Η πολιτική των ΗΠΑ έναντι της τρομοκρατίας εμφανίζεται παράλληλα με την ανάπτυξη του αντιιμπεριαλιστικού αγώνα των ομάδων ανταρτών στη Λατινική Αμερική, με την εμφάνιση στην Ευρώπη της "αριστερής" τρομοκρατίας, που είχε αντιαμερικανικό και αντιιμπεριαλιστικό χαρακτήρα και με τις πρώτες τρομοκρατικές πράξεις αεροπειρατείας των Παλαιστινίων. Η εξωτερική πολιτική των κυβερνήσεων Ρίγκαν και Μπους χρησιμοποίησε το άλλοθι της τρομοκρατίας, για να διαμορφώσει την τελική πολιτική στρατιωτικής επίθεσης σε "κράτη - τρομοκράτες" ή "ηγέτες - τρομοκράτες". Οι επιλογές των "κρατών - τρομοκρατών" έγιναν κατ' αποκλειστικότητα από τις ΗΠΑ, με μοναδικό κριτήριο τη διαφοροποίηση των κρατών αυτών από την επίσημη πολιτική τους. Ως αποτέλεσμα, τα κράτη αυτά απομονώθηκαν και χρησιμοποιήθηκαν ως "κράτη - στόχοι" της γενικότερης επίδειξης δύναμης από τον παγκόσμιο κυρίαρχο, τις ΗΠΑ, ώστε κράτη, όπως η Λιβύη με τον Καντάφι, το Ιράκ με τον Σαντάμ Χουσεϊν, η Συρία, το Ιράν, η Κούβα, η Νικαράγουα ονομάστηκαν τρομοκράτες.

Η αμερικανική κυβέρνηση χρησιμοποίησε τον τρομοκρατικό κίνδυνο για τη δημιουργία "εχθρών", για να δικαιολογήσει τους στρατιωτικούς εξοπλισμούς της δεκαετίας του '80, αλλά ταυτόχρονα και να αποσπάσει την προσοχή της κοινής γνώμης από την πτωτική τάση της οικονομίας της (4).

Ενα από τα παραδείγματα της γενικότερης υστερίας των ΗΠΑ που βλέπουν παντού τρομοκράτες ήταν η εφεύρεση της "θεωρίας της συνωμοσίας". Μ' αυτή τη θεωρία, ο Ρίγκαν εγκαινίασε νέα εποχή στη φιλολογία της τρομοκρατίας. Τώρα η τρομοκρατία έχει σχέση με τον κομμουνισμό και ό,τι αυτό συνεπάγεται. Η βασική υπόθεση ήταν ότι όλα ξεκινούν από το Κρεμλίνο. Μέσα σ' αυτό το κλίμα, εξαπολύθηκε μια μεγάλη προπαγάνδα, βασισμένη στα ΜΜΕ και στη σιωπή των διανοουμένων, βάσει της οποίας μη φιλικά προς τις ΗΠΑ κράτη είναι εν δυνάμει τρομοκράτες.

Αποτέλεσμα, να κυκλοφορήσουν φήμες για δολοφονική απόπειρα εναντίον του προέδρου από τον Καντάφι. Μέχρι να αποκαλυφθεί ότι ήταν κατασκευασμένες από τη CIA, ο Ρίγκαν κλείστηκε για αρκετές μέρες στο Λευκό Οίκο.

Ενα άλλο παράδειγμα, που αποδεικνύει πόσο εύκολα κατέρρευσε η θεωρία της συνωμοσίας, είναι εκείνο της Λιβύης. Ενώ είχε γραφτεί και έγινε πιστευτό ότι η πρώην ΕΣΣΔ βοηθούσε τη Λιβύη, τελικά αποκαλύφθηκε ότι πρώην πράκτορες της CIA και του στρατού των ΗΠΑ, πουλούσαν όπλα και εκπαίδευαν Λίβυους, ανατρέποντας τη θεωρία της υποκίνησης από την ΕΣΣΔ ενός δικτύου τρομοκρατών.

Παρ' όλα αυτά, οι ΗΠΑ τον Απρίλιο του '86 βομβάρδισαν τη Λιβύη, σκοτώνοντας μεταξύ άλλων και ένα απ' τα παιδιά του Καντάφι.

