Η τελευταία σφαγή αμάχων από τις δυνάμεις κατοχής στην περιοχή Σανγκίν την Τρίτη, με τουλάχιστον 40 θύματα, ανάμεσά τους γυναίκες και παιδιά, είναι «απίθανο να μην επαναληφθεί». Στην εκτίμηση αυτή προβαίνει το διόλου εμφορούμενο από... αντιπολεμικές ή αντιιμπεριαλιστικές διαθέσεις περιοδικό «The Economist» («Hearts, minds and death», 10η Μάη). Από τις αρχές Μάρτη, Αμερικανικές δυνάμεις σφαγίασαν αμάχους σε τουλάχιστον πέντε περιπτώσεις. Ενα από τα χειρότερα φονικά σημειώθηκε στα τέλη Απρίλη, όταν 57 άμαχοι σκοτώθηκαν από αεροπορικούς βομβαρδισμούς στη Σιντάντ. Μια σφαγή στην Τζαλαλαμπάντ παρομοιάζεται από το περιοδικό με το επεισόδιο της Χαντίθα του δυτικού Ιράκ, όταν, το 2005, πεζοναύτες μακέλεψαν 24 αμάχους, σύλησαν τις σορούς τους - και επιχείρησαν να αποκρύψουν τις πράξεις τους.

Μετά από μια βομβιστική επίθεση αυτοκτονίας κοντά στη Σανγκίν, οι ειδικές δυνάμεις των πεζοναυτών αντέδρασαν πυροβολώντας κάθε Αφγανό που έβλεπαν. Στη συνέχεια, κατέσχεσαν υπό την απειλή των όπλων βίντεο και ψηφιακές φωτογραφίες που είχαν τραβήξει Αφγανοί δημοσιογράφοι. Αξιωματούχοι των δυνάμεων κατοχής ισχυρίστηκαν θρασύτατα ότι οι πεζοναύτες αντιμετώπισαν μια «περίπλοκη ενέδρα», στην οποία (υποτίθεται πως) σκοπευτές των Ταλιμπάν είχαν κρυφτεί ανάμεσα σε πολίτες. Δεν υπάρχει όμως ούτε ένα στοιχείο για δείγμα ότι οι Αμερικανοί κατοχικοί δέχτηκαν επίθεση μετά την έκρηξη. Το υπουργείο Αμυνας των ΗΠΑ αναγκάστηκε να αρχίσει έρευνα για το περιστατικό, ενώ μοίρασε σε κάθε χαροκαμένη οικογένεια 2.000 δολάρια.

Σε μια εμετική προσπάθεια συμψηφισμού των αιματηρών ενεργειών των δυνάμεων κατοχής και των δυνάμεων που τις πολεμούν (που ασφαλώς δεν αποτελούνται από τίποτε αγίους: οι Ταλιμπάν, η μεγαλύτερη παράταξη στις τάξεις τους, αποτελούν το εξαμβλωματικό γέννημα πακιστανικών και αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών, της ISI και της CIA αντίστοιχα), το «Associated Press» υποστήριξε ότι από τους 151 αμάχους που υπολογίζει ότι έχουν σκοτωθεί φέτος στο Αφγανιστάν, οι 100 σκοτώθηκαν από ενέργειες των Ταλιμπάν. Η οργάνωση «προάσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων» Human Rights Watch «μοίρασε» τους περίπου 1.000 αμάχους νεκρούς πέρυσι, διατεινόμενη ότι πάνω από τους μισούς και πλέον τους σκότωσαν οι Ταλιμπάν.

Ετσι όπως πάνε τα πράγματα πάντως, οι Αμερικανοί αξιωματικοί θα χρειαστούν πολλές ακόμη βαλίτσες με μετρητά. Στη Σιντάντ, για παράδειγμα, από την 27η έως την 29η Απρίλη, οι ειδικές δυνάμεις των ΗΠΑ επιχείρησαν να συλλάβουν έναν τοπικό πολέμαρχο και φερόμενο ως σύμμαχο των Ταλιμπάν, τον μουλά Αχταρ, ο οποίος - ως συνήθως στο Αφγανιστάν - άλλαξε πλευρά και τάχθηκε με την πλευρά της κυβέρνησης, που τον βοήθησε να συνεχίσει τον τοπικό πόλεμο Ισμαΐλ Χαν. Σύμφωνα με την επίσημη εκδοχή των γεγονότων, το διήμερο αυτό οι Αμερικανοί σκότωσαν 136 μαχητές των Ταλιμπάν, ενώ υπέστησαν μία απώλεια. Πάντα σύμφωνα με την επίσημη εκδοχή, δεν υπήρξαν απώλειες μεταξύ των αμάχων.

Ομως, μια ομάδα ερευνητών του ΟΗΕ και της λεγόμενης «κυβέρνησης» του εξαρτημένου από τις ΗΠΑ - και κατά τις κακές γλώσσες, πρώην πράκτορα της CIA - «προέδρου» Χάμιντ Καρζάι, που μετέβη στη Σιντάντ την περασμένη βδομάδα, διαπίστωσε «ιδίοις όμμασι» ότι «εκατοντάδες σπίτια» καταστράφηκαν ολοσχερώς από αεροπορικούς βομβαρδισμούς και πληροφορήθηκαν, από κατοίκους της περιοχής ότι δεκάδες άμαχοι σκοτώθηκαν και τραυματίστηκαν, ενώ τουλάχιστον 1.600 άνθρωποι αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους και την περιοχή. Ανάμεσα στα θύματα φέρονται να είναι πολλά παιδιά, αρκετά εκ των οποίων πήδησαν στο ποτάμι χωρίς να ξέρουν κολύμπι για να σωθούν από τον καταιγισμό πυρών.

