Η κυβέρνηση, με αυξανόμενη ένταση όσο πλησιάζει η ώρα της κάλπης, προβάλλει την ενεργειακή πολιτική της σε σχέση με τους αγωγούς, ως εγγύηση ανάπτυξης και ευημερίας. Ωστόσο, το μόνο «όνειρο» που αναμένεται να γίνει πραγματικότητα είναι αυτό των ενεργειακών κολοσσών, που εκτιμούν ότι με τον συγκεκριμένο αγωγό θα αυξήσουν τα κέρδη τους. Ο αγωγός δεν εγγυάται σε καμία περίπτωση τη βελτίωση της ζωής των λαών των τριών χωρών (Ελλάδας, Βουλγαρίας, Ρωσίας), που προωθούν την κατασκευή του. Αντίθετα, όπως επισήμανε το ΚΚΕ,τον περασμένο Μάρτη, «η συγκεκριμένη ενεργειακή υποδομή θα υπηρετήσει την κερδοφορία του μεγάλου κεφαλαίου σε βάρος των λαϊκών αναγκών».

Οι τελευταίες εξελίξεις, τόσο με την καθυστέρηση σύστασης της διεθνούς εταιρείας, όσο και με την απαίτηση του Καζαχστάν να συμμετάσχει στο έργο με ένα πολύ μεγάλο ποσοστό, αλλά και με την επίσπευση από την πλευρά της Τουρκίας της κατασκευής του ανταγωνιστικού αγωγού πετρελαίου από την Σαμσούντα στο Τσεϊχάν, επιβεβαιώνουν επίσης και μια ακόμη επισήμανση του ΚΚΕ για τον αγωγό Μπουργκάς - Αλεξανδρούπολη: «Η όξυνση των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, καθώς και οι σχέσεις άλλοτε ανταγωνισμού και άλλοτε συνεργασίας μεταξύ της ελληνικής και της τουρκικής αστικής τάξης, τον καθιστούν παράγοντα που δημιουργεί νέους κινδύνους για την ειρήνη και τη σταθερότητα των συνόρων στην περιοχή». Σύμφωνα με πληροφορίες το Καζαχστάν επιθυμεί να αποσπάσει ακόμη και το σύνολο της ελληνικής και βουλγαρικής συμμετοχής! Σημαντικός εταίρος του είναι η αμερικανική «Chevron», η οποία διαχρονικά ήταν από τους πιο ένθερμους υποστηρικτές του έργου, σε αντίθεση με άλλες αμερικανικές εταιρείες που δεν έχουν ανάλογες «βάσεις» στην περιοχή.

Η «Transneft» είναι μία από τις 3 ρωσικές εταιρείες που θα κατέχουν το 51% της διεθνούς εταιρείας που προβλέπεται να συσταθεί (μαζί με την «Gazpromneft» και την «Rosneft»), αλλά και η εταιρεία που θα αναλάβει στη συνέχεια τη διοίκηση του αγωγού, σύμφωνα με τη διακρατική συμφωνία.