Τα κυριότερα συμπεράσματα της έρευνας, που διεξήγαγε το 2005 το Τμήμα Επικοινωνίας και ΜΜΕ του Πανεπιστημίου Αθηνών και η εταιρεία δημοσκοπήσεων ALCO, με χρηματοδότηση από το ευρωπαϊκό πρόγραμμα «Νεολαία», η οποία κάλυψε το σύνολο της ελληνικής επικράτειας και το μέγεθος του δείγματος ανήλθε σε 1.600 άτομα, 15-29 ετών, είναι τα εξής:

• Το 68% των νέων ζει με τους γονείς του και το 86,7% είναι ανύπαντροι. Ενα 30% αυτών που ζουν με τους γονείς τους είναι παντρεμένοι.
• Σχεδόν όλοι ανεξαιρέτως οι ερωτώμενοι (ιδίως όμως οι μαθητές) περιέγραψαν μια απαιτητική καθημερινότητα, φορτωμένη σε εξαιρετικά μεγάλο βαθμό από υποχρεώσεις.
• Ως σημαντικότερο πρόβλημα που αντιμετωπίζει η χώρα, σύμφωνα με τις απαντήσεις, είναι η ανεργία, η οποία και συγκεντρώνει 49,4% των απαντήσεων, ενώ ακολουθούν σε μεγάλη απόσταση η οικονομία γενικά (15,4%), τα ναρκωτικά (6,1%), η ακρίβεια (3,6%), η φτώχεια και η εγκληματικότητα (αμφότερες καταγράφοντας 3,3%), η διαφθορά (3,0%), η παιδεία (2,6%), οι οικονομικοί μετανάστες και η αποξένωση (2,1% και 0,8% αντίστοιχα).
• Οσον αφορά στην καταγραφή των προσδοκιών των νέων από το επάγγελμά τους, στην πρώτη θέση των απαντήσεων συναντούμε το χρήμα (38,9%), πράγμα αναμενόμενο σύμφωνα με τις παραπάνω απαντήσεις. Ακολουθεί η ασφάλεια (25,3%), που δικαιολογεί την προτίμηση πολλών νέων για εργασία στο δημόσιο τομέα και επίσης αντανακλά ψυχολογικά το φάσμα της ανεργίας.

Επιπλέον, η Ελλάδα διατηρεί το υψηλότερο ποσοστό (25,5%) στην ευρωζώνη στην ανεργία νέων ηλικίας μέχρι 25 ετών, κατά το τέταρτο τρίμηνο του 2006 και το Φλεβάρη του 2007 (στοιχεία της Ευρωπαϊκής Στατιστικής Υπηρεσίας). Αλλά και στις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες, που από πολλούς θεωρούνται «πρότυπα» οικονομικής και κοινωνικής πολιτικής, τα ποσοστά της νεανικής και της συνολικής ανεργίας είναι ιδιαίτερα αυξημένα. Στην ΕΕ των «27» ο μέσος όρος της συνολικής ανεργίας ανέρχεται στο 7,4% και της ανεργίας στους νέους στο 16,9%. Να υπογραμμιστεί, ότι στα στοιχεία της ΕΕ δεν υπολογίζονται οι ημιαπασχολούμενοι, οι συμβασιούχοι ορισμένου χρόνου και όσοι εργάζονται περιστασιακά σε δουλιές άσχετες με το αντικείμενό τους.

Πολιτικές δυνάμεις που «διεκδικούν» αντιστοίχιση του ελληνικού βιοτικού επιπέδου με αυτό των «αναπτυγμένων» χωρών της ΕΕ, που υπόσχονται ή ονειρεύονται μια σύγχρονη «ευρωπαϊκή Ελλάδα», το τελευταίο πράγμα που έχουν στο μυαλό τους είναι η ευημερία των λαϊκών στρωμάτων, των εργαζομένων και των παιδιών τους. Οι εξελίξεις των τελευταίων δεκαετιών στους τομείς της εργασίας, των ασφαλιστικών δικαιωμάτων, των μισθών και της ακρίβειας είναι δραματικές και αποκαλύπτουν πως η πραγματικότητα της εκμετάλλευσης των εργαζομένων δεν μπορεί να αλλάζει από χώρα σε χώρα.

«Το 1975 ένας 30χρονος Γάλλος κέρδιζε 15% λιγότερο από έναν 50χρονο. Σήμερα κερδίζει 40% λιγότερα. Το 2001 οι νέοι ηλικίας περίπου 30 ετών αποταμίευαν το 9% του εισοδήματός τους, έναντι 18% των συνομηλίκων τους το 1995. Το ποσοστό των 24χρονων που εξακολουθούν να ζουν με τους γονείς τους διπλασιάστηκε σε σχέση με το 1975 κι έφτασε το 65%».

«Στη Γερμανία μιλάνε για τη "γενιά των εθελοντών", καθώς αναζητώντας τις σπάνιες μόνιμες θέσεις εργασίας, οι καλοεκπαιδευμένοι νέοι δέχονται όλο και συχνότερα να εργαστούν τσάμπα», ενώ «το 45% των Ιταλών ηλικίας 30-34 ετών εξακολουθούν να κοιμούνται στο παλιό τους κρεβάτι».

«Ιδιαίτερα δραματική είναι η κατάσταση στην Ιταλία και αυτό όχι μόνον εξαιτίας του υψηλού δείκτη ανεργίας των νέων. Ο πρώτος μισθός είναι ο χαμηλότερος εντός της ΕΕ» υπογραμμίζεται σε δημοσίευμα της «Deutsche Welle» («Ντόιτσε Βέλε») το Μάρτη του 2006. «Στις ηλικίες μεταξύ 25 και 32 ο μέσος μηνιαίος μισθός δεν ξεπερνά τα 1.000 ευρώ, πολλοί αναγκάζονται να τα βγάλουν πέρα με λιγότερα από 800 ευρώ το μήνα, και αυτό σε μια χώρα που δε θεωρείται από τις φθηνότερες».

Σύμφωνα με άρθρο της ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ (29/12/2006) «οι Ισπανοί νέοι βγήκαν στο δρόμο να διαδηλώσουν επειδή δεν έχουν χρήματα να ενοικιάσουν ή να αγοράσουν δικό τους σπίτι. Το αποτέλεσμα είναι, ότι ζουν με τους γονείς τους ακόμα και μετά τα 30 τους χρόνια, αφού ένα διαμέρισμα στη Μαδρίτη κοστίζει κατά μέσον όρο 650 ευρώ το μήνα, τη στιγμή που ο βασικός μισθός είναι 550 ευρώ». Οπως αναφέρεται στο ίδιο δημοσίευμα, «οι συμμετέχοντες στη διαδήλωση είχαν πάνω - κάτω τα ίδια χαρακτηριστικά. Ηταν από 25 έως 35 ετών και έχουν τελειώσει τις σπουδές τους. Εχουν δουλιά με αμοιβή 800 - 1.000 ευρώ. Εχουν βρει το ταίρι τους χωρίς να έχουν παντρευτεί. Αντί όμως να έχουν μια δική τους εστία, μένουν με τους γονείς τους».