Αναφερόμενος στη "μαύρη", όπως τη χαρακτηρίζει, περίοδο του γαλλο-αλγερινού πολέμου ο ιστορικός Φιλίπ Βιντελιέ, με άρθρο του στην "Monde Diplomatique", καταρρίπτει τον κυρίαρχο μύθο που έθρεψε επί δεκαετίες τη γαλλική κοινωνία περί "άγνοιας των τεκταινομένων στο αλγερινό έδαφος". Ο Βιντελιέ αναφέρει μια σειρά ιστορικών, φιλοσόφων και δημοσιογράφων, οι οποίοι προσπάθησαν με άρθρα, βιβλία και δημοσιεύσεις να αναγκάσουν τη γαλλική κοινή γνώμη να "ανοίξει τα μάτια της", έστω και αν η γαλλική κυβέρνηση είχε θέσει σε εφαρμογή ιδιαίτερα αυστηρή νομοθεσία σχετικά με το περιεχόμενο των εκδόσεων. Ο Γάλλος ιστορικός υπενθυμίζει στους συμπατριώτες του ότι κατά την περίοδο 1954-1962 κατασχέθηκαν στη Γαλλία 269 εφημερίδες ή περιοδικά που αναφέρονταν με "απρεπή τρόπο στο θέμα της Αλγερίας" και 586 έντυπα στην ίδια την Αλγερία.

Ορισμένα από τα παραδείγματα του Βιντελιέ είναι ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, όπως το βιβλίο του Πιερ Ενρί Σιμόν,ο οποίος παραιτήθηκε από τη θέση του Γενικού Κυβερνήτη στην Αλγερία, τονίζοντας ότι δεν άντεχε να βλέπει "ανθρώπους να υπόκεινται σε χειρότερα βασανιστήρια από αυτά που ο ίδιος υπέφερε στα χέρια των ναζί, ως κρατούμενος σε στρατόπεδο συγκέντρωσης". Ο ίδιος με άρθρο του στην "Le Μonde" το Μάρτη του 1957 υπογράμμιζε ότι "ο γαλλικός λαός θα πρέπει να γνωρίζει, στο εξής, ότι δεν έχει το δικαίωμα να μεταχειρίζεται και να καταδικάζει ανθρώπους σε συνθήκες ανάλογες της Γκεστάπο". Ανάλογα άρθρα υπέγραψαν ο Φρανσουά Μοριάκ, ο Κλοντ Μπουρντέ, ο Ζαν Πολ Σαρτρ, ο Ενρί Αλέγκ, τα οποία, όμως, στην πλειοψηφία τους κατασχέθηκαν και οι υπογράφοντες τους υπέστησαν διώξεις από τη δικαιοσύνη. Εντούτοις, όλες αυτές οι προσπάθειες "ήταν σε ώτα μη ακουόντων" υποστηρίζει ο Βιντελιέ, ο οποίος επιρρίπτει ευθύνες στην πλειοψηφία των Γάλλων. Μάλιστα, ως χαρακτηριστικό παράδειγμα της κατάρριψης του άλλοθι της άγνοιας ο Γάλλος ιστορικός παραθέτει απόσπασμα από την εισαγωγή του Αντρέ Μαντούζ, στο βιβλίο του Ζακ Σαρμπί "Η Αλγερία στη φυλακή":

"Εάν ξέρατε τι, καλοί άνθρωποι της Γαλλίας; Οτι στο όνομά σας βασανίζουμε εδώ και 7 χρόνια και ότι, εδώ και έναν αιώνα, προσπαθούμε να πνίξουμε τη φωνή ενός λαού, που είναι εξόριστος στην ίδια τη γη του και φυλακίζεται στην πατρίδα του;.. Εάν ξέρατε τι; Οτι από τη δεξιά μέχρι την "αριστερά" των κυβερνώντων σοσιαλιστών, όλοι οι επικεφαλής των κυβερνήσεών μας και των Δημοκρατιών μας υποκρίνονταν ότι δεν υπάρχει άλλη Αλγερία από τη γαλλική, υποστηρίζοντας, δηλαδή, ότι είτε δεν υπάρχει καθόλου Αλγερία, είτε δεν ανήκει στον εαυτό της; Εάν ξέρατε τι; Οτι παρ' όλα αυτά και παρά εσάς τους ίδιους, ο αλγερινός λαός αντιστάθηκε και κατάφερε να θριαμβεύσει της συκοφάντησης, της αναξιοπρέπειας, του τρόμου και του θανάτου;".