Ο Αλ Γκορ, μερικούς μήνες μετά τη βράβευσή του με το «Οσκαρ» για το ντοκιμαντέρ του «Μία Αβολη Αλήθεια», είναι από την Παρασκευή και κάτοχος του βραβείου Νόμπελ για την Ειρήνη από κοινού με τη Διακυβερνητική Διάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών για τις Κλιματικές Αλλαγές... για την «ευαισθητοποίηση για το φαινόμενο της υπερθέρμανσης του πλανήτη».

Τεχνηέντως τα διεθνή ΜΜΕ τονίζουν μόνο ότι υπήρξε πρώην αντιπρόεδρος των ΗΠΑ που έχασε με το γνωστό τρόπο τις προεδρικές εκλογές του 2000 από τον Τζορτζ Ου. Μπους. Πρόκειται για μία καταφανή προσπάθεια καθαγιασμού ιμπεριαλιστικών εγκλημάτων, όπως ο συνεχής βομβαρδισμός του Ιράκ και το δεκαετές εμπάργκο που κόστισε τη ζωή σε 1,5 εκατομμύρια παιδιά και ο βομβαρδισμός της Γιουγκοσλαβίας.

Πότε ακριβώς απέκτησε «οικολογικές ευαισθησίες» ο Αλ Γκορ; Μήπως όταν καταδίκαζε γενιές Ιρακινών ή Βαλκάνιων με τη μόλυνση από απεμπλουτισμένο ουράνιο με το οποίο βομβάρδιζαν οι αμερικανικές δυνάμεις; Γιατί άραγε δεν έπραξε τίποτα τα 8 χρόνια που ήταν αντιπρόεδρος, για το διαβόητο «Πρωτόκολλο του Κιότο» για τον περιορισμό των εκπομπών αερίων, που υπογράφτηκε τον Ιούνη του 1992, τους πρώτους μήνες της διακυβέρνησης Κλίντον - Γκορ; Οι ΗΠΑ παρά τις «οικολογικές ευαισθησίες» δεν το έχουν υπογράψει ποτέ... Απλώς, ο Γκορ πάντα υπηρετούσε συμφέροντα και την εξουσία, είτε ως γερουσιαστής, είτε ως αντιπρόεδρος, είτε σήμερα ως ...«οικολόγος».