Μήνυμα αποφασιστικότητας για συνέχιση των αντιδραστικών μεταρρυθμίσεων πριν και μετά τις εκλογές έστειλε ο Κ. Καραμανλής προς τις μεγάλες επιχειρήσεις και το κεφάλαιο που είναι οι μεγάλοι κερδισμένοι από το «πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων».

Αντίθετα, από τη χτεσινή πανηγυρική ομιλία του πρωθυπουργού στην ΚΟ της ΝΔ για τα τρίχρονα της γαλάζιας διακυβέρνησης, «έβγαζε μάτι» η απουσία οποιουδήποτε θετικού απολογισμού για τη συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού, δηλαδή τους εργαζόμενους, τους αγρότες, τους συνταξιούχους κ.ά.

Ο πρωθυπουργός δεν είχε να παρουσιάσει το παραμικρό θετικό μέτρο που να βελτιώνει το βιοτικό επίπεδο και να ικανοποιεί τις σύγχρονες ανάγκες τους πέρα από το μοίρασμα των «ψίχουλων» στα πλέον εξαθλιωμένα κοινωνικά στρώματα. Αντίθετα, το σύνολο της ομιλίας του - που κινήθηκε σε προεκλογικούς τόνους, παρά την ελάχιστα πειστική αναφορά του για «εκλογές του 2008» - αφιερώθηκε στην προώθηση των αντιδραστικών μεταρρυθμίσεων τα προηγούμενα χρόνια αλλά και αυτών που έχουν δρομολογηθεί για την «επόμενη περίοδο».

Ακριβώς επειδή γίνεται αντιληπτό ότι οι «μεταρρυθμίσεις» δουλεύουν για τους λίγους, ο Κ. Καραμανλής επαναλάμβανε συνέχεια ότι είναι «απαίτηση και καθολικό αίτημα των πολιτών» (!), καθώς και ότι «είναι στρατηγική, που προέρχεται από τους πολλούς και εξυπηρετεί τους πολλούς»...

Ο Κ. Καραμανλής είχε να επιδείξει ένα πλούσιο απολογισμό για τη «στήριξη της επιχειρηματικότητας»: «Φορολογική μεταρρύθμιση» (διάβαζε μείωση φορολογικών συντελεστών για ΑΕ κ.λ.π.) νέος αναπτυξιακός νόμος (σ.σ. τσάμπα χρήμα και κίνητρα), ΣΔΙΤ κ.ά.

Επίσης προανήγγειλε νέες «μεταρρυθμίσεις» που ενθαρρύνουν την «επιχειρηματικότητα»: Εθνικό Χωροταξικό Σχέδιο, απλοποίηση των διαδικασιών ίδρυσης επιχειρήσεων, ενώ τον ίδιο σκοπό υπηρετούν βέβαια το νέο πλαίσιο για τις πρώην ΔΕΚΟ, οι νέες ανατροπές στο ασφαλιστικό, η συνταγματική αναθεώρηση, η «μεταρρύθμιση της διοικητικής δομής της χώρας» κ.ο.κ.

Ξεχωριστή αναφορά έκανε στις προωθούμενες αντιδραστικές αλλαγές στην Παιδεία, καταφεύγοντας ακόμα μια φορά στην πλήρη αντιστροφή της πραγματικότητας για να κάνει το μαύρο - άσπρο.

Ισχυρίστηκε δηλαδή ότι στόχος της κυβέρνησης, είναι η αναβάθμιση της Δημόσιας Παιδείας και της ανώτατης δημόσιας εκπαίδευσης, όταν όλες οι «αλλαγές» (νόμος - πλαίσιο, αξιολόγηση, άρθρο 16 κ.ά.) κινούνται ακριβώς στην αντίθετη κατεύθυνση.

Ο Κ. Καραμανλής εμφάνισε ως μέτρα αναδιανομής του παραγόμενου πλούτου, τις αυξήσεις - ψίχουλα στις συντάξεις πείνας του ΟΓΑ, στο ΕΚΑΣ και στο επίδομα ανεργίας, ενώ αναφέρθηκε στην «καθιέρωση κατώτατης εθνικής σύνταξης, που εγγυάται αξιοπρεπή διαβίωση», αποφεύγοντας όμως να γίνει πιο συγκεκριμένος ακριβώς για να ψηφοθηρήσει.

Παρ' όλα αυτά ισχυρίστηκε ότι «τα πρώτα αποτελέσματα της μεταρρυθμιστικής στρατηγικής αποδεικνύουν ότι είμαστε στη σωστή κατεύθυνση».