Στα πλαίσια αυτής της λογικής οι ΗΠΑ:

Α. Ζητούσαν από τους συμμάχους τους να αποκλείσουν συναλλαγές μ' αυτούς που οι ίδιοι ονόμαζαν τρομοκράτες. Ομως αυτό δεν εμπόδιζε τους Αμερικάνους να ασκούν άλλη μυστική πολιτική. Παράδειγμα, ενώ είχαν χαρακτηρίσει το Ιράν "κράτος - τρομοκράτη", αντάλλασσαν όπλα για ομήρους, όπως αποκάλυψε το σκάνδαλο "Ιράν - Κόντρας". Επίσης, βάσει μυστικής συμφωνίας με την ΟΑΠ, το 1973 πουλούσαν όπλα στους Παλαιστίνιους, ενώ το ίδιο διάστημα είχαν αποκαλέσει την ΟΑΠ τρομοκρατική οργάνωση.

Β. Ενώ το ποσοστό θυμάτων Αμερικανών πολιτών εξαιτίας τρομοκρατικών ενεργειών είναι μικρότερο άλλων χωρών, οι ΗΠΑ δημιούργησαν το 1985, την Delta Force, μια στρατιωτική δύναμη άμεσης επέμβασης, που χρησιμοποιήθηκε από τις κυβερνήσεις Ρίγκαν και Μπους στο Σαν Σαλβαντόρ, στη Μανίλα και τον Παναμά με προϋπολογισμό εξόδων 2 δισ. δολάρια το χρόνο. Ο Ρίγκαν μόνο με το υλικό από την Κεντρική Αμερική (Γουατεμάλα, Ονδούρα κλπ.) έχει στα χέρια του το αίμα πάνω από 150.000 ανθρώπων (5).

Γ. Επίσης με πιέσεις, με οδηγίες και κυρώσεις, υποχρεώνουν τους συμμάχους τους να ακολουθούν τη δική τους πολιτική και σε θέματα τρομοκρατίας. Οπως, για παράδειγμα, η συμμετοχή 50 κρατών σε πολυεθνικό πρόγραμμα εκπαίδευσης καταστολής της τρομοκρατίας αξιωματούχων της αστυνομίας, το ΑΤΑ. Από το 1991 συμμετέχει και η Ελλάδα.

Μετά την ανατροπή της ΕΣΣΔ, ο μύθος που τη συνέδεε με "κράτος - τρομοκράτη" κατέρρευσε, λόγω έλλειψης αποδεικτικών στοιχείων. Δεν είχαν όμως την ίδια τύχη και οι ηγέτες της Ανατολικής Γερμανίας και Ρουμανίας, Χόνεκερ και Τσαουσέσκου, αντίστοιχα. Η εξαγόμενη προπαγάνδα των Αμερικανών αποδείχτηκε πολύ ισχυρή.

Η ανατροπή του σοσιαλισμού, που λειτουργούσε ως αντίβαρο, είχε σαν αποτέλεσμα να αναγορευτούν οι ΗΠΑ ως επικυρίαρχοι και "προστάτες" των λαών. Τίποτα πια δεν τους εμποδίζει να εφαρμόσουν την τρομοκρατία της Νέας Τάξης. Η πολιτική τους την τελευταία δεκαετία οργανώθηκε σύμφωνα με το δόγμα της εθνικής ασφάλειας - εθνικών συμφερόντων (6). Ενας όρος που σημαίνει ότι η Αμερική πρέπει, στις κρίσιμες οικονομικές περιφέρειες, να διατηρεί ένα στρατιωτικό προτεκτοράτο, μια ελεγχόμενη κυβέρνηση, ώστε να μη διακόπτονται οι οικονομικές σχέσεις λόγω αναταραχών. Η εφαρμογή αυτού του δόγματος δημιουργεί ένα παγκόσμιο σύστημα κυριαρχίας από τις πολυεθνικές και το χρηματιστηριακό κεφάλαιο, που αναδεικνύεται στον υπ' αριθμόν ένα παγκόσμιο τρομοκράτη (7), καταδικάζοντας τους λαούς στην πιο μεγάλη μορφή τρομοκρατίας: Τη φτώχεια.

Στο εσωτερικό της μαστίζεται από την ανεργία και τεράστια τμήματα του πληθυσμού βρίσκονται κάτω από τα όρια της φτώχειας.

- Για να σταματήσει τις συγκρούσεις και τη βία στα γκέτο της μητρόπολης της δημοκρατίας, η Ουάσιγκτον παίρνει μέτρα καταστολής, με πρόσληψη αστυνομικών, οικοδόμηση φυλακών, διαδικτύωση και κωδικοποίηση προσωπικών δεδομένων, με υποκλοπές τηλεφωνικών συνδιαλέξεων μέσω δορυφόρων για έλεγχο ατόμων, ομάδων, κρατών, διεθνών συνασπισμών, π.χ. ΟΗΕ.

