Ο «Ρ» παρουσιάζει σήμερα χαρακτηριστικά αποσπάσματα από την παρέμβαση της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, η οποία τόνισε πως το αγροτικό πρόβλημα εκδηλώνεται πολύπλευρα, καθώς και ότι υπάρχει στασιμότητα της αγροτικής παραγωγής και, ταυτόχρονα, συγκέντρωση της αγροτικής παραγωγής και της γεωργικής γης σε όλο και λιγότερα χέρια. Ανέφερε πως «όλα αυτά τα οποία είπε ο πρωθυπουργός ως μέτρα υπέρ της αγροτιάς δεν είναι τίποτα άλλο από μέτρα που μπορούν να τα αξιοποιήσουν οι εμποροβιομήχανοι που δρουν στον τομέα της αγροτικής οικονομίας και οπωσδήποτε αυτοί που έχουν μεγάλο κλήρο, μεγάλη ιδιοκτησία κλήρου, και ελέγχουν ένα μεγάλο μέρος της αγροτικής, της γεωργικής παραγωγής. Αυτοί μπορούν να επωφεληθούν από τον ΦΠΑ, από τα πάντα».

Ενα από τα σοβαρά προβλήματα που τέθηκε είναι αυτό της διατροφικής εξάρτησης της χώρας και των μεγάλων εισαγωγών, που δε γίνονται τυχαία. Τα εισαγόμενα προϊόντα δε φέρνουν κέρδος στη μικρομεσαία αγροτιά άλλων χωρών, αλλά στα μεγάλα αγροτοβιομηχανικά συγκροτήματα εντός και εκτός ΕΕ. Ομως, έτσι το έλλειμμα του ισοζυγίου των αγροτικών προϊόντων μεγαλώνει και είναι απαράδεκτο να εξαρτάται μια χώρα σαν την Ελλάδα, με τέτοιο έδαφος, με τέτοιο χώμα, με τέτοιο κλίμα, με τέτοια γεωγραφική θέση, από τις εισαγωγές αγροτικών προϊόντων. Γι' αυτό το ΚΚΕ θεωρεί πως αυτό που συμβαίνει είναι ένα πολύ μεγάλο σκάνδαλο.

Είναι γεγονός ότι η ύπαιθρος υποφέρει και αυτό επισήμανε και η Αλ. Παπαρήγα στην παρέμβασή της προσθέτοντας τα εξής: «Ο,τι και να εξαγγέλλετε, για μας δεν παρέχει καμία εγγύηση. Επίσης, θα ήθελα να αποδείξουμε, όσο μπορούμε καλύτερα στα όρια μιας ομιλίας, αυτό το βασικό πρόβλημα που λέμε, "τη συγκέντρωση", γιατί αυτό είναι το πρόβλημα. Ολοι μιλάνε για αγροτιά, αλλά εμείς ξεκαθαρίζουμε ότι μιλάμε για το φτωχό αγρότη. Μιλάμε αποκλειστικά μόνο γι' αυτόν. Οι άλλοι δεν έχουν ανάγκη την υπεράσπισή μας. Για παράδειγμα, λέγεται ότι ιδιαίτερο πρόβλημα στην Ελλάδα είναι ο μικρός κλήρος, η μικρή ιδιοκτησία, που δυσκολεύει την παραγωγικότητα, αυξάνει το κόστος, δυσκολεύει τον εκσυγχρονισμό. Βεβαίως. Ετσι, είναι. Εδώ υπάρχουν δύο δρόμοι λύσης του ζητήματος: Ο ένας δρόμος είναι αυτός που ακολουθείτε χρόνια τώρα, Ευρωπαϊκή Ενωση, Νέα Δημοκρατία, ΠΑΣΟΚ και τούμπαλιν. Βεβαίως. Να φύγει ο μικρομεσαίος από τη μέση και να κυριαρχήσει το μεγάλο καπιταλιστικό νοικοκυριό. Ο άλλος δρόμος είναι ο διαφορετικός, δηλαδή η συνεταιριστικοποίηση του μικρομεσαίου, ο παραγωγικός συνεταιρισμός. Βεβαίως, αυτό απαιτεί διαφορετικές πολιτικές προϋποθέσεις, αλλά ως αίτημα αντικειμενικά είναι επίλυση και σήμερα, ως τρόπος επίλυσης και ξεπεράσματος των οποιωνδήποτε μειονεκτημάτων που έχει ο μικρός κλήρος, η μικρή ιδιοκτησία, η μικρή παραγωγή».

Στα όσα είπε ο πρωθυπουργός για το καρτέλ γάλακτος, η Γενική Γραμματέας της ΚΕ του ΚΚΕ σημείωσε: «Μιλήσατε, κύριε πρωθυπουργέ, για ολιγοπωλιακές επιχειρήσεις. Εμείς τις λέμε "μονοπώλια". Δεν έχει σημασία. Μα, αυτό δεν είναι καμία παρέκκλιση. Δεν είναι αποτέλεσμα ούτε "κουμπάρων", ούτε "κουμπαριάς". Καθαρά πράγματα. Αυτό είναι αντικειμενική εξέλιξη. Από τη στιγμή που η ανάπτυξη καθορίζεται από το κεφάλαιο και για το κεφάλαιο, από τη στιγμή που υλοποιείτε όλες αυτές τις κατευθύνσεις της Συνθήκης του Μάαστριχτ, θα υπάρξουν ολιγοπώλια και μονοπώλια».

