Ηταν λίγες μέρες πριν από τον περσινό γιορτασμό της επετείου του ΟΧΙ στον ιταλικό φασισμό, όταν ο Παντελής Καζάκος βγήκε «σαφάρι» στους δρόμους της Αθήνας. Στόχος του ήταν όποιος ξένος βρισκόταν στο δρόμο του. Βρέθηκαν εννιά.

Νεκροί έπεσαν ο Α. Χοσέβι, Κούρδος από το Ιράκ και ο Γεωργιανός Γκεόργκι Ουντεσιάνι. Σοβαρά τραυματίστηκαν ο Κούρδος Σερίφ Καντίρ, που δέχτηκε δυο σφαίρες στη σπονδυλική του στήλη, η μια είναι ακόμη σφηνωμένη εκεί. Επίσης, ο Νιγηριανός Τίμοθι Αμντούλ και ο Αιγύπτιος Σάαμπ Αμντελχάντι. Εκαναν μήνες για να θεραπευτούν, ο πρώτος, όμως, έμεινε ανάπηρος. Πιο τυχεροί ήταν ο Κόφι Τόμι, από την Γκάνα, ο Μοχάμεντ Νταντόν από το Μπαγκλαντές, ο Α. Νασέρ από το Πακιστάν και ο Κούρδος Γιουσέφ Ρασούλ.

Ο δράστης ισχυρίστηκε ότι μια φωνή τον παρακινούσε... Ωστόσο οι σκοπευτικές του δυνατότητες αποδείχτηκαν δεινές, αφού οι περισσότερες από τις σφαίρες που έριξε είχαν στόχο τη σπονδυλική στήλη, την κοιλιά ή το κεφάλι των θυμάτων του. Τα θύματα της ρατσιστικής επίθεσης ταλαιπωρήθηκαν για μήνες με την υγεία τους. Τα ΜΜΕ, που υπερπροβάλλουν την εγκληματική δραστηριότητα ορισμένων αλλοδαπών, δεν έδωσαν σημασία στις συνέπειες της ρατσιστικής και εγκληματικής αυτής πράξης. Αλλωστε, δε δίνουν σημασία στον πόνο και την αγωνία των χιλιάδων ξένων μεταναστών, αλλά στην παράνομη δραστηριότητα των λίγων.

Η πολιτεία έλαμψε με την απουσία της. Καμιά ουσιαστική βοήθεια δε δόθηκε στα θύματα κι αυτή που χορηγήθηκε δεν επαρκούσε. Κινητοποιήθηκαν πολίτες, δόθηκαν κάποιες δεσμεύσεις από πλευράς πολιτείας, αλλά πέραν τούτου ουδέν. Επιτροπές συμπαράστασης και πολίτες απαίτησαν την τροποποίηση του νόμου για την αντιμετώπιση της ρατσιστικής προπαγάνδας, έτσι ώστε να προβλέπεται αποζημίωση για τα θύματα του ρατσισμού. Επίσης, να τροποποιηθεί ο νόμος 1977/91 περί «προστασίας παθόντων από βίαιο συμβάν και θυμάτων τρομοκρατών», με την προσθήκη παραγράφου, η οποία θα προβλέπει δικαίωμα σύνταξης σε παθόντες από πράξεις βίας κατά προσώπων ή ομάδων για το λόγο της εθνικής ή φυλετικής καταγωγής τους ή των θρησκευτικών τους πεποιθήσεων, όταν καθίστανται μερικά ή ολικά ανάπηροι.

Για όλα αυτά δεν έχει ληφθεί καμιά πρωτοβουλία από την πλευρά της πολιτείας. Ισως για τους κυβερνητικούς ιθύνοντες να φταίνε και τα θύματα που έρχονται στη χώρα του «ξένιου Δία» για να γλιτώσουν τη ζωή τους ή για μια καλύτερη τύχη.