- Για να συγκαλύψει οικονομικά ή πολιτικά σκάνδαλα, έχει επιδοθεί σε μια ηθικοπλαστική τρομοκρατία, ενισχύοντας και δημιουργώντας επιτροπές και υποεπιτροπές για έρευνα και προτάσεις, σε περίπτωση διεθνών κρίσεων και θερμών επεισοδίων.

Ο M. G. Cetron, πρόεδρος του Forecasting International Limited της Arilgton (ένα είδος think tank για τις σύγχρονες μορφές τρομοκρατίας), σε έκθεσή του, προειδοποιούσε το υπουργείο Αμυνας, το 1995, ότι οι παραδοσιακές μορφές πολέμου θα αντικατασταθούν στο μέλλον από την τρομοκρατία (8).

- Για να επιδείξει τη δύναμή της, χαρακτηρίζει τρομοκράτη τον Σαντάμ Χουσεϊν - πρώην σύμμαχό της στη διένεξή της με το κράτος του Ιράν - επιβάλλει στο φτωχό λαό του εμπάργκο και με το πρόσχημα κατασκευής χημικών όπλων συνεχίζει ως σήμερα να βομβαρδίζει το Ιράκ, κατά παράβαση κάθε έννοιας Δικαίου. Είναι πρόσφατες αφ' ενός οι καταγγελίες για συνεργασία ορισμένων μελών της UNSCOM, διεθνών παρατηρητών, με τη CIA, αφ' ετέρου η ομολογία κάποιων εξ αυτών ότι δεν υπάρχουν στοιχεία για χημικό οπλοστάσιο στο Ιράκ. - Από τη νέα υπηρεσία της CIA (Global Response Center), 15 ειδικοί της αντιτρομοκρατίας καθοδηγούν λεπτό προς λεπτό τις επιχειρήσεις εναντίων ανθρώπινων στόχων. Ο συντάκτης του Ασοσιέιτεντ Πρες Τζον Ντάιμοντ, που μπήκε στα άδυτα του επιχειρησιακού κέντρου, σημειώνει ότι η πρόσφατη σύλληψη του Α. Οτσαλάν είναι αποτέλεσμα μιας νέας τακτικής, που εφαρμόζει η CIA με τον κωδικό Disrurtion (αποδιοργάνωση, διάσπαση), "Ελευθεροτυπία" 7/3/99.

- Οι "διεθνείς τρομοκράτες" και τα ένοπλα κινήματα των λαών, οι πολιτικές οργανώσεις κλπ. παρακολουθούνται μέσω του περιβόητου συστήματος "Exelon". Με 52 δορυφόρους έχουν αναλάβει επισήμως το ρόλο του χωροφύλακα του πλανήτη.

- Υπεράνω του Διεθνούς Δικαίου, ουδέποτε έχει λογοδοτήσει για τα αέρια που χρησιμοποίησε στον πόλεμο του Κόλπου, αφήνοντας 30.000 στρατιώτες με σοβαρές βλάβες υγείας.

- Χρησιμοποιεί την προάσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων απλώς σαν ένα χρήσιμο εργαλείο προπαγάνδας σε περίπτωση ανάγκης.

Παράδειγμα το Κόσσοβο.Μέσα στα πλαίσια του περαιτέρω διαμελισμού της πρώην Γιουγκοσλαβίας, για μεγαλύτερο οικονομικό και στρατιωτικό έλεγχο της περιοχής, και με σχέδια έτοιμα μιας "επέμβασης αστραπή" για την επιβολή της θέλησής τους στην περιοχή, είχε κινητοποιηθεί όλος ο μηχανισμός προπαγάνδας και υποστήριξης του "Απελευθερωτικού Στρατού του Κοσσυφοπεδίου". Οπως υποστήριξε η Ιταλική "Κοριέρε ντε λα Σέρα", τους Κοσσοβάρους αντάρτες, τους οποίους είναι γνωστό ότι εξόπλισε και εκπαίδευσε η Γερμανία,υποστήριξε οικονομικά το γνωστό Ιδρυμα του Τζορτζ Σόρος, το οποίο ελέγχει την ιδιωτική οργάνωση "Industrial Group Crisis". Υπέρ των Αλβανών είχαν ενεργοποιηθεί επίσης και δυο ανθρωπιστικές οργανώσεις, που χρηματοδοτούνται ευρέως από το αμερικανικό υπουργείο Εξωτερικών. Πρόκειται για την "Human Rightw Watch", γνωστή για τις απανωτές εκθέσεις εναντίον του ΡΚΚ και την "Coalition for Inter justice". Πρώην αξιωματούχοι των ΗΠΑ οργάνωσαν και εκπαίδευσαν Αλβανούς αντάρτες για λογαριασμό ιδιωτικών ιδρυμάτων. Κάτι παρόμοιο με την Κροατία το 1995, όταν οι Αμερικάνοι, καλυμμένοι δήθεν σε ιδιωτικά ιδρύματα, ανέλαβαν να εξοπλίσουν και να εκπαιδεύσουν το νεοσύστατο στρατό της χώρας. Ογκωδέστατη ήταν επίσης η παρουσία Αμερικανών συμβούλων και δικηγόρων στο πλευρό των Κοσσοβάρων ανταρτών στις διαπραγματεύσεις του Ραμπουγιέ.

