Ματαίως προσπαθεί το ΠΑΣΟΚ να εμφανιστεί αθώο για την ιδιωτικοποίηση του ΟΤΕ. Δυστυχώς, γι' αυτό, έχει χάσει το τεκμήριο της αθωότητας αφού η εικοσαετής παραμονή του στην κυβερνητική εξουσία δίνει πλήθος ενοχοποιητικών αποδείξεων. Οπως, παραδείγματος χάριν, ότι εκχώρησε το 67% του ΟΤΕ στους ιδιώτες. Επειδή, λοιπόν, δεν μπορεί να διαφοροποιηθεί απ' την πολιτική της κυβέρνησης της ΝΔ, πολιτική κοινή και αδιαίρετη για τους δύο συνεταίρους του δικομματισμού, επιχειρεί τον γνωστό και από το παρελθόν αντιπερισπασμό: Φταίει το ΚΚΕ!

Τα φερέφωνα της ΠΑΣΟΚικής προπαγάνδας έπιασαν δουλιά. Στόχος τους είναι να θολώσουν την εικόνα και τις θέσεις του ΚΚΕ σχετικά με την ιδιωτικοποίηση του ΟΤΕ. Να πουν ότι, διακατεχόμενο από τυφλό αντι-ΠΑΣΟΚισμό, προσφέρει υπηρεσίες στην κυβέρνηση. Ματαιοπονούν, αφού το ΚΚΕ ήταν το πρώτο και μόνο κόμμα, που εξ αρχής είπε: Καμιά μετοχή του ΟΤΕ σε ιδιώτες! Το είπε το 1993 όταν επιχείρησε την ιδιωτικοποίηση η τότε κυβέρνηση της ΝΔ, το είπε το 1996 όταν η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ άνοιξε το δρόμο της ιδιωτικοποίησης με την πώληση του πρώτου πακέτου μετοχών, το έλεγε σε κάθε νέα μετοχοποίηση των ΠΑΣΟΚικών κυβερνήσεων έως το 2003, το λέει και το 2006 που η κυβέρνηση ετοιμάζεται να ολοκληρώσει το έγκλημα. Ακριβώς αυτή η πεντακάθαρη και συνεπής θέση, που ξεχωρίζει το ΚΚΕ από τα άλλα κόμματα, του δίνει το δικαίωμα να κατηγορεί τη Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ ως συνένοχους στο έγκλημα σε βάρος όχι μόνο του ΟΤΕ, αλλά και όλων των πρώην ΔΕΚΟ.

Λένε, τα «παπαγαλάκια», ότι το ΚΚΕ υποβαθμίζει το θέμα της εκχώρησης του μάνατζμεντ και της πώλησης του πακέτου του 33% των μετοχών και έτσι βγάζει λάδι την κυβέρνηση της ΝΔ. Για το ΚΚΕ η πολιτική της ιδιωτικοποίησης, όπως και όποια άλλη πολιτική, κρίνεται υπό το πρίσμα της εξυπηρέτησης των λαϊκών συμφερόντων. Ετσι, ο ΟΤΕ ακόμη και κρατικός, όταν λειτουργεί στο πλαίσιο του καπιταλιστικού συστήματος, εξυπηρετεί πρωτίστως τα συμφέροντα των μονοπωλίων. Μήπως αυτό δεν αποδεικνύεται από τη λειτουργία του ΟΤΕ, όπως και των άλλων πρώην ΔΕΚΟ, στα χρόνια που ήταν υπό τον απόλυτο έλεγχο του κράτους; Η ιδιωτικοποίηση, έτσι όπως δρομολογήθηκε στη δεκαετία του '80, αποτελεί μια επιλογή των μονοπωλίων που θέλουν (στο πλαίσιο της «ενιαίας αγοράς») να θέσουν υπό τον πλήρη έλεγχό τους τον τηλεπικοινωνιακό τομέα, όπως και τον τομέα της ενέργειας, κλπ. Αυτό το επιτυγχάνουν και με την απόκτηση μεγάλων μετοχικών πακέτων, με το μάνατζμεντ, αλλά και μέσω της πολιτικής που ασκούν οι κυβερνήσεις. Αυτή είναι η ουσία και είναι εύλογο να αποφεύγουν τη συζήτηση γι' αυτήν όσοι υποστηρίζουν αυτή την πολιτική και την υπηρετούν. Επομένως, ο εγκλωβισμός της συζήτησης στο αν «ιδιωτικοποίηση» σημαίνει ιδιωτικό μάνατζμεντ και το 100% των μετοχών στους ιδιώτες, προσφέρει πρώτης τάξεως υπηρεσίες σ' αυτή την πολιτική.

Το ΚΚΕ δεν τους κάνει τη χάρη να μετρά μία μία τις μετοχές του ΟΤΕ, ή να διαλέγει μεταξύ ιδιώτη μάνατζερ, ή «ιδιωτικοποιημένου» δημόσιου μάνατζερ. Γιατί παλεύει ώστε να υπάρχει ένας ενιαίος δημόσιος τομέας τηλεπικοινωνιών, λαϊκής ιδιοκτησίας, γιατί μόνο έτσι θα λειτουργεί σε όφελος των λαϊκών συμφερόντων.