Συμπληρώθηκαν 62 χρόνια. Οι ιμπεριαλιστές των ΗΠΑ εφάρμοζαν, σαν νικητές του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου, το στρατιωτικό δόγμα της άνευ όρων συνθηκολόγησης (ανκοντίσιοναλ σαρέντερ). Εριχναν την πρώτη ατομική βόμβα πάνω από την αμέριμνη, πολυάνθρωπη Χιροσίμα (Πείραμα σε ανθρώπους). Οπως τότε, μ' άλλα μέσα στρατιωτικά - στον 3ο Καρχηδονικό Πόλεμο, όταν η Ρώμη ζητούσε από την Καρχηδόνα να παραδοθεί άνευ όρων, αν ήθελε ν' αποφύγει την εξολόθρευση... Οι Ρωμαίοι απαιτούσαν την παράδοση ολοκλήρου του εδάφους, των πόλεων, των κατοίκων... Η άρνηση των Καρχηδονίων έγινε αφορμή μιας άγριας και αιματηρής εκστρατείας. Τέλειωσε με τη λεηλασία της Καρχηδόνας το 146 π.Χ., με την ολοσχερή καταστροφή της.

Ο πόλεμος στην Ευρώπη, στην Αφρική είχε τελειώσει. Ποτέ άλλοτε η ανθρωπότητα δεν είχε αισθανθεί τόσες φρικαλεότητες. Ανάμεσα στον Αύγουστο του 1914 και στο Μάη του 1945, 70 εκατ. άνθρωποι χάθηκαν σε πολέμους, σε στρατόπεδα, βασανιστήρια, λοιμούς. Ενώ οι δυνάμεις των οραμάτων του σοσιαλισμού ανθούσαν την περίοδο εκείνη, οι ιμπεριαλιστές Αμερικανοί έδειχναν τη βαρβαρότητα. Η μεγαλύτερη ανθρωποσφαγή στην Ιστορία της Γης τέλειωνε με το πιο ομαδικό αποτρόπαιο έγκλημα. Με την ακαριαία εξαφάνιση των γιαπωνέζικων πόλεων της Χιροσίμα και του Ναγκασάκι (6 και 9 του Αυγούστου). Εφαρμόζοντας οι στρατοκράτες της Αμερικής το σχέδιο «Μανχάταν» πάνω στην πυρπολημένη Χιροσίμα, με το θάνατο, την ξαφνική εξαέρωση των εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων, αποτύπωναν την ανείπωτη φρίκη. Ο φρικαλέος μανδραγόρας της Χιροσίμα έγινε το παγκόσμιο σύμβολο κατά του ιμπεριαλισμού, του πολέμου. Το πυρηνικό μανιτάρι έγινε σύμβολο πανανθρώπινο της ειρήνης: «Το ακριβό κοίταγμά σας / έγινε στάχτη στη Χιροσίμα, φίλε Οπενχάιμερ! Δεν υπάρχει μια σπιθαμή χώμα / στην ακριβή πεδιάδα - παλάμη σας;»

Από τότε μέχρι σήμερα εκατομμύρια άνθρωποι σ' όλο τον πλανήτη κινητοποιούνται ενάντια στον ατομικό όλεθρο. Οι συγκεντρώσεις, διαδηλώσεις, πορείες των απλών ανθρώπων καταδικάζουν αυτό το γεγονός. Είναι οι φωνές όλων των λαών, φιλειρηνικών κινημάτων, της νεολαίας, υπέρ του αφοπλισμού. Η μέρα μνήμης των θυμάτων της εκατόμβης αυτής, αν δεν έχει «εφαρμογή» στο αντιιμπεριαλιστικό μέτωπο των λαών, αν δεν μπορέσουμε ν' αντιπαρατεθούμε στη βαρβαρότητα του καπιταλισμού, πώς θα μπορέσουμε να βοηθήσουμε για να ξαναζωντανέψουμε την ελπίδα, να φτάσουμε στη βεβαιότητα που θα έδινε τη δυνατότητα στο «Χόμο Σάπιενς» να επιζήσει της πυρηνικής ηλικίας του; Αυτοί οι επηρμένοι ιμπεριαλιστές που έστειλαν τότε «μήνυμα» στους κατοίκους της στάχτης (Χιροσίμα) κρατούν στα χέρια τους νέα όπλα μαζικής καταστροφής.

Η Ουάσιγκτον ενισχύει τα οπλοστάσια. Απειλεί λαούς με εξαφάνιση, στο όνομα των γεωπολιτικών συμφερόντων (Ιράν, Μ. Ανατολή). Σχεδιάζουν, εφαρμόζουν με τη νέα τάξη του αίματος τη «Νέα Χιροσίμα». Ο θάνατος πλανιέται παντού. Απειλείται η ζωή, η χλωρίδα, το περιβάλλον. Χρέος μας είναι η επαγρύπνηση. Μας τη δείχνει η Ιστορία. Η αμερικανική στρατιωτική μηχανή επιδιώκει, διά του πολέμου, τους δικούς της σκοπούς. Διά της ισχύος την «άνευ όρων» υποταγή των λαών. Είναι χρέος μας προς την Ιστορία ν' ανατρέψουμε τους πολεμοκάπηλους, όπου Γης.