Η δουλική υποταγή της κυβέρνησης στις κατευθύνσεις και τις επιλογές της ιμπεριαλιστικής Ευρωπαϊκής Ενωσης, σε συσχετισμό με την τραγική κατάληξη του ηγέτη του εργατικού κόμματος του Κουρδιστάν στην αναζήτηση πολιτικού ασύλου, με την παράδοσή του στους διώκτες του, με τη δική μας βοήθεια, και η εγκληματική φασιστική επίθεση ενάντια στη Γιουγκοσλαβία, τίποτε το αίσιο δεν προοιωνίζεται για τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα γενικότερα, αν η εργατική τάξη και οι σύμμαχοί τους δεν αποφασίσουν να αγωνιστούν αποφασιστικά, για να ανακοπεί ο κατήφορος στην αυξανόμενη αθλιότητα και την πρωτοφανή βαρβαρότητα.

Στη Βουλή εκφωνούνται πύρινοι λόγοι για τις "καλές μέρες" που θα 'ρθουν με την ΟΝΕ, την παγκοσμιοποίηση κλπ., όροι δυσνόητοι και ακατάληπτοι για την πλειοψηφία του λαού... Αν κάποιος έθετε το ερώτημα - χωρίς βέβαια να περιμένει απάντηση - σε τι ωφέλησε τη χώρα αυτός ο θερμός εναγκαλισμός με τους πρώην αποικιοκράτες, σε άλλη εκδοχή σήμερα, που καταλήστεψαν και καταμάτωσαν τους λαούς της Ασίας και της Αφρικής; Σε μας, τίποτα το θετικό δεν απέφερε, παρά μόνο τραγωδίες και συμφορές, όπως, Μικρασιατική Καταστροφή, εμφύλιος, Κύπρος και έπεται συνέχεια...

Οι κύριοι αυτοί, που χαρακτήρισαν τις πατριωτικές εκδηλώσεις αποδοκιμασίας της παράδοσης του Οτσαλάν ως εθνικισμό, και το δικό τους εθνικισμό ως πατριωτισμό, θα έπρεπε να γνωρίζουν ότι για τον ιμπεριαλισμό η βία και ο πόλεμος είναι η πιο κερδοφόρα επιχείρηση στην οποία μετέχουμε και εμείς σήμερα κατά ένα ή άλλο τρόπο.

Ο κύριος πρωθυπουργός είπε στη σύνοδο του ΝΑΤΟ, ότι από της σύστασής του το σύμφωνο του ΝΑΤΟ ήταν αμυντικό... Βέβαια, η αλήθεια είναι εντελώς διαφορετική. Η δικαιολογία της σύστασής του ήταν αμυντική, αλλά ο προσανατολισμός του ήταν ξεκάθαρα επιθετικός, με κύριο στόχο τη Σοβιετική Ενωση.

Επίσης, σε ομιλία του ο κ. Σημίτης, που έκανε στις ΗΠΑ, είπε ότι οι κομμουνιστές την περίοδο της απελευθέρωσης επιδίωκαν την κατάληψη της εξουσίας με τη βοήθεια των Ρώσων και των Βουλγάρων.

Δεν υπάρχει πιο ωμή διαστρέβλωση των γεγονότων εκείνης της εποχής. Εδώ δεν καταλογίζεται άγνοια των γεγονότων, αλλά πρόθεση, εμπάθεια και μετάθεση ευθυνών. Ο Λαϊκός Στρατός (ΕΛΑΣ) είχε τη δυνατότητα να καταλάβει την εξουσία χωρίς καμιά απολύτως βοήθεια. Αν είχε τέτοια πρόθεση θα καταλάμβανε την πρωτεύουσα και δε θα παρέμενε στους χώρους δράσης του, τηρώντας τη συμπληρωματική συμφωνία της Καζέρτας. Ακόμη, ο ΕΛΑΣ απέρριψε πρόταση συμμετοχής σε κοινό στρατηγείο των βαλκανικών ανταρτικών δυνάμεων και προέβη ακόμη σε ενέργειες συνεπείς των προθέσεών του, σε αντίθεση με την άλλη πλευρά, που δεν είχε κανένα απολύτως ενδιαφέρον για ομαλή δημοκρατική εξέλιξη, αλλά απέβλεπε αποκλειστικά στο χτύπημα με κάθε τρόπο και μέσο των απελευθερωτικών δυνάμεων.

ΘΑΝΑΣΗΣ ΚΟΚΟΛΙΝΑΣ

Θεσσαλονίκη