ΠΡΙΝ από ένα χρόνο, παραμονές της επίθεσης των ΗΠΑ στη Βαγδάτη, η κ. Ολμπράιτ δήλωσε ότι οι ΗΠΑ αντλούν το δικαίωμά τους να βομβαρδίζουν τις γωνιές του πλανήτη από το γεγονός ότι είναι το "περιούσιο" (!) έθνος του πλανήτη. Ενα χρόνο μετά, το αφεντικό αυτής της κυρίας, τη στιγμή που σπέρνει το θάνατο στη Σερβία, βγήκε στα διεθνή τηλεοπτικά δίκτυα για να απευθύνει - ακούσατε - ακούσατε - διάγγελμα προς το σερβικό λαό! Ναι. Ο κ. Μπιλ Χίτλερ - ή Αδόλφος Κλίντον, αν προτιμάτε - απηύθυνε διάγγελμα προς τους Σέρβους για να τους... ενημερώσει ότι οι βόμβες του δεν έχουν στόχο τους ίδιους, αλλά τον Μιλόσεβιτς. Ο δολοφόνος των Σέρβων έστειλε μήνυμα στα θύματά του για να τους πει πόσο πολύ κοντά στα παιδιά της Σερβίας είναι η σκέψη του (!) και πόση θλίψη (!) τον γεμίζει το γεγονός ότι ο Μιλόσεβιτς στέλνει τα νιάτα της Σερβίας στον πόλεμο! (σελίδες 14 - 15)

Η ΕΠΙΒΟΛΗ της αμερικανόπνευστης δικτατορίας των συνταγματαρχών, στις 21 Απρίλη 1967, αν υπήρξε τραγωδία για την Ελλάδα, για την Κύπρο και το λαό της ήταν πραγματική συμφορά. Κανείς δεν έχει αμφιβολία επ' αυτού. Αλλωστε, η εθνική καταστροφή που σημάδεψε το τέλος του καθεστώτος, το 1974, είναι φανερή ως τις μέρες μας, έχει χαραχτεί ανεξίτηλα στις μνήμες των ανθρώπων και σε κάθε γωνιά του μαρτυρικού νησιού (σελίδα 23)

ΔΕΝ ΑΡΚΕΙ που η Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας στη χώρα μας δεν αναπτύχθηκε στα αστικά κέντρα - όπως τουλάχιστον σχεδιάστηκε μετά το νόμο 1397/83. Ακόμα και αυτές οι μονάδες που αναπτύχθηκαν στις αγροτικές περιοχές - και κυρίως στα Κέντρα Υγείας - υποβαθμίζονται, συρρικνώνονται, αφήνονται στην τύχη τους και τελικώς πνέουν τα λοίσθια (σελίδες 24 - 25)

ΤΗΝ ΑΝΑΓΚΑΙΟΤΗΤΑ ένταξης των αιτημάτων του συνδικαλιστικού κινήματος των επαγγελματιών, των βιοτεχνών και των εμπόρων στα πλαίσια του αιτήματος και της πάλης για αλλαγή της γενικότερης πολιτικής σε αντιμονοπωλιακή, αντιιμπεριαλιστική κατεύθυνση, καθώς και το αντικειμενικό συμφέρον των μικρομεσαίων στρωμάτων να συμπαραταχτούν σε κοινό μέτωπο πάλης με την εργατική τάξη, μακριά από αυταπάτες ότι μπορούν να συνυπάρξουν με τα μονοπώλια, τόνισε η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλ. Παπαρήγα, στη συγκέντρωση των ΕΒΕ που διοργάνωσε τη βδομάδα που μας πέρασε η ΚΟΑ (σελίδες 38 - 39)

ΤΑ ΟΣΑ συνέβησαν γύρω από το ιδιοκτησιακό καθεστώς και το μέλλον της Ιονικής Τράπεζας αποκαλύπτουν το μέγεθος του πολιτικοοικονομικού σκανδάλου, το οποίο συντελείται με την πολιτική ιδιωτικοποιήσεων. Η περίπτωση της Ιονικής - για την οποία δήλωναν υποψήφιοι μνηστήρες 3 όμιλοι τραπεζών - δείχνει με το δικό της τρόπο, ότι αυτοί που μετέχουν στο "φαγοπότι" εκποίησης κρατικών επιχειρήσεων - είτε ως πωλητές (κυβέρνηση και διορισμένες από την κυβέρνηση διοικήσεις των κρατικών επιχειρήσεων), είτε ως αγοραστές (οι όμιλοι μεγάλων ελληνικών και ξένων επιχειρήσεων, που διεκδικούν "αντί πινακίου φακής" τις ιδιωτικοποιούμενες δημόσιες επιχειρήσεις), είτε ως μεσάζοντες (ελληνικοί και ξένοι οίκοι που παρέχουν "συμβουλές" στην πλευρά των πωλητών ή των αγοραστών κλπ.) - "τρώνε καλά"... (σελίδα 39)

ΜΕ ΔΥΣΚΟΛΙΑ θα τα φέρουν βόλτα και το φετινό Πάσχα οι οικογένειες των εργαζομένων, προκειμένου να στρώσουν το τραπέζι της γιορτής, όπως το απαιτεί η παράδοση. Κι αυτό, με δεδομένο ότι οι περισσότεροι οικογενειάρχες περιμένουν να εισπράξουν το ισχνό δώρο του Πάσχα, όχι για να περάσουν πλουσιοπάροχα, αλλά για να ανταποκριθούν σε μια σειρά ανάγκες και οικονομικές εκκρεμότητες που έχει δημιουργήσει όλο το προηγούμενο διάστημα. Ετσι, όσο συντηρητικά κι αν προσπαθήσει κανείς να τα βολέψει, πολύ γρήγορα θα διαπιστώσει ότι δεν επαρκεί καλά καλά το δώρο για τα εντελώς απαραίτητα των ημερών. Αυτό τουλάχιστον διαπίστωσε ο "Ρ", προσπαθώντας να κάνει μια καταγραφή του τι αγοράζει μια μέση ελληνική μισθοσυντήρητη τετραμελής οικογένεια για να περάσει το Μ. Σάββατο μετά την Ανάσταση και την Κυριακή το μεσημέρι με δυο - τρεις φίλους (σελίδες 38 - 39)