Παπαγεωργίου Βασίλης

Ο τίτλος της έκθεσης («Ασθένεια, αναπηρία και εργασία: Σπάζοντας τους φραγμούς») είναι αρκετά αποκαλυπτικός. Σε δελτίο Τύπου του ΟΟΣΑ, με ημερομηνία 7 Νοέμβρη, αναφέρεται ότι στην έκθεση προτείνεται: «να περικοπεί ο αριθμός των ατόμων που δικαιούνται τα επιδόματα ασθενείας και αναπηρίας και να βοηθηθούν για να επιστρέψουν στην αγορά εργασίας».

Πρέπει να σημειωθεί ότι ο ΟΟΣΑ έχει γίνει τα τελευταία χρόνια το εργαστήριο επεξεργασίας όλων των αντιασφαλιστικών πολιτικών, οι οποίες στη συνέχεια υιοθετούνται από κυβερνήσεις και οργανισμούς.

Οι συντάκτες της έκθεσης μιλούν για... «δικαίωμα» των ασθενών και των αναπήρων να εργαστούν, όμως στο τέλος δεν μπορούν να κρύψουν τους πραγματικούς στόχους των προτάσεών τους. «Μακροπρόθεσμα», αναφέρεται στα συμπεράσματα, «μια τέτοια πολιτική θα ωθήσει την υψηλότερη οικονομική ανάπτυξη μιας χώρας, ενώ θα βοηθήσει στην αντιμετώπιση της πρόκλησης του γηράσκοντος πληθυσμού»..!

Δηλαδή, όπως με την αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης και μετά τα 70, έτσι και με την εργασία ασθενών και αναπήρων, επιχειρείται αφενός η απαλλαγή των εργοδοτών από τις υποχρεώσεις τους για την ασφάλιση των εργαζόμενων και αφετέρου η μεγαλύτερη διεύρυνση των περιθωρίων κέρδους του κεφαλαίου, με την εκμετάλλευση μέχρι και της τελευταίας ρανίδας της εργατικής δύναμης.

Το κρίσιμο μέγεθος βάσει του οποίου ο ΟΟΣΑ εξετάζει το θέμα των επιδομάτων ασθενείας και αναπηρίας είναι το ποσοστό του ΑΕΠ που διατίθεται γι' αυτά τα επιδόματα, σε σύγκριση με το ποσοστό που διατίθεται για τα επιδόματα ανεργίας.

Σύμφωνα με τα στοιχεία, τα επιδόματα ασθένειας και αναπηρίας στις χώρες - μέλη του ΟΟΣΑ αντιπροσωπεύουν (κατά μέσο όρο) το 2,4% του ΑΕΠ, ενώ τα επιδόματα ανεργίας αντιπροσωπεύουν το 1,3% του ΑΕΠ. Στις τρεις χώρες (Νορβηγία, Ελβετία, Πολωνία) το ποσοστό των επιδομάτων ασθένειας και αναπηρίας είναι από 3% ως 5%, ενώ το ποσοστό των επιδομάτων ανεργίας είναι μικρότερο του μέσου όρου του ΟΟΣΑ.

Για τον ΟΟΣΑ, όπως φαίνεται, τα επιδόματα ασθένειας και αναπηρίας είναι (όπως και τα επιδόματα ανεργίας) «αντικίνητρα» για τους ενδιαφερόμενους να ψάξουν για δουλιά. Δηλαδή, με την περικοπή τους, άνεργοι, ασθενείς και ανάπηροι θα πάψουν να «τεμπελιάζουν» και θα υποχρεωθούν να δουλέψουν...