Και ενώ για την Ουάσιγκτον μέχρι τον Φεβρουάριο του '98 ο Μιλόσεβιτς ήταν αξιόπιστος συνομιλητής και ο UCK ομάδα τρομοκρατών, στις 24 Μάρτη ξεκίνησαν οι βομβαρδισμοί του ΝΑΤΟ εναντίον του γιουγκοσλαβικού λαού, γιατί όρθωσε το ανάστημά του. Κατά παράβαση κάθε έννοιας Διεθνούς Δικαίου, παραμερίζοντας τον ΟΗΕ, οι κυβερνήσεις της ΕΕ υπέγραψαν και συναίνεσαν στον πόλεμο, παραδίδοντας τα κλειδιά της κυριαρχίας στο ΝΑΤΟ, δηλαδή στην Ουάσιγκτον.

Βομβάρδισαν τη χώρα με νέα όπλα, με τοξικά αέρια παράλυσης των νεύρων, με νάρκες που έπεφταν με αλεξίπτωτα, με βόμβες που περιείχαν ουράνιο, με ναπάλμ, με χημικά που προκαλούν στείρωση, με δηλητήρια που καταστρέφουν τα σπαρτά, έριξαν βόμβες "προσωπικού" στην Πρίστινα και στη Νις, ισοπέδωσαν τη χώρα με όπλα, που μας είναι εντελώς άγνωστα, όπως ανέφερε σε συνέντευξή του ένας Ισπανός σμηναγός που συμμετείχε στις επιχειρήσεις του ΝΑΤΟ ("Ελευθεροτυπία"). Μετά το τέλος των βομβαρδισμών με τις βόμβες στο κατώφλι του Κοινοβουλίου, η Βουλή της Γιουγκοσλαβίας δέχτηκε την "ειρήνη" της "Ομάδας των 8" και το Κόσσοβο πλημμύρισε με στρατό κατοχής, ενώ ο UCK, οπλισμένος, μετατρέπεται σε εν δυνάμει τρομοκράτη όλης της περιοχής. Και ενώ οι Αμερικάνοι, ως γνήσιοι μαφιόζοι, επικήρυξαν με 5 εκατομμύρια δολάρια τον Μιλόσεβιτς, πρόσφατα η Γερουσία τους ενέκρινε "εν κρυπτώ" ομόφωνα κονδύλι ύψους 20 εκατ. δολαρίων για να διοργανώσει ένοπλη δύναμη αυτοάμυνας του Κοσσυφοπεδίου! ("Ριζοσπάστης" 27.6).

Εν κατακλείδι, οι ΗΠΑ, με την εργαλειακή χρησιμότητα του ΝΑΤΟ, παραμερίζουν τους πολυμελείς οργανισμούς και επιβάλλουν παγκόσμια τη θέλησή τους για μια νέα τάξη που συνοψίζεται στο εξής: Προστασία εμπορικών συμφερόντων και συναλλαγών, δηλαδή δημιουργία "ασφαλούς περιβάλλοντος" για την απρόσκοπτη λειτουργία της αγοράς.

Αντίθετα, ο κουρδικός λαός στερείται των δικαιωμάτων του, η πάλη του χαρακτηρίζεται τρομοκρατία, ακριβώς γιατί εμποδίζει την πραγματοποίηση των ζωτικών συμφερόντων των ΗΠΑ. Οι Αμερικανοί επεμβαίνουν στο δράμα του κουρδικού λαού, αλλά από την πλευρά των δυνατών, εκπαιδεύοντας τουρκικό στρατό, και μάλιστα επιτόπου, βάζοντας επαγγελματίες "ράμπο" "συμβούλους" στις εκκαθαριστικές επιχειρήσεις των Τούρκων εναντίον των Κούρδων ανταρτών. Επαίσχυντη στάση κράτησαν και στο αίτημα του Α. Οτσαλάν, για πολιτικό άσυλο και διεθνοποίηση του Κουρδικού για την εξεύρεση πολιτικής λύσης. Ο Κούρδος ηγέτης χαρακτηρίστηκε τρομοκράτης και οι αντάρτες του απελευθερωτικού αγώνα των Κούρδων, για αυτονομία μέσα στο τουρκικό κράτος, τρομοκράτες.

