Βασικό στοιχείο της "επιτυχίας" αυτής ο υπουργός Γεωργίας και η κυβέρνηση θεωρούν το πρόσθετο δημοσιονομικό όφελος για τη χώρα μας, το οποίο το υπολογίζουν στα 150 εκατ. ΕΥΡΩ ή σε 52,8 δισ. δραχμές.

Ο υπολογισμός, όμως, αυτός είναι κάλπικος και επιλεκτικός γιατί βασίζεται μόνο στις επιδοτήσεις και δεν παίρνει υπόψη του τις μειώσεις των τιμών των αντίστοιχων προϊόντων, που είναι πολύ μεγαλύτερες από τις αυξήσεις των επιδοτήσεων, με συνέπεια το τελικό αποτέλεσμα για τους αγρότες να είναι αρνητικό.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελούν τα δημητριακά, στα οποία η επιδότηση αυξήθηκε κατά 12 ΕΥΡΩ/τόνο (από 54 σε 66 ΕΥΡΩ/τόνο) ενώ η τιμή μειώθηκε κατά 24 ΕΥΡΩ/τόνο (από 119,19 σε 95,19 ΕΥΡΩ/τόνο).

Η κατ' αρχήν συμφωνία των υπουργών Γεωργίας συμφέρει την ΕΕ, επειδή μειώνονται τα κονδύλια του κοινοτικού προϋπολογισμού για τα δημητριακά, παρ' όλο που αυξάνονται οι επιδοτήσεις. Και αυτό γιατί με τη μείωση των τιμών καταργείται στην πράξη η παρέμβαση που στήριζε τις υψηλότερες τιμές και κόστιζε μεγαλύτερα ποσά στην ΕΕ από την αύξηση των επιδοτήσεων.

Επειδή όμως το "ψέμα έχει κοντά ποδάρια", πολύ σύντομα οι μικρομεσαίοι αγρότες θα καταλάβουν το περιεχόμενο και το χαρακτήρα αυτής της συμφωνίας. Αλλωστε, έχουν πια πολύχρονη αρνητική εμπειρία από τέτοιου είδους κυβερνητικές "επιτυχίες", με αποτέλεσμα όσο περισσότερα κυβερνητικά πανηγύρια βλέπουν και ακούνε, τόσο μεγαλύτερα δεινά περιμένουν.

Τα τελευταία όμως χρόνια οι μικρομεσαίοι αγρότες έχουν καταλάβει ότι με τους αγώνες τους μπορούν να αποτρέψουν τις πολιτικές που τους ξεκληρίζουν. Και ο καλύτερος τρόπος συνέχισης και ενίσχυσης αυτών των αγώνων είναι η καταδίκη στις Ευρωεκλογές της κυβέρνησης και των κομμάτων που συμφωνούν με την "Ατζέντα 2000" και θεωρούν μονόδρομο την ΕΕ και η ενίσχυση του ΚΚΕ που η πολιτική του είναι πολιτική σύγκρουσης και ρήξης με την ΕΕ και όχι πολιτική εξωραϊσμού και υποταγής.

Γ. Σ.