ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ, με όποιαν έννοια δίναμε, γράφοντας συνθήματα, αυτές τις μέρες, κατά τη διάρκεια του μεγάλου αντιφασιστικού αγώνα. Με την έννοια της Επ-ανάστασης θεσμών και αξιών, της ελευθερίας, της εξανάστασης ψυχής, της αντίστασης στη βία του ολοκληρωτισμού, που δείχνει πάλι το αποτρόπαιο πρόσωπό της.

Λυπάται η στήλη που ενοχλεί τη χώνευση των αμέριμνων, στο σημερινό λιτό, ούτως ή άλλως, πασχαλινό τραπέζι που το συνοδεύει η θλίψη για όσα φρικιαστικά και απίστευτα συμβαίνουν στη γειτονιά μας.

ΕΝΑΣ ΟΛΟΚΛΗΡΟΣ λαός, οδηγήθηκε στο Γολγοθά του, εκεί στη Γιουγκοσλαβία, από τους "χριστιανούς" της Αμερικής και της Ευρώπης, που παρακολουθούν με ευλάβεια, τάχα, το θείο δράμα και σκορπίζουν επί της γης, την κτηνωδία της καταστροφής και του θανάτου.

Κρανίου τόπος μια χώρα, συντρίμμια και θρύψαλα, κάτω από την τιτανική δύναμη των νεοκαισάρων.

ΠΑΣΧΑ ΙΛΑΡΟΝ, "λαμπρυνθώμεν λαοί". Ποιοι λαοί και ποιαν ιλαρότητα να έχουν, στην καρδιά της άνοιξης, όταν τα μάτια τρέχουν αίμα και δάκρυα; Πόσην αναστάσιμη ιλαρότητα, όταν οι συνένοχοι τελώνες και φαρισαίοι, όταν οι πιλάτοι, οι πραίτωρες, οι Ισκαριώτες, οι λεγεώνες του θανάτου έσμιξαν πάνω από τη νέα Γεθσημανή, εκεί στη Γιουγκοσλαβία, για το προδοτικό φίλημα "προστασίας" και το πισώπλατο μαχαίρωμα των αμνών. Διότι "μάχαιραν έδωκας και μάχαιραν θα λάβοις".

Και εσχίσθη το παραπέτασμα - του ουρανού αυτή τη φορά - από άνω έως κάτω, εκεί στη Γιουγκοσλαβία. Και η γη ανεσκάφη και μνήματα "ηνεώχθησαν" για να χωρέσουν τους αθώους νεκρούς και μαζί τους ζωντανούς.

Ουαί υμίν, σταυρωτήδες και υποκριτές που διυλίζετε τον κώνωπα και καταπίνετε την "κάμηλον" της μεγάλης ανθρωποσφαγής για το μοίρασμα των "ιματίων" του κόσμου.

Σήμερα, μέρα των συμβολισμών, δεν ταιριάζει η ύστατη εκείνη σπαρακτική επίκληση αποδοχής: "Ιλί, ιλί, λαμά σαβαχθανί". Σήμερα ταιριάζει εκείνο το κοινωνικό ξάφνιασμα, η εκδίωξη με το μαστίγιο, των κακών εμπόρων από το ναό. Σήμερα ταιριάζει η εξανάσταση και η αντίσταση πριν οι νεοκαίσαρες σταυρώσουν τους λαούς του κόσμου.