Καταλήγοντας τη συζήτησή μας οι συνδικαλιστές απαντούν στις κατηγορίες που εκτοξεύτηκαν από πολλές πλευρές για οργανωτική διάσπαση του κινήματος. Ο Δ. Αγκαβανάκης σημειώνει: "Δεν έλειψαν φωνές που θέλοντας να υπονομεύσουν αυτή τη διαδικασία μίλησαν και για διάσπαση. Την απάντηση την πήραν από τους εργαζόμενους, οι οποίοι τους παραμερίζουν, τους καταδικάζουν. Κοιτάξτε, οι ηγεσίες που ελέγχουν τις ανώτερες συνδικαλιστικές οργανώσεις έχουν διασπάσει το κίνημα από τη μεγάλη μάζα των εργατών. Αυτό που οι εργαζόμενοι επικροτούν σε μας είναι και η ενότητα που επιδιώκουμε μέσα από το συντονισμό ταξικών δυνάμεων. Οι εργαζόμενοι όταν έστησαν τα συνδικάτα τους τα ήθελαν όργανα αγώνων, από τη στιγμή που μετατράπηκαν με ευθύνη των πλειοψηφιών σε όπλα στα χέρια του κεφαλαίου ενάντια στους εργάτες, δεν τα χρειάζονται πλέον, επομένως θα τα φτιάξουν απ' την αρχή, ώστε να είναι η ελπίδα και η απαντοχή τους. Το εγχείρημά μας δεν είναι εύκολο. Παρ' όλα αυτά όμως δεν υπάρχει άλλος δρόμος, γι' αυτό σ' αυτή την προσπάθεια θα συμπαραταχτούν όλοι οι εργαζόμενοι, θα παραμερίσουν τις συμβιβασμένες ηγεσίες και θα ανατρέψουν αντιλαϊκές κυβερνητικές πολιτικές. Η 3 του Απρίλη είναι η αρχή της προσπάθειάς μας. Στη σύσκεψη δε θα κάνουμε διαπιστώσεις, αλλά θα πάρουμε μέτρα για να αλλάξουμε ριζικά την κατάσταση.Στα πλαίσια αυτά οι προτάσεις, οι γνώμες που εξέφρασαν οι εργαζόμενοι, θα βρουν θέση σε ένα πρόγραμμα ταξικό, αγωνιστικό, που το κύριο χαρακτηριστικό του θα είναι ο συντονισμός σε όλα τα επίπεδα, ενόψει των δύσκολων μαχών που μας περιμένουν".

