Τις τελευταίες δεκαετίες η Πάτρα "μιμείται" όλο και περισσότερο την Αθήνα. Κυκλοφοριακά προβλήματα, τσιμεντοποίηση, καταστροφή παραδοσιακών κτιρίων, εξαφάνιση ελεύθερων χώρων και πράσινου. Μια εκδοχή που δυστυχώς αντιγράφουν όλες οι πόλεις της χώρας με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα το Ηράκλειο κι όπως φαίνεται την Πάτρα. Η λατρεία του κέρδους και η μετατροπή των πάντων προς όφελος του κεφαλαίου, δεν αφήνουν στο διάβα τους τίποτα όρθιο. Αποτέλεσμα; Πανέμορφες πόλεις πριν από λίγα χρόνια, τείνουν να μοιάσουν με την ασχημότερη ευρωπαϊκή πρωτεύουσα! Κι όμως αν στην Αθήνα τα περιθώρια έχουν στενέψει και η χαριστική βολή θα δοθεί με τους Ολυμπιακούς Αγώνες, για συγκροτήματα όπως η Πάτρα, το παιχνίδι δεν έχει χαθεί οριστικά. Αρκεί οι αναγκαίες παρεμβάσεις να γίνουν άμεσα με προσανατολισμό τον άνθρωπο και την ποιότητα ζωής. Διαφορετικά το αποτέλεσμα θα είναι να μνημονεύουμε σε βιβλία και ντοκιμαντέρ της κρατικής τηλεόρασης την ομορφιά που χάθηκε...

Η Οικολογική Κίνηση Πάτρας μάς θυμίζει μέσα από τις σελίδες του εντύπου της ("Εν Αιθρία") μια ιστορία πολύ παλιά. Τη διαχείριση του έλους Αγυιάς. Εδώ και χρόνια καταθέτει την αγωνία της για τη διατήρηση της υγροτοπικής του μορφής και την ανάδειξή του σε οικολογικό πάρκο. Τέλος του '93, η τότε δημοτική αρχή προκήρυξε αρχιτεκτονικό διαγωνισμό για τη διαμόρφωση του χώρου του έλους. Πέντε από τις μελέτες που υποβλήθηκαν παρουσιάστηκαν στο κοινό και με βάση την αξιολόγηση που έγινε προκρίνεται αυτή που πρότεινε τη δημιουργία του έλους σε κοπηλατοδρόμιο! Αν η πρόταση αυτή έπαιρνε σάρκα και οστά θα ισοδυναμούσε με καταστροφή του υγρότοπου. Η ΟΙ. ΚΙ. ΠΑ. όπως κι άλλοι αντέδρασαν και πέτυχαν το Νοέμβριο του 1995 ως μελέτη να επιλεγεί αυτή που προέβλεπε τη μετατροπή του έλους σε οικολογικό πάρκο (σ. σ. μελέτη Καραθανάση). Ο δήμος αμέσως μετά αναθέτει την εκπόνηση δυο μελετών. Μιας υδρογεωλογικής και μιας για την προστασία και διαχείριση του έλους με συμβατές και κοινωνικές χρήσεις. Η δεύτερη που εκπονήθηκε από τον Φ. Περγαντή αποτελεί σύμφωνα με την ΟΙ. ΚΙ. ΠΑ. "ένα καλό εργαλείο στα χέρια του δήμου αφού προσδιορίζει και καταγράφει όχι μόνο την οικολογική αξία του υγροτόπου, αλλά και το πλαίσιο προστασίας - διαχείρισης και ένταξής του σε συμβατή κοινωνική χρήση". Οι κατευθύνσεις που δίνονται και οι αναγκαίες παρεμβάσεις που πρέπει να ακολουθήσουν, όπως και η απαραίτητη υποδομή, αλλά και ο φορέας διαχείρισης έχουν κατατεθεί από τον Φεβρουάριο του 1997, αλλά από τότε δεν έχει γίνει απολύτως τίποτα. Εκτός φυσικά από τα παράνομα μπαζώματα κάτω από τα μάτια της δημοτικής αρχής και της αστυνομίας. Ελλάς το μεγαλείο σου!