Μπορεί ο χρόνος στο όρος Σινά να μοιάζει σαν να έχει σταματήσει, όπως είπε χτες ο υπουργός Πολιτισμού, μπορεί η μέτρηση του χρόνου να είναι συμβατική και ο ιστορικός χρόνος να είναι διαφορετικός από τον... διοικητικό. Ομως παραμένει γεγονός ότι πέρασαν 24 χρόνια από την αποκάλυψη, στο τείχος της Μονής της Αγίας Αικατερίνης, των πολύτιμων χειρογράφων μέχρι την έκδοση του σχετικού τόμου "Τα νέα ευρήματα",που παρουσιάστηκε χτες στο ΥΠΠΟ, παρουσία του αρχιεπισκόπου Σινά, Φαράν και Ραϊθώ, Δαμιανού.Ετσι ήταν επόμενο να λείπουν από τη χτεσινή παρουσίαση αρκετοί από τους ανθρώπους που συνέβαλαν στην αποκάλυψη και άλλοι που αργότερα συνέβαλαν στη φύλαξη και συντήρηση των κειμηλίων.

Τα χειρόγραφα (χρονολογούνται από τον 4ο - 18ο αι. μ.Χ.), είναι κυρίως λειτουργικά και οι διάφοροι τύποι γραφής τους. Ανάμεσά τους ο σιναϊτικος τύπος της μεγαλογράμματης γραφής με κανόνες μικρογράμματης συνθέτουν την ιστορία της ελληνικής γραφής. Επίσης, υπάρχουν και ξενόγλωσσοι κώδικες και ορισμένα από τα έως τότε χαμένα φύλλα του Σιναϊτικου Κώδικα. Σίγουρα πρόκειται για ένα μελετητικό θησαυρό.

Από την ώρα που ο μοναχός Σωφρόνιος έβγαλε από την κρύπτη τα κειμήλια, άρχισε μια εκστρατεία συντήρησης, που συντόνιζε η Υπηρεσία Συντήρησης Χειρογράφων της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Ελλάδας,με επικεφαλής τον Β. Πελτίκογλου.

Την έκδοση συντόνισε επιτροπή από τους: Π. Νικολόπουλο, Μ. Χαιρέτη, Ν. Ζία, Ι. Κακούρη και Σ. Καστρούνη.