Και ο Γ. Σκιαδιώτης επισημαίνει: "Ούτε σήμερα υπάρχει ιδεολογική και πολιτική ενότητα στο συνδικαλιστικό κίνημα. Υπάρχουν δύο βασικές γραμμές, μία η γραμμή της ταξικής αντιπαράθεσης και η άλλη του συμβιβασμού και της υποταγής. Αν το καλοψάξει κανείς, ούτε και οργανωτική ενότητα έχουμε. Πέρα όμως απ' αυτά, η ενότητα δεν είναι αυτοσκοπός, την ενότητα του Ζαλόγγου κανένας εργαζόμενος δεν τη θέλει. Κάνουν λόγο σήμερα οι συνδικαλιστικές συμβιβασμένες ηγεσίες, η κυβέρνηση, ο ΣΕΒ κι άλλοι για ανάγκη εθνικής ενότητας. Ενότητα όλοι μαζί, κεφάλαιο - εργαζόμενοι, εκμεταλλευτές και εκμεταλλευόμενοι ενάντια σε ποιον εχθρό; Δεν μπορεί να υπάρξει. Είναι καθαρό ότι ο εχθρός του λαού, των εργαζομένων είναι το κεφάλαιο, ντόπιο και ξένο. Η ενότητα θέλει σαφώς ταξικά χαρακτηριστικά. Δεύτερον, δεν μπορεί να υπάρξει ενότητα στη βάση του αντιφιλελεύθερου μετώπου στο οποίο μας καλούν πολλοί και διάφοροι. Σοσιαλιστές από τη μια και από την άλλη οι νεοσυντηρητικές αντιλήψεις των νεοσυντηρητικών κομμάτων στην Ευρώπη και τον κόσμο. Η ζωή απάντησε καταλυτικά ότι οι καλύτεροι διαχειριστές του κεφαλαίου και των συμφερόντων του είναι η σοσιαλδημοκρατία σε όλες της τις εκφάνσεις.Ενα άλλο ζήτημα είναι: Αρχικά πολλοί αντιλαμβάνονταν αυτή την πρωτοβουλία ως επιμέρους μέτρο τακτικής ή μια κίνηση χειρισμού σε επίπεδο κορυφής. Αυτό είναι λάθος. Να κατανοηθεί ότι αυτή η διαφορετική λογική για το τι συνδικαλιστικό κίνημα, με τι χαρακτηριστικά, είναι ένα θέμα που αφορά το σύνολο της εργατικής τάξης και πρέπει να αποτελέσει αντικείμενο συζήτησης, πρωτοβουλιών, ενεργειών μέσα στους εργαζόμενους, άρα το ανοίγουμε με όλες τις μορφές (συγκέντρωση, περιοδεία, σύσκεψη). Επιδιώκουμε την όξυνση πάνω σ' αυτή τη γραμμή αντιπαράθεσης, από τη μια το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα που θα επιδιώξει ενότητα με ταξικά χαρακτηριστικά και από την άλλη οι αντιλήψεις περί εθνικής ενότητας, αντιφιλελεύθερων μετώπων, μονόδρομων κ. ά. Από πάνω έως κάτω όξυνση της αντιπαράθεσης πάνω σ' αυτές τις δύο γραμμές, με στόχο τη συσπείρωση ευρύτερων δυνάμεων και εργαζόμενων".

Καταλήγοντας ο Θ. Ευθυμίου σημειώνει: "Κατ' αρχήν να επισημάνουμε ότι βασική αρχή του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος ήταν και είναι η ενότητα. Η ενότητα όμως των εργαζομένων πάνω στη βάση των κοινών προβλημάτων που αντιμετωπίζουν και η ενότητα, η συσπείρωση και ο συντονισμός με κοινωνικά ή λαϊκά στρώματα που αντιμετωπίζουν την ίδια αντιλαϊκή πολιτική. Η τακτική της ηγεσίας της ΓΣΕΕ είναι αυτή που έχει φέρει απογοήτευση στους εργαζόμενους, που έχει παροπλίσει ένα μεγάλο μέρος δραστήριων και πρωτοπόρων εργαζομένων. Αν αυτές οι συμβιβασμένες ηγεσίες και οι παρατάξεις τους μας κατηγορούν για διάσπαση, τους επιστρέφουμε την κατηγορία και τους απαντάμε ότι ευθύνονται γιατί σκόπιμα επιδίωξαν και επιδιώκουν τη διάλυση του συνδικαλιστικού κινήματος, το οποίο θέλουν να συναινεί, να υποτάσσεται, να λειτουργεί σαν Δούρειος Ιππος για να περνάνε στην εργατική τάξη οι επιλογές του κεφαλαίου. Εμείς, από την αρχή ξεκαθαρίσαμε ότι παραμένουμε στα όργανα που οι ίδιοι οι εργαζόμενοι μας εκλέγουν. Από κει και πέρα προχωράμε, η 3 του Απρίλη είναι η αρχή και βλέπουμε. Θα εντείνουμε τις προσπάθειές μας και στην κατεύθυνση να κατανοήσουν περισσότεροι συνδικαλιστές ότι η προσπάθειά μας έχει σημείο αναφοράς τους ίδιους τους εργαζόμενους. Και στην κατεύθυνση να κατανοήσουν οι εργαζόμενοι την ανάγκη να στηρίξουν την προσπάθεια, έτσι ώστε να ενισχυθεί το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα και να φτάσει σε εκείνο το σημείο να ανατρέπει τις αντεργατικές και αντιλαϊκές πολιτικές των όποιων κυβερνήσεων υποτάσσονται στο μεγάλο κεφάλαιο, να δημιουργήσει τέτοιους πολιτικούς συσχετισμούς που θα καταργούν την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο".

Βάσω ΝΙΕΡΗ