Αυτή τη φορά δεν επαναλήφτηκαν οι παλιές "διπλωματικές" "επιτυχίες" του Ρίτσαρντ Χόλμπρουκ, γνωστού αξιωματούχου της κυβέρνησης Κλίντον (Συνθήκη Ντέιτον στη Βοσνία και συμφωνία εκεχειρίας του περασμένου Οκτώβρη για το Κοσσυφοπέδιο). Η συνάντησή του με τον Πρόεδρο Μιλόσεβιτς την περασμένη Τετάρτη δεν είχε τίποτε το συγκλονιστικό. Τι έγινε ξαφνικά; Μήπως ο Χόλμπρουκ έχασε τη "διπλωματική" του ικανότητα ή αίφνης εξασθένισε η δύναμη της πειθούς του; Ισως, τίποτε απ' όλα αυτά... Οπως φάνηκε, ο Ρ. Χόλμπρουκ αυτή τη φορά δεν είχε την εντολή να παίξει τον ρόλο του υποτιθέμενου "ειρηνοποιού", αλλά να διεκπεραιώσει την αποστολή ενός απειλητικού αγγελιοφόρου. Πράγμα, που αποδείχτηκε κύρια από το γεγονός ότι ο Χόλμπρουκ δεν προσέφερε επισήμως ούτε το παραμικρό αντάλλαγμα. Δεν προέβη ούτε σε έναν "διπλωματικό" ελιγμό. Αντίθετα, υπενθύμισε στον Πρόεδρο Μιλόσεβιτς ότι δεν έχει περιθώρια επιλογής. Είτε θα ενδώσει υπογράφοντας τη συμφωνία με τους όρους της Ουάσιγκτον, είτε θα αντιμετωπίσει τους βομβαρδισμούς των ΝΑΤΟικών αεροσκαφών. Ετσι, αυτό που επαναλήφθηκε την περασμένη Τετάρτη ήταν το "οικείο", πλέον, παιχνίδι των εκβιασμών και των απειλών, ιδίως όταν απομένουν ελάχιστες ώρες πριν την επανέναρξη των συνομιλιών, που έχουν προγραμματιστεί για αύριο στη Γαλλία.

Δ. ΟΡΦ.