Ο Χάμιντ Καρζάι, αλλοτινός ιδιοκτήτης εστιατορίου στις ΗΠΑ - το «βραβείο» για τις καλές του υπηρεσίες - πριν, με τρόπο που θυμίζει κωμωδία με τον Πίτερ Σέλερς, γίνει «πρόεδρος» του Αφγανιστάν το 2002, είπε επανειλημμένως τις τελευταίες ημέρες ότι η υπομονή του πληθυσμού «εξαντλείται». Συνήθως οι Αμερικανοί τον αγνοούν αφού πουν μια - δυο συγγνώμες, αλλά τούτη τη φορά, λέει ο «Εκόνομιστ», μπορεί και να έχει δίκιο. Επί τετραήμερο στην Τζαλαλαμπάντ οι φοιτητές βρίσκονταν στους δρόμους, διαδηλώνοντας για τις σφαγές, επιρρίπτοντας τις ευθύνες για τις σφαγές στον Καρζάι και τον Τζορτζ Ουόκερ Μπους. Η αστυνομία άνοιξε πυρ σε τουλάχιστον μία περίπτωση εναντίον διαδηλωτών, τραυματίζοντας τουλάχιστον 20. Στο μεταξύ, τα «σκάνδαλα» των κατοχικών πληθαίνουν: η «Globe & Mail» αποκάλυψε ότι οι Καναδοί παρέδιδαν εν γνώσει τους κρατουμένους στους Αφγανούς για να τους βασανίσουν αγρίως.

Τα προσχήματα και οι δικαιολογίες για τα αίσχη των δυνάμεων κατοχής είναι τα ίδια, όπως και στη Γιουγκοσλαβία, όπως και στο Ιράκ: οι «τρομοκράτες», επαναλαμβάνει ο πρώην παρουσιαστής του «Fox News» και νυν εκπρόσωπος του Λευκού Οίκου Τόνι Σνόου, χρησιμοποιούν τους αμάχους ως «ανθρώπινες ασπίδες». Μια μάλλον αποστομωτική απάντηση δίνει ο Ραχματουλάχ, ένα παιδί 13 ετών που επέζησε από το μακελειό στη Σανγκίν, στην οποία τραυματίστηκε ο θείος του και σκοτώθηκαν πέντε συγγενείς του, ενώ έβγαλε ο ίδιος δυο αδέλφια του ζωντανά από τα συντρίμμια με γυμνά χέρια: «αυτοί που μας βομβάρδισαν είναι κακοί. Επρεπε να επιτεθούν στους Ταλιμπάν, όχι σε εμάς», λέει. Οι φυλές της περιοχής θεωρούνται γενικά εχθρικές στους «σπουδαστές» (αυτό σημαίνει ο όρος Ταλιμπάν: σπουδαστές των ιεροδιδασκαλείων). Ο Χάτζι Λαβάνια, που τραυματίστηκε και έχασε δύο συγγενείς του, προσθέτει: «Δε θέλουμε ούτε τα λεφτά τους, ούτε τις συγγνώμες τους. Δε θα φέρουν τους δικούς μας πίσω».

Ακολουθούν χειρότερα: όλο το χειμώνα Ταλιμπάν και κατοχικοί αντάλλασσαν απειλές για την «εαρινή εκστρατεία» που θα εξαπέλυαν οι μεν και οι δε. Την Τετάρτη το Πεντάγωνο του Ρόμπερτ Γκέιτς ανακοίνωσε ότι στέλνει 4.500 άνδρες της 101ης αερομεταφερόμενης μεραρχίας για να διατηρηθεί στο τρέχον επίπεδο η αμερικανική δύναμη (25.000 άνδρες). Ωστόσο, στελέχη του καθεστώτος που οι Δυτικοί αναλυτές αρέσκονται να αποκαλούν «ελεύθερο», αλλά και «δημοκρατικό» Αφγανιστάν, έχουν καταληφθεί από πανικό, τόσο που η γερουσία πρότεινε εκεχειρία και συνομιλίες με τους Ταλιμπάν. Ευσεβείς πόθοι, πιθανότατα, καθώς η κυβέρνηση Μπους και το αμερικανικό πολιτικό κατεστημένο ποσώς ενδιαφέρεται για την ειρήνευση στο Αφγανιστάν.

Η φύση των επιχειρήσεων των ειδικών δυνάμεων των ΗΠΑ στο δυτικό Αφγανιστάν, που συνορεύει με το Ιράν, είναι, επίσης, ένα ζήτημα. Υποτίθεται ότι η μεγαλύτερη συγκέντρωση των Ταλιμπάν είναι στο νότιο και στο ανατολικό τμήμα της χώρας, που συνορεύει με το Πακιστάν και ζουν οι περισσότεροι Παστούν. Τι ακριβώς κάνουν οι Αμερικανοί στη Χεράτ; Ορισμένοι αναλυτές λένε ότι μπορεί να επιχειρούν να ελέγξουν την περιοχή και να διεξάγουν μυστικές επιχειρήσεις εντός Ιράν - -ή να προετοιμάζονται για μια ενδεχόμενη πολεμική σύρραξη κατά της Τεχεράνης.

Οπως κι αν έχει, έλεγε τις προάλλες στο Γαλλικό Πρακτορείο ο βετεράνος Αφγανός δημοσιογράφος Ιχπολουάκ Σάφι, «το να βομβαρδίζεις ολόκληρα χωριά επειδή ένα άτομο επιτίθεται στις δυνάμεις σου δεν είναι και το σοφότερο πράγμα. Και οι ξένες δυνάμεις αυτό ακριβώς κάνουν». Οπως, εξάλλου, και στο Βιετνάμ.