Στις αρχές του αιώνα που τελειώνει (1913) δημιούργησε ο παραπάνω συνθέτης το πρόβλημα με το οποίο θα ασχοληθείτε σήμερα.

Βάλτε το στη σκακιέρα, γιατί από το διάγραμμα θα δυσκολευτείτε. Παίζουν: τα λευκά και κάνουν ματ σε (3) τρεις κινήσεις

Λ: Ρθ7, Βη8, Πζ1, Ιγ4, Στρ. β5, δ3 (6).

Μ: Ρδ5, Ιε6, Ιθ4, Αε1, Στρ. γ5, δ4, ε5, ε7, η6 (9)

Η ΛΥΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟΥ

Λευκά: Ρδ8, Βδ6, Πε3, Ιγ4, Ιη5, Αε7, Στρ. β3, γ2, γ7, δ5, ζ4, ζ2 (12) Μαύρα: Ρδ4, Πδ1, Πζ5, Ιγ3, Ιζ1, Αα7, Αη8, Στρ. α2, β7, ζ6, η4 (11)

Τα άσπρα κομμάτια έχουν την κίνηση και κάνουν ματ σε (2) δύο κινήσεις.

Μια πολύ καλή κίνηση, που δύσκολα αποφασίζεις να παίξεις γιατί υπάρχει αμέσως αντίπαλο ΣΑΧ, αποτελεί το "κλειδί" του προβλήματος. Αλλα στοιχεία είναι η αποκάλυψη, η διακοπή γραμμής κ. ά.

Στη σκακιέρα τώρα έχουμε: 1. Ββ4! με απειλή 2. Ιβ6Χ 1... ΠΧδ5+ 2. Ιδ6+Χ. Αν 1... Αδ5 ή Ιδ5 2. Βγ3 ή Πε4+ματ. Αν 1... ΙΧΠ ή ΡΧδ5, τότε 2. ΙΧΙ ή Βδ6 ματ!