...Από τη 14η Συνέλευση της ΠΟΔΝ, πριν τέσσερα χρόνια, έχουν προκύψει κρίσιμες πολιτικές, οικονομικές και πολιτικές εξελίξεις στην Ευρώπη και τη Βόρεια Αμερική. Στο πλαίσιο της βαθιάς του κρίσης, ο ιμπεριαλισμός έχει γίνει πιο επιθετικός. Ως αποτέλεσμα του άγριου ανταγωνισμού μεταξύ των κύριων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων για την κατανομή των αγορών και των ζωνών επιρροής, οι πολιτικές, οικονομικές και στρατιωτικές επεμβάσεις γίνονται όλο και πιο συχνές. Οι προσπάθειες που γίνονται από τις κυβερνήσεις να αντιμετωπίσουν την κρίση και να αναδιαρθρώσουν το καπιταλιστικό σύστημα οδηγούν στη χειροτέρευση της κατάστασης της νεολαίας. Από την άλλη η νεανική δυσαρέσκεια μεγαλώνει, όπως επίσης και οι κινητοποιήσεις και οι αγώνες των νέων ανθρώπων. Η αντίσταση ενάντια στον ιμπεριαλισμό έχει κερδίσει νέες δυνάμεις. Η ευρύτερη αντιιμπεριαλιστική αλληλεγγύη και ο συντονισμός του αγώνα είναι καθήκοντα μεγάλης σημασίας για να αντιπαρατεθούμε με επιτυχία στον ιμπεριαλισμό, για να ανοίξουμε το δρόμο για έναν κόσμο ελεύθερο από την ιμπεριαλιστική κυριαρχία και εκμετάλλευση.
...Η "νέα δομή και ρόλος" του ΝΑΤΟ υπηρετούν αυτούς τους στόχους. Οι πολυεθνικές δυνάμεις ταχείας επέμβασης, που παρουσιάζονται ως "δυνάμεις διαφύλαξης της ειρήνης", υπηρετούν μόνο ένα σκοπό: να τρομοκρατήσουν τους λαούς, να επιβάλουν πολιτικούς και κυβερνητικούς υπηρέτες των ιμπεριαλιστών, να ανοίξουν το δρόμο στο κεφάλαιο με τη χρήση των όπλων, να επιβάλουν συμφωνίες υποταγής με απειλές και με τη στρατιωτική ισχύ, να προλάβουν και να αποτρέψουν κοινωνικές εξεγέρσεις. Αυτό είναι πολύ εμφανές στην περίπτωση της πρώην Γιουγκοσλαβίας. Ολόκληρες περιοχές των Βαλκανίων τελούν υπό μια νέου τύπου "κατοχή" από τις ΝΑΤΟικές δυνάμεις...
...Κάτω από το σύνθημα της "παγκοσμιοποίησης" νέες δομές κυριαρχίας δημιουργούνται, ένας νέος ρόλος επιφυλάσσεται για άλλες... Στην ΕΕ, οι πολιτικές που εφαρμόζονται στο όνομα της ΟΝΕ και του ΕΥΡΩ εντείνουν τον αντιδραστικό της χαρακτήρα. Τα εργατικά, κοινωνικά και δημοκρατικά δικαιώματα υπονομεύονται.
...Ο αμερικανικός ιμπεριαλισμός γίνεται πιο επιθετικός και επικίνδυνος. Οι πυραυλικές επιθέσεις που εξαπέλυσαν ενάντια σε κυρίαρχα κράτη, χωρίς ούτε την τυπική έγκριση του ΟΗΕ, ο νέος γύρος των εμφύλιων πολέμων στη Γιουγκοσλαβία, που ξέσπασε κάτω από τη δική τους επέμβαση και καθοδήγηση, υπογραμμίζουν αυτό το γεγονός με τον πιο τραγικό τρόπο. Επιπλέον, αντιτιθόμαστε στον ενισχυμένο ρόλο των ΗΠΑ και των συμμάχων τους, οι οποίοι, με την πρόφαση της διατήρησης και επιβολής της ειρήνης, εκμεταλλεύονται τον ΟΗΕ και παραβιάζουν κάθε βασική αρχή και νόμο του Διεθνούς Δικαίου...
...Το κίνημα της νεολαίας αντιτάχθηκε σ' αυτή την πολιτική με μαζικούς αγώνες, που δημιούργησαν ελπίδες. Οι αγώνες των μαθητών - φοιτητών σε Γαλλία, Γερμανία, Ιταλία, Πορτογαλία, Ισπανία και Ελλάδα, οι αγώνες των ανέργων νέων, τα κινήματα της ειρήνης ενάντια στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και το μιλιταρισμό, οι δράσεις ενάντια σε ρατσιστικά φαινόμενα, το περιβαλλοντικό κίνημα, οι πρωτοβουλίες αλληλεγγύης, είναι ενδείξεις πως το κίνημα της νεολαίας ξαναπροβάλλει δυνατότερο. Περισσότεροι νέοι αρνούνται τη "νέα τάξη", τη νεοφιλελεύθερη πολιτική, περισσότεροι νέοι νιώθουν πως τούτος ο κόσμος δεν ταιριάζει στα όνειρα και τις προσδοκίες τους. Σήμερα ο αγώνας για λύσεις στα καθημερινά προβλήματα των νέων συνδέεται περισσότερο με τον αγώνα ενάντια στον ιμπεριαλισμό. Γι' αυτό το λόγο το δυνάμωμα του αντιιμπεριαλιστικού προσανατολισμού του νεολαιίστικου κινήματος είναι προϋπόθεση για την αποτελεσματικότητα των αγώνων.
...Συγκεκριμένοι προσανατολισμοί, θέματα και μέτωπα της δράσης μας είναι:
- Η πάλη για τη διάλυση του ΝΑΤΟ και της ΔΕΕ, συνυφασμένη με την απαίτηση της απαγόρευσης των πυρηνικών όπλων. Απαιτούμε την απομάκρυνση όλων των ΝΑΤΟικών βάσεων από τις χώρες μας, την αποχώρηση των χωρών μας από αυτές τις πολεμικές δομές. Οι λαοί στην περιφέρειά μας δε χρειάζονται τους λεγόμενους "προστάτες", που ψάχνουν για νέες σφαίρες οικονομικής και πολιτικής επιρροής.
- Η πάλη για μια άλλη Ευρώπη, της αλληλεγγύης, της κοινωνικής δικαιοσύνης, της ισότιμης συνεργασίας μεταξύ των λαών, μιας Ευρώπης της ειρήνης, όπου οι λαοί θα αποφασίζουν οι ίδιοι για την τύχη τους, ενάντια στην Ευρωπαϊκή Ενωση των μονοπωλίων και των τραπεζών. Ζητάμε μια Ευρώπη χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, όπου κριτήριο της ανάπτυξης δε θα είναι οι νόμοι του κέρδους, αλλά οι ανάγκες της πλειονότητας της κοινωνίας...