Ενα από τα αξιοσημείωτα σημεία της ομιλίας της Αλ. Παπαρήγα αφορά στη στάση της φτωχομεσαίας αγροτιάς, θέτοντας το εξής ερώτημα: «Πού θα αποδώσει η μικρομεσαία αγροτιά την ευθύνη;». Κι ακολούθως σημείωσε: «Βεβαίως, πρέπει να στείλει το χαρτί και την τιμωρία της και έξω από την Ελλάδα. Ας το πω έτσι σχηματικά, στις Βρυξέλλες. Πρέπει να το στείλει και στον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου. Αλλά η διαμαρτυρία της εκεί είναι μόνο διαμαρτυρία πολιτική. Δεν έχει πρακτικό αντίκρισμα. Το πρακτικό αντίκρισμα της διαμαρτυρίας της μπορεί να το εισπράξει εδώ, μέσα στην Ελλάδα. Κι εμείς λέμε καθαρά ότι, εάν αυτή τη στιγμή η μικρομεσαία αγροτιά δε συνειδητοποιήσει ότι πρέπει να γίνει τιμωρός τόσο της Νέας Δημοκρατίας, που έκλαιγε για τα αγροτικά προβλήματα όταν ήταν αντιπολίτευση, όσο και του ΠΑΣΟΚ, που σήμερα πολύ λυπάται για την αγροτιά, και εάν δε στείλει την τιμωρία εκεί, τότε τα πράγματα που θα ζήσει τα επόμενα χρόνια ίσως ακόμα δεν μπορεί να τα φανταστεί. Και βεβαίως να μην παρασυρθεί από καμία πολιτική, που λέει ότι μπορούμε να εφαρμόσουμε την πολιτική της Ευρωπαϊκής Ενωσης, αλλάζοντας τις δόσεις του φαρμάκου».

Η Αλ. Παπαρήγα είχε και άλλα ράμματα για τη γούνα όσων εφαρμόζουν και στηρίζουν την πολιτική της ΕΕ της ΚΑΠ, του ΠΟΕ και των πολυεθνικών: «Για να δούμε, λοιπόν, πού τεκμηριώνουμε εμείς τη συνυπευθυνότητα, πριν απ' όλα, της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ και, αν θέλετε, από μία επίσης ίδια σκοπιά - όχι αποδίδοντας κυβερνητικές ευθύνες - κάνουμε κριτική και στο Συνασπισμό, ο οποίος κυρίως καλλιεργεί αυταπάτες ως προς την Κοινή Αγροτική Πολιτική. Το ΠΑΣΟΚ το 2003 ψήφισε το γενικό κανονισμό της νέας ΚΑΠ και τους ειδικούς κανονισμούς για την κτηνοτροφία, το σιτάρι, το καλαμπόκι, το ρύζι, τα ενεργειακά φυτά και τους ξηρούς καρπούς. Η Νέα Δημοκρατία, συνεχίζοντας το έργο του ΠΑΣΟΚ, ψήφισε τους κανονισμούς για τα λεγόμενα μεσογειακά προϊόντα, τον καπνό, το λάδι και το βαμβάκι. Διαφώνησε, βέβαια, αλλά αποδέχτηκε τον κανονισμό για τα ζαχαρότευτλα και τον εφάρμοσε με ιδιαίτερο ζήλο και αυτήν την περίοδο συμμετέχει στις διαδικασίες ψήφισης των κανονισμών για το κρασί και τα οπωροκηπευτικά, με τους οποίους θα ολοκληρωθεί η νέα ΚΑΠ. Από εκεί και πέρα, ποιοι ευθύνονται για τη βιομηχανία ζάχαρης και για τη ΒΙΑΜΥΛ που πάει να κλείσει;».

Συνεχίζοντας πρόσθεσε: «Η Νέα Δημοκρατία ισχυρίζεται ότι το πλαίσιο της νέας ΚΑΠ καθορίστηκε με το γενικό κανονισμό που ψήφισε το ΠΑΣΟΚ. Αρα, φταίει το ΠΑΣΟΚ. Αρα, το ΠΑΣΟΚ ευθύνεται για τις συνέπειες που προκαλούνται στην ελληνική γεωργία και στους μικρομεσαίους αγρότες. Επιπλέον ισχυρίζεται ότι το πλαίσιο αυτό και η προεργασία για τα μεσογειακά προϊόντα είχαν γίνει από τον Απρίλη του 2004 - όντως, τα υπέγραψε όλα το ΠΑΣΟΚ - κι έτσι δεν έχει η Νέα Δημοκρατία κανένα περιθώριο αποτροπής των συνεπειών. Δε λέει, όμως, γιατί εφάρμοσε τη νέα ΚΑΠ - και γιατί δεν την επαναδιαπραγματεύτηκε, όπως δημαγωγικά ισχυριζόταν προεκλογικά - γιατί υπέγραψε τους αντιαγροτικούς κανονισμούς για τα μεσογειακά προϊόντα, στα οποία όντως είχε κάνει προεργασία η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, γιατί εφάρμοσε τον κανονισμό για τη ζάχαρη και γιατί συμφωνεί με τους κανονισμούς για το κρασί, τα οπωροκηπευτικά, όταν υπάρχει η προηγούμενη αρνητική εμπειρία;».