Κι αυτό γιατί τάχα «εγγυώνται αύξηση του παραγόμενου πλούτου, αύξηση των θέσεων εργασίας, αύξηση του κοινωνικού μερίσματος».

Οπως και ο προκάτοχός του, ο Κ. Καραμανλής επικαλέστηκε μια σειρά από οικονομικούς «δείκτες» για να πείσει ότι «η Ελλάδα κινείται σήμερα με σίγουρα και σταθερά βήματα, στο δρόμο του μέλλοντος». Το πιο σημαντικό, όμως, σύμφωνα με τον πρωθυπουργό, είναι ότι «η ανάπτυξη σήμερα δεν περιορίζεται σε κρατικοδίαιτους τομείς και δε βασίζεται στα δανεικά και τα χρέη». Αυτή, συμπλήρωσε, είναι η κρίσιμη πολιτική διαφορά, εννοώντας προφανώς, με την πολιτική των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ.

Φυσικά αποσιώπησε ότι η «ανάπτυξη» όξυνε τις κοινωνικές ανισότητες και ενίσχυσε θεαματικά την κερδοφορία των επιχειρήσεων, βουλιάζοντας στη φτώχεια μεγαλύτερα τμήματα των λαϊκών στρωμάτων.

Από την άλλη προσπάθησε να δείξει ότι δεν υποκύπτει στην παροχολογία, ακριβώς για να μη δεσμευτεί απέναντι στα λαϊκά στρώματα σε οτιδήποτε. «Γι' αυτό λέμε όχι στις εύκολες υποσχέσεις. Γι' αυτό λέμε όχι στην οξύτητα» είπε, επαναλαμβάνοντας ότι επιμένει στη στρατηγική των μεταρρυθμίσεων, όπου «συνεχίζουμε με ακόμη μεγαλύτερη αποφασιστικότητα». Πάντως άφησε να εννοηθεί ότι δε θα πάει στις εκλογές με νέες υποσχέσεις προς τους εργαζόμενους, τους αγρότες, τους συνταξιούχους, τους αυτοαπασχολούμενους. Επειδή «δεν μπορούμε να θυσιάσουμε το συλλογικό συμφέρον στο βωμό του ανεύθυνου λαϊκισμού».

Ο πρωθυπουργός έκανε εκτενή αναφορά στα θέματα εξωτερικής πολιτικής παρουσιάζοντας το πλαίσιο και τους άξονες εν μέσω των οποίων ασκείται, γεγονός που πιθανόν να μην είναι άσχετο από «τα σύννεφα» που εμφανίστηκαν τελευταία μεταξύ του Μεγάρου Μαξίμου και της υπουργού Εξωτερικών.

Ισως δεν είναι τυχαίο ότι απέφυγε να κατονομάσει τις ΗΠΑ όταν τόνισε πως «ενισχύουμε τις σχέσεις μας με τους παραδοσιακούς συμμάχους και τους εταίρους μας στην ΕΕ».

Βέβαια αμέσως μετά κατέστησε σαφές ότι η κυβέρνηση συμμετέχει στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις στη Μ. Ανατολή, στα Βαλκάνια, το Κόσσοβο, ενώ σταθερά «ενθαρρύνουμε τον ευρωπαϊκό προσανατολισμό της γειτονικής Τουρκίας».

Προς δόξαν της διαβεβαίωσής του ότι οι εκλογές θα γίνουν το 2008, ο Κ. Καραμανλής ανέβασε κατακόρυφα τους τόνους της φραστικής επίθεσης κατά του ΠΑΣΟΚ, επιχειρώντας να το πλήξει ως ικανό διαχειριστή.

«Κάποιοι προσποιούνται σήμερα ότι δεν κυβέρνησαν ποτέ αυτό τον τόπο. Υπόσχονται ως αντιπολίτευση, όσα αρνούνται ως κυβέρνηση». Απέδωσε αποκλειστικά στις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ τις ευθύνες για τα μεγάλα κοινωνικά προβλήματα, τονίζοντας πως «ξέχασαν πού άφησαν τα χρέη και τα ελλείμματα, την ακρίβεια και την ανεργία, τη διαφθορά και την έκταση της φτώχειας» και αφήνοντας να διαφανεί πού θα κινηθεί η δικομματική προεκλογική κόντρα.

Από την άλλη έστειλε μήνυμα προς την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ να μην εγκαταλείψει τη γραμμή της συναίνεσης και γίνουν «δεσμώτες στις μειοψηφίες της αδράνειας».