων και να εμφανιστεί η ίδια ως...«λευκή περιστερά»!. Η πραγματικότητα όμως είναι ότι το φαινόμενο της διαπλοκής δε θα μπορούσε παρά να διασχίζει οριζόντια και κάθετα -και- το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Οάγριος πόλεμος μεταξύ των αντιμαχόμενων, για την τεράστια πίτα των τρισ. και των μεγάλων έργων, ισχυρών επιχειρηματικών ομίλων, δε θα μπορούσε παρά να αντανακλάται και στα κόμματα - διαχειριστές των συμφερόντων τους. Το ίδιο συμβαίνει, αν και και λιγότερο θορυβώδικα για προφανείς λόγους, και στο κυβερνών κόμμα. Αλλωστε, είναι γνωστό και καθολικά σχεδόν αποδεκτό ότι οι ισχυροί επιχειρηματίες έχουν τις «δικές τους» κοινοβουλευτικές ομάδες μέσα στα δύο μεγάλα κόμματα. Είναι διάχυτη και δικαιολογημένη εν πολλοίς η εντύπωση στην «κοινή γνώμη» ότι υπάρχουν βουλευτές που χρηματοδοτούνται και υποστηρίζονται στην προβολή τους από τα ΜΜΕ, που ελέγχουν και οι οποίοι χρησιμοποιούνται σε κρίσιμες ώρες αποφάσεων για την υπεράσπιση των συμφερόντων των μεγάλων αφεντικών. Ειδικά στη ΝΔ από την αρχή ήταν φανερό ότι ο πόλεμος κατά των διαπλεκομένων δεν έτυχε της υποστήριξης αρκετών βουλευτών και ηγετικών στελεχών. Η τακτική του προέδρου της ΝΔ να επικεντρώσει σε δραστηριότητες ουσιαστικά ενός επιχειρηματία, αξιώνοντας στην πραγματικότητα «να μη ριχτούν» και οι ανταγωνιστές του στη μοιρασιά της πίτας, προκάλεσαν αντιδράσεις όχι μόνο σε εσωκομματικούς αμφισβητίες, αλλά και σε στελέχη που θεωρούνται φανατικοί υποστηρικτές του ίδιου του προέδρου της ΝΔ, ακριβώς γιατί η στάση αυτή τούς έφερε «απέναντι» με το «δικό τους» επιχειρηματία - αφεντικό. Από αυτή την άποψη η μάχη κατά της διαπλοκής δε θα μπορούσε παρά να έχει και εσωκομματικές παρενέργειες και να αναδειχτεί σε εσωκομματικό πρόβλημα. Και αυτό ίσως είναι το σοβαρότερο εσωκομματικό πρόβλημα της ΝΔ.

ΟΚ. Καραμανλής επιχείρησε στη ΔΕΘ με αφορισμούς και εκθέσεις ιδεών περί κανόνων διαφάνειας να ξορκίσει τα διαπλεκόμενα. Φυσικά, ματαιοπονεί. Γιατί την ίδια στιγμή, αποδεικνυόταν φανατικός υποστηρικτής της πολιτικής που γεννάει και γιγαντώνει το φαινόμενο της διαπλοκής. Η κυβέρνηση Σημίτη και βέβαια τα διαπλεκόμενα δικαιολογημένα δεν ανησυχούν από τέτοιους «πολέμιούς» τους.