Μίλησα και παλαιότερα για την Καλλιθέα σαν προπύργιο αγώνων και πνευματικής ανάτασης και δημιουργίας από την εποχή που η πόλη δέχτηκε απανωτά κύματα προσφύγων κι έγινε μπροστάρισσα και καθοδηγήτρια ταξικών αγώνων. Μίλησα για τα μεγάλα και συγκλονιστικά γεγονότα της περιόδου της Κατοχής και της Εθνικής Αντίστασης. Την αυτοθυσία και τον ηρωισμό των παιδιών της Μπιζανίου, το μπλόκο και το κάψιμο των Ανω - Παλαιών Σφαγείων. Δε στάθηκα και δε μίλησα για την ανακάλυψη της επικίνδυνης και κατασκότεινης εκατόμβης, που ήταν το τυπογραφείο του ΕΑΜ επί της οδού Σκρα 31... Ηταν βαρύ το μυστικό που έμεινε εφτασφράγιστα κρυμμένο μέχρι το 1983 από τον φύλακα - άγγελο, αείμνηστο σύντροφο Βαγγέλη Μενεμενή. Κι όταν αποκαλύφθηκε, άφησε άφωνους, όχι μόνο τους αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης, αλλά κι όλο τον υπόλοιπο κόσμο... Αποκαλύφθηκε ένα μνημείο. Αποκαλύφθηκε ένας ιστορικός θησαυρός, που πρέπει ν' αξιοποιηθεί πολιτιστικά και ιστορικά, σαν Μουσείο Τύπου της ΕΑΜικής Εθνικής Αντίστασης, όπως δεσμεύτηκαν γι' αυτό το υπουργείο Πολιτισμού και ο Δήμος Καλλιθέας, που ανέλαβαν την υλοποίησή του.

Τώρα, ένα ένα, η Καλλιθέα χάνει τα παιδιά της. Χάνει τους μπροστάρηδες αγωνιστές κι αφήνει σ' εμάς βαριά κληρονομιά, που πρέπει να σηκώσουμε και να φανούμε αντάξιοί τους. Μόλις πρόσφατα, «έφυγε» από κοντά μας ο σύντροφος που στάθηκε στυλοβάτης και φύλακας του μεγάλου μυστικού. Τον βλέπω ακόμα μπροστά μου, στητό, αλύγιστο, ξερακιανό, να ξεχωρίζει, έτσι πανύψηλος που ήταν, στη χορωδία της ΠΕΑΕΑ «Τον βλέπεις αυτόν εκεί τον ψηλό - είχε πει ο διπλανός μου - είναι ο σύντροφος Βαγγέλης Μενεμενής» κι ένιωσα αμέσως δέος και συστολή. Ενα σύμβολο αγώνα ολόρθο μπροστά μας. Ηταν, όμως, ακόμα πικραμένος. Πικραμένος, γιατί δεν είδε να γίνεται πραγματικότητα ο πόθος τους. Ν' αποχαρακτηριστεί το σπίτι σα μνημείο, να μην γκρεμιστεί, να αγοραστεί από το δήμο και να προστατευτεί. Να δει αυτό το παράνομο τυπογραφείο της ΚΕ του ΕΑΜ, ένα τυπογραφείο κατάβαθα χωμένο στη γη, ένα μοναδικό ιστορικό ντοκουμέντο, ένα μνημείο ανάγλυφο της ηρωικής του αποστολής στα τρομακτικά πέτρινα χρόνια της Κατοχής, να λειτουργεί σα μουσείο της ΕΑΜικής Εθνικής Αντίστασης. Αγώνας 63 χρόνων έμεινε αδικαίωτος.

Κι άλλο Καλλιθεώτικο πρωτοπαλίκαρο κηδέψαμε αυτές τις μέρες. Τον σύντροφο Ντίνο Παναγιωτόπουλο. Δεκαετίες ολόκληρες βρέθηκε στην πρώτη γραμμή των αγώνων. Πλήρες το βιογραφικό του καλεντάρι. Αλυσοδεμένος επισκέπτης όλων των «μαγευτικών» χώρων εξορίας, τακτικός θαμών και γνώστης των φυλακών, των μπουντρουμιών, των βασανιστηρίων. Ικαρία, Μακρόνησος, Αγιος Στράτης, Λέρος, Παρθένι, Σαμοθράκη, Γυάρος. Πολυταξιδευμένος άνθρωπος. Αντιδήμαρχος Καλλιθέας, πλάι στον αείμνηστο Γιάννη Γάλλο. Σχεδόν 70 χρόνια στους αγώνες και τη βιοπάλη, τυλιγμένος τώρα στην τιμημένη κόκκινη σημαία του κόμματος διαβαίνει τον Αχέροντα για το τελευταίο του ταξίδι... Καλό κατευόδιο, αγαπημένοι μας σύντροφοι, δε θα σας ξεχάσουμε ποτέ..!