Το νομοσχέδιο για την αρχαιοκαπηλία («Μέτρα για την Προστασία των Πολιτιστικών Αγαθών») παρουσιάστηκε χθες από τον υπουργό Πολιτισμού, Μ. Λιάπη.

Αν και είχε περάσει τον Ιούλη, από την αρμόδια επιτροπή της Βουλής, χθες ο υπουργός το παρουσίασε με ορισμένες τροποποιήσεις και προσθήκες όπως: Η νεοσυστημένη «Διεύθυνση Τεκμηρίωσης και Προστασίας Πολιτιστικών Αγαθών» θα υπάγεται στη Γενική Διεύθυνση Αρχαιοτήτων - Πολιτιστικής Κληρονομιάς και όχι απευθείας στον υπουργό Πολιτισμού, όπως προέβλεπε το προηγούμενο κείμενο. Ορίζεται «Εισαγγελέας Προστασίας Πολιτιστικών Αγαθών», βάσει της ιταλικής εμπειρίας. Προβλέπεται η «Διεθνής Δικαιοδοσία των Ελληνικών Δικαστηρίων», ώστε «να διώκονται και να τιμωρούνται τέτοιου είδους αδικήματα σύμφωνα με τους ελληνικούς ποινικούς νόμους, ακόμα και στην περίπτωση που η εγκληματική δραστηριότητα έλαβε χώρα στην αλλοδαπή». Τέλος, συγκροτείται Διυπουργική Επιτροπή για την αρχαιοκαπηλία, με συμμετοχή των υπουργών Πολιτισμού, Εσωτερικών και Δικαιοσύνης. Με το νομοσχέδιο, η αρχαιοκαπηλία αντιμετωπίζεται ως «οργανωμένο έγκλημα», ενώ προβλέπεται και η άρση του απορρήτου.

Το νομοσχέδιο θα κατατεθεί στη Βουλή, προσεχώς, ώστε να πάει στην ολομέλεια στα τέλη Γενάρη. Θυμίζουμε ότι τον Ιούλη, ο βουλευτής του ΚΚΕ Γιώργος Χουρμουζιάδης ψήφισε κατά της αρχής του νομοσχεδίου, τονίζοντας ότι με τις διατάξεις του δεν προβλέπεται ένας πλήρης τρόπος αντιμετώπισης των ιδιωτικών συλλογών και της αρχαιοπωλείας, τομείς που συντηρούν την αρχαιοκαπηλία.

Το Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων Αθηνών αποδέχτηκε την ένσταση που υπέβαλε, διά της συνηγόρου της, η πρώην έφορος του Μουσείου «Γκετί», Μάριον Τρου, για παραγραφή του αδικήματος της αρπαγής του περίφημου μακεδονικού στεφανιού του 4ου αιώνα μ.Χ. που «βρέθηκε» στο «Γκετί». Το δικαστήριο δέχτηκε την άποψη του Ινστιτούτου Διεθνούς Δικαίου ότι το αδίκημα θεωρείται πλημμέλημα και παραγράφεται μετά την πάροδο τριών χρόνων από τη διάπραξή του. Η υπεξαίρεση του στεφανιού (επιστράφηκε στην Ελλάδα στις αρχές του 2007) φέρεται να έγινε το Φλεβάρη του 1992-1993. Πάντως, εκκρεμεί η ποινική εμπλοκή της Μ. Τρου για τα ευρήματα στο σπίτι της στην Πάρο, τα οποία προστατεύει ο αρχαιολογικός νόμος και τα οποία δεν είχαν δηλωθεί.