Στον Α. Οτσαλάν καμιά ευρωπαϊκή χώρα δεν έδωσε άσυλο, ενώ η CIA συνεργάστηκε με τη χώρα μας στην παράδοσή του στους Τούρκους στρατοκράτες. - Δημοσιογραφικές πληροφορίες αναφέρουν ότι οι Αμερικάνοι ή πλούσιοι Αραβες τρομοκράτες (δεν έχει εξακριβωθεί ακόμα ποιος από τους δυο είναι ο εντολέας) χρηματοδότησαν Αφγανούς μισθοφόρους για να δημιουργήσουν κλίμα αναταραχής στη Βοσνία και πρόσφατες αναφορές επισημαίνουν την εμφάνισή τους στο Κόσσοβο, στο πλευρό, βεβαίως, των Αλβανοφώνων.

- Με πρωτοβουλία της Ουάσιγκτον, έγινε η συνάντηση της "Ομάδας των 8" στο Ντένβερ (22.6.97) και ξανά στο Μπίρμινχαμ της Αγγλίας (22.5.98). Οι 8 χώρες εξέδωσαν μια κοινή συμφωνία, όπου δηλώνουν τις προθέσεις τους να πολεμήσουν την τρομοκρατία με όλα τα μέσα, άσχετα από τις αιτίες και τα κίνητρα (9).

Το δε "G-8" εξελίσσεται σ' ένα παγκόσμιο Διευθυντήριο, μια "υπερκυβέρνηση" του πλανήτη και θα έχει λόγο σ' όλα τα διεθνή ζητήματα. Μετά τη δράση του στο Κόσσοβο, θα "μεσολαβήσει" στο Κυπριακό και στο Αιγαίο.

- Η πιο πρόσφατη ανακίνηση του θέματος της τρομοκρατίας έγινε με τη δίκη του Οτσαλάν, πάντα σε σενάρια made in USA. Μεθοδικά και σταθερά, όσο πλησιάζει το τέλος της υπόθεσης, η Αγκυρα, με συνεχείς δηλώσεις αξιωματούχων της, αλλά και η Ουάσιγκτον, με συνεχή ροή πληροφοριών, για το τι θα ήθελε να αποδεχτεί η ελληνική πλευρά σε θέματα τρομοκρατίας, επιχειρούν να "στριμώξουν" την Αθήνα με διάλογο κατ' αρχήν σε θέματα "τρομοκρατίας" και αργότερα στα πλαίσια του νέου δόγματος του ΝΑΤΟ, για πλήρη αναδιάταξη ισορροπιών στα Βαλκάνια, διάλογο εφ' όλης της ύλης των Ελληνοτουρκικών.

Συνοψίζοντας, ο ρόλος των ΗΠΑ στην υπόθεση της Διεθνούς Τρομοκρατίας είναι τόσο σκοτεινός και βρώμικος, που χρειάζεται ειδική ανάλυση και αναφορά σ' όλες τις γνωστές περιπτώσεις ανάμειξής τους σε πράξεις τρομοκρατίας.

Γιατί σαφώς υπάρχουν πληροφορίες για υποκίνηση, υπόθαλψη και ανάδειξη τρομοκρατών ή θεσμών, που ασκούν τρομοκρατία στους λαούς.

Ο υπ' αριθμόν ένας παγκόσμιος τρομοκράτης, όπως αναφέραμε, χρησιμοποιεί σαν εργαλείο το νέο ΝΑΤΟ.

Το ΝΑΤΟ με νέα δομή και νέους ρόλους - όπως σαφώς καθορίστηκαν και υπογράφτηκαν από όλα τα μέλη του στην πανηγυρική συνεδρίαση της 4ης Απριλίου στην Ουάσιγκτον - επεκτείνει κατά πολύ τη σφαίρα επιρροής του για να επιβάλει ασφαλές περιβάλλον για τα οικονομικά συμφέροντα των ισχυρών μελών του.

Αν - όπως το νέο ΝΑΤΟ περιμένει - η Ρωσία πέσει στην αγκαλιά του, θα δρομολογηθεί, όχι μόνο ένα σύστημα ασφαλείας, που θα απλώνεται από το Λος Αντζελες έως το Βλαδιβοστόκ, αλλά κάτι περισσότερο φιλόδοξο και τρομακτικό για την ανθρωπότητα: Η ένοπλη συστράτευση της λευκής φυλής (10).