Μισό περίπου αιώνα ζωής συμπλήρωσε ο Οργανισμός του Βορειοατλαντικού Συμφώνου (North Atlantic Treaty Organization), όπως είναι η επίσημη ονομασία του ΝΑΤΟ. Περίοδος αρκετά μεγάλη και αποκαλυπτική, τόσο του πραγματικού χαρακτήρα όσο και του ρόλου του δήθεν αμυντικού Οργανισμού. Σήμερα, που από την εποχή του "ψυχρού" πολέμου βρισκόμαστε σε θερμό πόλεμο, έχει πλήρως αποκαλυφθεί ο ρόλος και ο χαρακτήρας του ΝΑΤΟ σαν ενός διεθνούς δολοφονικού μηχανισμού επιβολής και προστασίας των μονοπωλιακών συμφερόντων και βασικού μοχλού της ιμπεριαλιστικής εξουσίας και δράσης, τόσο στο εσωτερικό των κρατών - μελών της Συμμαχίας, όσο και έξω από τα σύνορά τους. Βεβαίως, με την ανατροπή του σοσιαλισμού, τα νέα καπιταλιστικά κράτη, που συγκροτούνται στα εδάφη των πρώην σοσιαλιστικών, αποτελούν την τεράστια λεία για τα μονοπώλια, αλλά, ταυτόχρονα, η έλλειψη αντίπαλου δέους οξύνει τους ενδοϊμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς για μοίρασμα περιοχών, όπως η Εγγύς και η Μέση Ανατολή, η Νοτιοανατολική Ασία, η Βόρεια Αφρική κλπ. Τα δε Βαλκάνια αποτελούν γεωστρατηγικής σημασίας σταυροδρόμι για τις ιμπεριαλιστικές ανά τον κόσμο επιδιώξεις, πέρα από την αυτοτελή σημασία τους ως πλουτοπαραγωγική περιοχή. Ο πόλεμος στα Βαλκάνια αποδεικνύει ότι η ιμπεριαλιστική βαρβαρότητα και η επιβολή της "νέας τάξης" είναι σύμφυτα με τη δράση των μονοπωλίων. Εχθρός τους είναι τα κράτη και οι λαοί που αντιστέκονται στην ιμπεριαλιστική επιβουλή και κατάκτηση. Αυτός ο εχθρός βρίσκεται στο στόχαστρο της δολοφονικής δράσης του ΝΑΤΟ. Αυτή τη δράση υπηρετεί και το νέο δόγμα. Η Βοσνία ήταν η πρώτη πραγματική δοκιμή. Ο πόλεμος στη Νέα Γιουγκοσλαβία, με κύρια εστία το Κοσσυφοπέδιο, είναι επίσης μια πιο αποφασιστική επιχείρηση επιβολής του "νέου δόγματος" και του "νέου ρόλου", που αφού δοκιμάστηκε στην πράξη, θα εγκριθεί στη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ στην Ουάσιγκτον από τις 23 έως 25 Απρίλη, κατά την οποία οι ηγέτες των κρατών - μελών της Συμμαχίας των εγκλημάτων κατά των λαών θα καταλήξουν στη διαμόρφωση του ΝΑΤΟ του 21ου αιώνα. Το ΝΑΤΟ εμφανίζεται παντοδύναμο, αλλά δεν είναι. Ο ιμπεριαλισμός δεν έχει ζωή, αν δεν κατακτά νέα εδάφη, αν μαζί με το λαό του δικού του κράτους που εκμεταλλεύεται δεν κατακτά και δεν καταπιέζει και άλλους λαούς. Ταυτόχρονα οι ενδομονοπωλιακοί ανταγωνισμοί, που οξύνονται, δημιουργούν και τις συνθήκες υπονόμευσης του ίδιου του ιμπεριαλισμού. Αν το λαϊκό μέτωπο, σε κάθε κράτος που συμβάλλει στη διαιώνιση του διεθνούς ιμπεριαλισμού, αντεπιτεθεί σ' αυτό το κράτος, μαζί με τη διεθνή αντιιμπεριαλιστική πάλη, τότε η δύναμη των όπλων του δολοφονικού στρατιωτικοπολιτικού συνασπισμού θα 'ναι αδύναμη μπρος στους κολασμένους της Γης, που σπάνε τις αλυσίδες τους για να κερδίσουν έναν κόσμο ολόκληρο.

Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

Στέφανος ΚΡΗΤΙΚΟΣ