Χτες συμπληρώθηκαν 15 χρόνια από τη μέρα που υπογράφτηκε η πράξη διάλυσης της Ενωσης Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών, στις 8 του Δεκέμβρη 1991, για να δημιουργηθεί η λεγόμενη Κοινοπολιτεία Ανεξάρτητων Κρατών. Στις 26 του Δεκέμβρη αυτοδιαλύθηκε και το Ανώτατο Σοβιέτ, το ανώτατο νομοθετικό όργανο της ΕΣΣΔ, κι έτσι μπήκε και η βούλα για τη διάλυσή της. Φυσικά αυτό είναι το τυπικό μέρος γιατί η αντεπαναστατική διαδικασία της σταδιακής παλινόρθωσης του καπιταλισμού είχε ξεκινήσει νωρίτερα, αφού πλέον είναι γνωστός ο ρόλος που έπαιξαν οι εκεί κομματικές και κρατικές ηγεσίες.

Από πρόσφατες έρευνες κοινής γνώμης που έγιναν στις χώρες της πρώην ΕΣΣΔ, και από αυτή, του Πανρωσικού Κέντρου για την Ερευνα της Κοινής Γνώμης, που είδε το φως της δημοσιότητας χτες, έχει καταγραφεί μια ξεκάθαρη τάση. Οι άνθρωποι, τα λαϊκά στρώματα αναπολούν με νοσταλγία το σοσιαλιστικό σύστημα και εκφράζουν τη λύπη τους για τη διάλυση της μεγάλης τους πατρίδας. Στη Ρωσία, που σήμερα ο καπιταλισμός έχει οδηγήσει στην εμφάνιση τεράστιων κοινωνικών ανισοτήτων, το ποσοστό του πληθυσμού που θα ήθελε να μην είχε διαλυθεί η ΕΣΣΔ φτάνει στο 68%. Στην Ουκρανία το 59%, στη Λευκορωσία το 52%, στην Κιργιζία το 78% και στο Τατζικιστάν το 62%. Ταυτόχρονα, όταν οι άνθρωποι ρωτιούνται τι θα ψήφιζαν αν σήμερα γινόταν ένα δημοψήφισμα για την ενοποίηση των πρώην ενωσιακών Δημοκρατιών, επίσης απαντούν σε υψηλά ποσοστά ότι θα τάσσονταν υπέρ. Ενα επίσης σημαντικό στοιχείο που βγαίνει από την έρευνα είναι ότι το 53% των Ρώσων θεωρούν ότι η διάλυση της ΕΣΣΔ θα μπορούσε να αποφευχθεί.

Τι συμπεράσματα μπορούν να βγουν από αυτά τα αποτελέσματα; Οτι, πρώτον, η ΕΣΣΔ, το σοσιαλιστικό σύστημα, ικανοποιούσε βασικές ανάγκες του λαού που σήμερα είναι ζητούμενα. Η Υγεία, η Παιδεία, η φροντίδα στον ανήμπορο, τον ηλικιωμένο, το παιδί, ο πολιτισμός, η σταθερή δουλιά, στη σημερινή Ρωσία και τις άλλες χώρες είναι ανύπαρκτα δικαιώματα. Οι αρρώστιες, ο αναλφαβητισμός, η μαζική ανεργία, η φτώχεια, η ανέχεια, συνέπειες όπως η παιδική εργασία, το οργανωμένο έγκλημα, η πορνεία, έχουν κάνει την εμφάνισή τους σε ασύλληπτες διαστάσεις. Ο σοσιαλισμός που γνώρισε η ανθρώπινη ιστορία και στην ΕΣΣΔ και αλλού, είχε αδυναμίες και προβλήματα που πρέπει να μελετηθούν με βάση τη μαρξιστική - λενινιστική κοσμοθεωρία και αυτή είναι μια συνεχής προσπάθεια. Ωστόσο, παρά τις αδυναμίες, η αξία του για την ανθρωπότητα είναι ανεκτίμητη, η προσφορά του τεράστια στην ίδια την κοινωνική εξέλιξη.

Σε αυτά τα 15 χρόνια που μεσολάβησαν τόσο οι λαοί της ΕΣΣΔ όσο και όλου του κόσμου έχουν βγάλει πολλά συμπεράσματα. Διαψεύστηκαν παταγωδώς και όσοι δήθεν προοδευτικοί και μεταλλαγμένοι αριστεροί μιλούσαν και μιλάνε για την ανατροπή, ως το «πέρασμα στη δημοκρατία και την ελευθερία». Η σημερινή εικόνα του κόσμου είναι η καλύτερη απόδειξη ότι ο σοσιαλισμός - κομμουνισμός εξακολουθεί να είναι η μόνη διέξοδος για τους λαούς.