Στην ίδια γραμμή, κινήθηκε χτες ο υπουργός Οικονομίας, Γ. Αλογοσκούφης, στη διάρκεια συνέντευξης Τύπου, με θέμα - υποτίθεται - την... πορεία της ελληνικής οικονομίας. Στην ουσία, βέβαια, δεν πρόσθεσε τίποτα το νεότερο, από τη γνωστή έως σήμερα επιχειρηματολογία της κυβέρνησης, αρνούμενος την ύπαρξη πολιτικών ευθυνών για ένα εξόφθαλμο πολιτικοοικονομικό σκάνδαλο, με άμεση κυβερνητική εμπλοκή (υπουργείο Οικονομικών ως εκδότης των ομολόγων και υπουργείο Απασχόλησης ως εποπτεύων φορέας) και φυσικά τη συνέργεια χρηματιστηριακών εταιρειών και τραπεζών.

Το μόνο ίσως νέο στοιχείο, είναι, ότι μετά από ενάμιση μήνα από τότε που ξέσπασε το σκάνδαλο με το ομόλογο των 280 εκατ. ευρώ, που πλάσαρε η «Ακροπόλις» στο ΤΕΑΔΥ, και υπό την ασφυκτική πίεση του Τύπου, ο Γ. Αλογοσκούφης έδωσε στη δημοσιότητα στοιχεία για τις εκδόσεις δομημένων ομολόγων. Σύμφωνα με αυτά, η κυβέρνηση της ΝΔ, από το Μάρτη του 2004 που ανέλαβε τη διακυβέρνηση της χώρας, έχει εκδώσει «δομημένα ομόλογα» υψηλού ρίσκου, συνολικής αξίας 1,85 δισ. ευρώ. Από αυτά, τα 770 εκατ. ευρώ έχουν καταλήξει στα ασφαλιστικά ταμεία. Τα τελευταία διατηρούν στα χαρτοφυλάκιά τους και δομημένα ομόλογα τα οποία έχουν εκδώσει απ' ευθείας οι τράπεζες, συνολικής αξίας 490 εκατ. ευρώ. Συνολικά δηλαδή στα χέρια των ασφαλιστικών ταμείων, σύμφωνα πάντα με την κυβερνητική εκδοχή, βρίσκονται δομημένα ομόλογα ύψους 1,26 δισ. ευρώ. Οπως είχε επισημανθεί από την πρώτη στιγμή, το εύρος των περίεργων συναλλαγών με τα ασφαλιστικά ταμεία, δεν περιορίζεται μόνο σε ορισμένες άγνωστες - μέχρι πρότινος - χρηματιστηριακές εταιρείες τύπου «Ακροπόλις». Οπως εκ των πραγμάτων αναγκάστηκε να ομολογήσει χτες ο υπουργός Οικονομίας, το υπουργείο Οικονομικών τα τελευταία τρία χρόνια, έχει πραγματοποιήσει οκτώ εκδόσεις δομημένων ομολόγων, ανάδοχοι έκδοσης των οποίων ήταν: η αμερικανική «JP Morgan», η γαλλική «Paribas», η Eurobank, η Εθνική, η Alphabank, η Εμπορική, η γερμανική Deutschebank και η HSBC. Είναι επομένως εμφανές, ότι στο κύκλωμα εμπλέκεται το σύνολο του τραπεζικού συστήματος, το οποίο η κυβέρνηση επιδιώκει ως σήμερα να αφήσει στο απυρόβλητο της κριτικής.

Ο υπουργός Οικονομίας όμως έκανε και ένα επόμενο βήμα, αναλαμβάνοντας το ρόλο προστάτη των τραπεζών και των σχέσεών τους με το ελληνικό δημόσιο. «Δεν μπορούμε να ενοχοποιήσουμε την έκδοση ομολόγων», ανέφερε συγκεκριμένα, προσθέτοντας, ότι, αν στο μέλλον οι επενδυτές ζητήσουν από το ελληνικό δημόσιο να εκδώσει σύνθετα ομόλογα, αυτό θα ανταποκριθεί. Και όχι μόνο αυτό. Υπεραμυνόμενος της έκδοσης των δομημένων ομολόγων, υποστήριξε ότι τα τελευταία «με τη λήξη τους εγγυώνται την απόδοση των κεφαλαίων τους», και σε τελική ανάλυση «όλες οι επενδύσεις περιέχουν κινδύνους»!

Ως προσπάθεια αποπροσανατολισμού μπορεί να χαρακτηριστεί η κυβερνητική θέση, σύμφωνα με την οποία, «αν οι διοικήσεις των Ταμείων, διαπιστώσουν ότι παραπλανήθηκαν ή ζημιώθηκαν από τους χρηματιστές - συμβούλους τους, να στραφούν εναντίον τους δικαστικά και να ζητήσουν αποζημιώσεις», κίνηση την οποία «θα στηρίξει και το ελληνικό δημόσιο»... Ταμεία κατά χρηματιστηριακών εταιρειών και η κυβέρνηση αμέτοχη, είναι η συνταγή Αλογοσκούφη.

Εκεί βέβαια που διακινδύνευσε τη σοβαρότητά του, ήταν στο θέμα της λειτουργίας των Ταμείων, όπου επιχείρησε να αποδείξει ότι τα Ταμεία είναι αυτόνομα να χαράξουν από μόνα τους την επενδυτική τους πολιτική. Τη στιγμή που όλοι γνωρίζουν ότι η εκάστοτε κυβέρνηση ορίζει και ελέγχει τις διοικήσεις των Ταμείων, ο Γ. Αλογοσκούφης εξέφρασε τη θέση, ότι «η κυβέρνηση δεν μπορεί να είναι επενδυτικός σύμβουλος των Ταμείων»(!), ενώ, πάντα κατά τον υπουργό Οικονομίας, «η μόνη ευθύνη του υπουργείου Απασχόλησης, είναι να ελέγχει αν οι επενδύσεις των Ταμείων ξεπερνούν το 23% των αποθεματικών τους»! Ανέφερε τέλος, ότι στα πλαίσια των μέτρων που θα λάβει η κυβέρνηση για τη... θωράκιση των Ταμείων, είναι ο διορισμός των διοικήσεών τους, μετά από έγκριση της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς και της Τράπεζας της Ελλάδας.