Εναντίον των μαθητικών κινητοποιήσεων και καταλήψεων, στράφηκε ο μητροπολίτης Θεσσαλονίκης Ανθιμος κατά το καθιερωμένο κυριακάτικο κήρυγμά του, αφού προηγούμενα προσπάθησε να συκοφαντήσει τους αγώνες του νεολαιίστικου κινήματος συνδέοντάς τους με το κάψιμο της ελληνικής σημαίας στο προαύλιο της εκκλησίας του Αγίου Θεράποντα στην Ανω Τούμπα Θεσσαλονίκης. Αναλαμβάνοντας ανοιχτά ρόλο προβοκάτορα, κάλεσε σε «αντίσταση» γιατί διαφορετικά... «σε λίγο θα κάψουν τα σπίτια μας, τις εκκλησίες μας και τα υπουργεία». Προέτρεψε δηλαδή σε ένταση και διεύρυνση της επιχείρησης τρομοκράτησης και εκφοβισμού που έχει στηθεί από την κυβέρνηση, τους μηχανισμούς της και διάφορους πρόθυμους συνεταίρους που εμφανίζονται ως εθελοντές στην προσπάθεια καθυπόταξης του μαθητικού κινήματος. Σε ένα ρεσιτάλ υποκρισίας ο Ανθιμος είπε πως η γενιά του έμαθε καλά γράμματα, μέσα σε υπόγεια, ενώ... «τώρα βρίσκουμε μια δικαιολογία, δεν είναι καλό το σχολείο, δεν έχει καλό φως, δεν είναι καλά τα παράθυρα. Τι να κάνουμε; Κατάληψη. Αναποδογυρίζουμε τα θρανία, και γύρω μας οι Ρουμάνοι, οι Βούλγαροι, οι Σέρβοι και οι Αλβανοί τώρα, και οι Ευρωπαίοι, πάνε τα παιδιά τους στα σχολεία κάθε μέρα, χωρίς απουσία...».

«Οι θέσεις του μητροπολίτη Ανθιμου για τις μαθητικές κινητοποιήσεις είναι προκλητικές και επικίνδυνες. Πρέπει να καταδικαστούν από τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα», σημειώνει σε σχόλιό του το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ.

Αναλυτικά αναφέρει: «Δεν είναι η πρώτη φορά κι ούτε τυχαίο φαινόμενο εκκλησιαστικοί και άλλοι αντιδραστικοί κύκλοι να ξιφουλκούν κατά της αγωνιστικής πρωτοβουλίας και δράσης της νεολαίας και ιδιαίτερα των μαθητών.

Τα λαϊκά στρώματα και οι οργανώσεις του λαϊκού κινήματος πρέπει να σταθούν αποφασιστικά δίπλα στις μαθήτριες και στους μαθητές που συλλογικά αποφασίζουν για τη μορφή της πάλης τους, διεκδικώντας το δικαίωμά τους στη μόρφωση, στην εργασία, στη ζωή. Μπορούν και πρέπει να υψώσουν ένα προστατευτικό φράγμα κατά του αυταρχισμού, της τρομοκρατίας, της συκοφαντίας που στοχεύουν στο να πνίξουν τη μαθητική δράση - πάλη - διεκδίκηση.

Η Παιδεία είναι ταξική υπόθεση. Η θέση των εργαζομένων είναι δίπλα και μαζί με τα παιδιά τους που αγωνίζονται για πραγματικά δημόσια και δωρεάν Παιδεία, χωρίς ταξικούς φραγμούς και διαχωρισμούς».