Κώστας Αδριανός, συνταξιούχος της ΔΕΗ: Αλλη μια απόδειξη προδοσίας. Μια ομάδα από το ΠΑΣΟΚ, τη ΝΔ και το Συνασπισμό, τη μια μέρα, όπως έγραψε και ο "Ρ", λένε "όχι" και την επομένη συναντιούνται με υπουργούς και ξεπουλάνε τα πάντα. Τη ΔΕΗ, το Ταμείο Περίθαλψης και ό,τι άλλο μπορούσαν. Ενας είναι ο δρόμος. Ο δρόμος του αγώνα. Δεν υπάρχει άλλη λύση. Να κατέβουν στο δρόμο οι εργαζόμενοι, οι συνταξιούχοι, να διώξουμε τους προδότες. Αλλιώς θα 'ναι αργά. Τι κάνουν οι εκπρόσωποι της ΓΣΕΕ, του Συνασπισμού και των υπόλοιπων κομμάτων, εκτός του ΚΚΕ; Ξεπουλάνε δημόσιες επιχειρήσεις, όπως η ΔΕΗ. Η απάντηση είναι μια. Να ξεχυθούμε στους δρόμους μαζί με το ΚΚΕ, που 80 χρόνια τώρα αγωνίζεται για τα συμφέροντα του λαού μας. Να είστε βέβαιοι ότι θα νικήσουμε. Οι προδότες δεν έχουν καμιά ελπίδα.

Γεράσιμος Καλός, συνταξιούχος δικηγόρος: Στο φύλλο σου της 31/7 δημοσιεύτηκε κείμενο του Γ. Σταθάτου για τη Μεγάλη Γαλλική Επανάσταση (1789), με την ευκαιρία της εορταστικής επετείου της. Παρά το συνοπτικό της διατύπωσης, πρέπει να επαινεθεί η πληρότητα και ορθότητα του ιστορικού περιεχομένου και των διαλαμβανόμενων κρίσεων. Ανάμεσα στα άλλα - παρά τις εξελίξεις που ακολούθησαν - σωστά διατυπώνεται ότι "όμως τίποτα δε χάθηκε". Για άλλη μια φορά - κι ασφαλώς δεν ήταν η τελευταία - στις αποφασιστικές, κι όχι μόνο, καμπές της ιστορίας οι εσωτερικές αντιφάσεις σφραγίζουν την ιστορική κίνηση, ενδεχόμενα μέχρι την αυτοαναίρεση, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει και την εξαφάνιση προωθητικών - προοδευτικών συνεπειών σε πολλαπλά επίπεδα, συμπεριλαμβανομένου και του ιδεολογικοπολιτικού.

Χωρίς δισταγμό, στην προκειμένη περίπτωση, μπορούμε να το υποστηρίξουμε για τους μετεπαναστατικούς αντίκτυπους στην Ευρώπη. Ειδικότερα ως προς τη διαμόρφωση του "Ελληνικού Διαφωτισμού", με ηγετική μορφή τον Ρήγα Φεραίο, που, ας σημειωθεί. η σκέψη του προωθήθηκε πέρα από τις αφετηριακές βάσεις της. Πάντως χαρακτηριστικό είναι ότι άρθρα του Συντάγματος είναι περίπου αυτούσια μεταφορά των αντίστοιχων άρθρων των γαλλικών επαναστατικών Συνταγμάτων. Αλλωστε, το ίδιο συμβαίνει και για διατάξεις των δικών μας επαναστατικών Συνταγμάτων (1821), άλλο θέμα αν λόγοι "εσωτερικοί" κι "εξωτερικοί" δεν επέτρεψαν να υπάρξει άμεσα η αντίστοιχη συνέχεια και συνέπεια στην ιστορική μας διαδρομή. Ας μην ξεχνάμε, επίσης, την πρόσκαιρη κατάληψη από τα ναπολεόντεια στρατεύματα των Ιόνιων Νησιών και τις συνέπειές της.