Associated Press |
Από πρόσφατη διαμαρτυρία Σέρβων ενάντια στην ανεξαρτητοποίηση του Κοσσόβου |
Οπως αποδείχτηκε, Αμερικανοί και Βρετανοί υπαναχώρησαν στις έντονες πιέσεις τους για «λύση» μέχρι το τέλος του 2006, αφού οι υπόλοιποι τέσσερις (Ρωσία, Γερμανία, Γαλλία, Ιταλία) προτίμησαν και πέτυχαν την αναβολή... Ως επί το πλείστον, λόγω των σερβικών γενικών εκλογών που προκηρύχτηκαν για τις 21 Γενάρη 2007 και των εύλογων επιπτώσεων που θα έχει στο εσωτερικό της σερβικής πολιτικής σκηνής μία «πρώιμη» ανακοίνωση της τάχα αναπόφευκτης ανεξαρτητοποίησης του προτεκτοράτου στην Πρίστινα. Αλλωστε, εδώ και καιρό, αναλυτές, εντός και εκτός Βελιγραδίου, προβλέπουν στις επικείμενες σερβικές εκλογές μία σχεδόν άνετη επικράτηση του αντιπολιτευόμενου «Σερβικού Ριζοσπαστικού Κόμματος», το οποίο αντιδρά έντονα στα περαιτέρω σχέδια διαμελισμού της Σερβίας και έχει προτείνει ακόμη και αποστολή σερβικών στρατευμάτων στο Κοσσυφοπέδιο σε περίπτωση που συμβεί το «αναπόφευκτο» (υπό την «αιγίδα» του Αχτισαάρι...).
Εντούτοις, με δεδομένη τη ρευστή προεκλογική κατάσταση που θα αρχίσει να διαμορφώνεται στη Σερβία τις αμέσως επόμενες μέρες και το ενδεχομένως νέο σκηνικό που θα προκύψει μετά απ' αυτές, δεν αποκλείεται να προσκρούσει σε μεγάλους σκοπέλους το ιμπεριαλιστικό σχέδιο ΗΠΑ-ΕΕ για ημιανεξάρτητο προτεκτοράτο με ευρωενωσιακούς κηδεμόνες και ΝΑΤΟικό στρατό κατοχής. Και αυτό γιατί δεν έχουν όλοι - στην παρούσα συγκυρία - κοινό συμφέρον στο νέο ανακάτεμα της γεωπολιτικής τράπουλας στα Βαλκάνια. Ούτε το επιθυμούν όλοι για τους ίδιους λόγους... Η Μόσχα, για παράδειγμα, δε θα προσυπογράψει το 15% διαμελισμού του σερβικού εδάφους εάν δεν εξασφαλίσει πως η συγκεκριμένη φόρμουλα θα έχει «καθολική ισχύ» για άλλες περιοχές που την ενδιαφέρουν γεωπολιτικά (Οσετία, Αμπχαζία κλπ.), ώστε να ανακόψει έτσι π.χ. την εξάπλωση του ΝΑΤΟ και των αμερικανικών βάσεων σε Καύκασο και κεντρική Ασία...
Υπ' αυτή την άποψη, ΗΠΑ και ΕΕ θα κληθούν να διαπραγματευτούν αυτό που σήμερα προβάλλουν σαν «αναπόφευκτο» στο Κοσσυφοπέδιο, ενώ θα σκεφθούν δυο και τρεις φορές πριν κάνουν τη Ρωσία να νομίζει πως θα απεμπολήσουν (έστω και προσωρινά...) τα ενεργειακά και στρατιωτικά σχέδιά τους π.χ. στον Καύκασο. (Να είναι άραγε τυχαίο πως τη μέρα που ανακοινώθηκε η αναβολή της απόφασης Αχτισαάρι για το Κοσσυφοπέδιο, δημοσιοποιήθηκε η συμφωνία ΗΠΑ-Ρωσίας για την ένταξη της Μόσχας στον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου;).
Είναι λοιπόν κάτι παραπάνω από βέβαιο πως το Κοσσυφοπέδιο θα αποτελέσει έναν ακόμη παράγοντα όξυνσης της ενδοϊμπεριαλιστικής αντιπαράθεσης. Οχι, ασφαλώς, επειδή κάποιος απ' αυτούς «σκέφτεται» τις ολέθριες συνέπειες που θα έχει στους λαούς της Βαλκανικής ένα νέο, γεωπολιτικό ανακάτεμα του χάρτη εξαιτίας περιφερειακών επιπτώσεων τύπου ντόμινο (Βοσνία-Ερζεγοβίνη, ΠΓΔΜ, Μαυροβούνιο, Σερβία κλπ.)...
Εάν, ενδεχομένως, δεν τα «βρουν», τότε θα ξαναφουντώσει μία εστία έντασης σε μία ιδιαίτερα εύφλεκτη περιοχή. Ο Κοσσοβάρος Αλβανός πρωθυπουργός Αγκίμ Τσέκου, για παράδειγμα, απείλησε την Πέμπτη με «μονομερή ανακήρυξη ανεξαρτησίας», που θα γίνει, όπως είπε, «όχι βιαστικά αλλά σε συνεννόηση με τους φίλους και τους στρατηγικούς εταίρους». Σε συνεννόηση, δηλαδή, με την Ουάσιγκτον, το Λονδίνο, τα Τίρανα και άλλους που θα σπεύσουν μονομερώς να αναγνωρίσουν την ανεξαρτησία μιας επαρχίας που de jure (αλλά και σύμφωνα με το νέο σερβικό Σύνταγμα...) παραμένει αναπόσπαστο τμήμα της σερβικής επικράτειας. Είναι ενδεικτικό πως ήδη η κυβέρνηση του Τζ. Ου. Μπους, μέσα στην «αναμπουμπούλα» των εκλογών στο Κογκρέσο, έσπευσε να ανακοινώσει εκτάκτως την αποστολή στο Κοσσυφοπέδιο 2.500 Αμερικανών της εθνοφρουράς...