Του Κέρμπι Ντικ
Η καινούρια του δουλιά, «Αυτή η ταινία είναι ακατάλληλη», αναφέρεται σε μια ενδοοικογενειακή κινηματογραφική υπόθεση! Θέμα της ταινίας είναι η προσπάθεια του δημιουργού να βρει ποιοι κρύβονται πίσω από τη Λογοκριτική Επιτροπή της Αμερικής (MPAA - Σύστημα Χαρακτηρισμού Κινηματογραφικών Εργων).
Η ταινία σιγά σιγά ξεδιπλώνει μπροστά στο θεατή όλες τις παραμέτρους της μυστικής αυτής Επιτροπής! Λέμε μυστικής γιατί, ενώ η επιτροπή λειτουργεί επίσημα και επίσημα βγάζει τις αποφάσεις της, κανένας ενδιαφερόμενος, ούτε ο Τύπος, δε γνωρίζει τα ονόματα που την αποτελούν. Ξέρει μόνον πως είναι «πρόσωπα κύρους».
Αυτά τα «πρόσωπα κύρους» έχουν δικαίωμα ζωής και θανάτου πάνω στο παραγόμενο ή εισαγόμενο κινηματογραφικό έργο. Με μεγάλη ευκολία απαγορεύουν ταινίες ή τις χαρακτηρίζουν ακατάλληλες, με αποτέλεσμα να χτυπιούνται οικονομικά (λιγότερα εισιτήρια). Είναι τέτοια η δύναμη της Επιτροπής που ο κινηματογραφιστής, ο οποίος θα έχει την ατυχία να πέσει στα νύχια της, θεωρείται τελειωμένος! Αφού δεν έχει δικαίωμα έφεσης. Ο,τι η Επιτροπή αποφασίσει, αυτό και θα γίνει!
Ο θεατής, ακολουθώντας το φακό του Κέρμπι Ντικ γίνεται, κατά κάποιον τρόπο, ντετέκτιβ και ανακαλύπτει, μαζί με το φακό, την ίδια ώρα, ότι τα «πρόσωπα κύρους» στην ουσία είναι υπάλληλοι των έξι μεγαλυτέρων στούντιο της αμερικάνικης βιομηχανίας! Τα οποία στούντιο, «Μέτρο», «Σόνι» κλπ., έχουν στην ιδιοκτησία τους και το ραδιόφωνο και την τηλεόραση και τον Τύπο. Αυτοί, λοιπόν, οι υπάλληλοι, αυτών των επιχειρηματιών, έχουν αναλάβει να χτυπήσουν την ανεξάρτητη κινηματογραφική παραγωγή και να την οδηγήσουν ηττημένη στα δόντια των αφεντικών τους! Παράλληλα, βέβαια, τα ίδια πρόσωπα εργάζονται και για τα «υψηλά ιδεώδη» της Αμερικής. Οι ταινίες, εκτός βέβαια από αυτές των αφεντικών τους, πρέπει να εμπίπτουν θεματολογικά στο γνωστό φασιστικό τρίπτυχο: πατρίς, θρησκεία, οικογένεια.
Η ταινία είναι αποκαλυπτική της κοινωνικής και πολιτικής υποκρισίας στις ΗΠΑ. Και, επίσης, του αμερικάνικου δικομματισμού! Και τα δυο κόμματα, πότε το ένα και πότε το άλλο (και πάντοτε και τα δυο μαζί), στηρίζουν νομοθετικά, ηθικά και οικονομικά τη συγκεκριμένη επιτροπή και τα μεγάλα στούντιο, βέβαια! Στην ουσία, αν κάποιος θέλει να το προεκτείνει, η συγκεκριμένη επιτροπή είναι αναπόσπαστο μέρος του συστήματος (ΣΙΑ, σχολεία, εκκλησία, αστυνομία, κλπ.).
Ο Κέρμπι Ντικ δεν ξεφεύγει από τα αμερικάνικα επιτρεπόμενα! Είναι αρκετά πειθαρχικός! Λέει τόσες αλήθειες όσες επιτρέπονται. Πάντως και αυτά που λέει είναι αρκετά για να μορφώσεις γνώμη. Για να αντιληφθείς το βάθος - και την ουσία - της αμερικάνικης ελευθερίας!..
Εμφανίζονται: σκηνοθέτες, παραγωγοί, ηθοποιοί, σεναριογράφοι, λογοκριτές και λογοκριμένοι.